Instant Daddy and Mommy?

Chapter 11 - True Colors

Another chapter of the story that will make you hold on to your seats.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GARRETT’s POV

 “Ah, Harper, pwede ko ba iwan muna sa iyo si Mika bukas? May emergency meeting kasi kami sa clinic at kailangang-kailangan nila ako dun as the representative of the Alcantara’s. Saka Sabado naman bukas, I assume wala kang pasok or lakad?” it’s Friday night nang tinawagan kasi ako ni Mylene for the meeting. Buti hindi lumabas si Harper at nakikipaglaro lang ito kay Mika.

 “Wala naman akong lakad bukas. Sige iwan mo muna si Mika. I don’t mind, matagal na rin kaming magka alone time ni Mika.” buti naman at pumayag. “Yan baby Mika, solo na rin kita. Pero kailangan mo muna akong turuan sa mga dapat kung gawin, alam mo naman wala ako masyadong alam sa mga bata.” 

“Oo naman. No problem, buti na yun para maka pagpractice ka na habang maaga -- Aray!!” kinurot ba naman ako sa tagiliran.

 “Loko ka talaga, Garrett. I change my mind. Hmph…” inisnub ako at nagpout. Naku, talagang pout na yan, yari talaga yan sa akin.

 “Sorry na, joke lang naman yun eh. O siya, akin na yan si Mika at papatulugin ko na. Ikaw, hindi ka pa matutulog?” kinarga ko na si Mika at binihisan nang pampatulog.

 “Hindi pa, di ba tuturuan mo pa ako?”

 “Ay oo nga pala. Sige hintayin mo nalang muna ako jan sa sala at ilalagay ko lang si Mika sa kwarto.” tumayo na ako at pumunta nang kwarto. Don’t worry guys may baby monitor naman kaya hindi ako nag-aalala na iwan sa kwarto si Mika.

 “Okay.”

Pagkatapos kong patulugin si Mika ay bumalik ako agad sa sala at tinuruan ko si Harper nang mga basics. From boiling the bottles to making the formula and feeding Mika and from giving Mika a bath to changing her diaper and clothes. Madaling nag catch up si Harper. It was fun teaching her all these things at the same we spent time with each other. Nagkukulitan din paminsan-minsan at sa tingin ko nawala na rin yung tension naming dalawa sa isa’t-isa. Ah there it is, that smile that always makes my heart melt. 

“What are you looking at?” biglang tanong nito that woke me up to my senses. Tapos na kasi yung lesson namin and we are sitting in the couch while enjoying a hot choco for her and coffee for me.

 “Tagal ko na kasing hindi nakikita yang ngiti mo. Glad I made you smile kahit na puro kalokohan nalang yung pinag-uusapan natin.” at ginulo ko nalang yung buhok niya.

 “Sorry if I became grumpy these past few days. Medyo pressure na kasi sa school specially the finals coming up at ang graduation pa.” inilayo niya yung tingin sa akin. Something’s definitely wrong and is worse than finals and graduation. I will just have to wait until kaya na niyang sabihin sa akin. 

“Nah, it’s alright. Wanna watch some movies?” I tried to change to subject.

 “Okay. Wag yung boring ha.” tumayo ito at kumuha nang chips. “You want some?”

 “Tinatanong pa ba yan? Joke lang.” sinalang ko na rin yung CD sa player. Bumalik kaming dalawa sa kinauupuan namin at tahimik na nanunuod nang Bridesmaids. (a/n: one of my favorite comedy movie. Try checking it out.)

REILA’S POV

That was close, buti nalang he changed the subject. Sigh… I tried not to look at Garrett habang nagsosorry ako tungkol sa pagiging grumpy ko at pagiging awkward sa atmosphere naming dalawa. I am still trying to forget lahat nang mga ginagawa ni Kaden sa akin while I’m at school.