Κεφάλαιο 8ο

Start from the beginning
                                    

ΤΈΛΕΙΑ

"Όχι ρε γαμωτο"ψιθυρίζω

"Δανάη" λέει ειρωνικά

"Τι θες?"

"Γιατί έχεις νεύρα?" Ρωτάει ειρωνικά

"Ιάσωνα θες κάτι ή να αρχίσω να σε γράφω ξανά όχι τίποτα άλλο αλλά βαριέμαι να σε ακούσω να μιλάς"

"Να σου πω πρόσεχε πως μου μιλάς" λέει επιθετικά

"Αλλιώς τι θα της κάνεις?"ακούγεται η φωνή του Λουκά

Και οι 3 γυρνάμε τα κεφάλια μας πίσω και βλέπουμε τον Λουκά με τον Γιώργο να μας πλησιάζουν

"Τι σου έφαγε η γάτα την γλώσσα?"
Λέει ενώ έχει φτάσει απέναντι μας

"Λουκά παλιοφιλε τι έγινε μας τελείωσε..." Πάει να πει αλλά η μπουνιά του Λουκά του σταματάει την ομιλία

Εμ βέβαια έπεσε στο πάτωμα πως να μιλήσει

"Είδη με κούρασες"λέει αδιάφορα και κάθετα δίπλα μου

"Καλά είσαι?" Με ρωτάει γλυκά

Οκ μπορώ να πω πως η διάθεση αυτού του ανθρώπου σήμερα είναι πολύ ανεβασμένη

"Ναι ευχαριστώ"απαντώ ντροπαλά

"Τρέχει κάτι μεταξύ σας?" Ρωτάει λίγο πιο εκνευρισμένος

"Όχι δηλαδή τα είχαμε πέρσυ αλλά έκανε μεγάλη βλακεία ασυνχορητη δηλαδή αλλά περασμένα ξεχασμένα δεν πειράζει" λέω στην θύμηση τον γεγονότων

Ηλίθιοι και κι δύο αυτό ήταν

"Ωραία κάθε φορά που θα σε ενοχλεί σε εμένα θα έρχεσαι εντάξει?" Με ρωτάει γλυκά βάζοντας μια τούφα από τα μαλλιά μου που έπεφτε στα μάτια μου  πίσω από το αυτί μου

Με ένα χαμόγελο παρατηρώ τα μάτια του

Είναι τόσο υπέροχο γκρί χρώμα που χάνεσαι μέσα τους

Σιγά σιγά πλησιάζει κοντά μου κοιτοντας με στα μάτια

"Γκουχου γκουχου" ακούμε κάποιον να βήχει πίσω μας και κοιτάμε εκεί

Η Λυδία, ο Γιώργος, Ο Πέτρος, η Αποστολία, η Βάσω και ο Άκης μας κοιτάνε χαμογελοντας

"Εμ λέμε να πάμε στο κυλικείο θα έρθετε?" Ρωτάει με χαραγμένο το χαμόγελο στα χείλη του ο Γιώργος

"Συγνώμη για αυτό μας διακόψατε?" Ρωτάει εμφανος νευριασμένος ο Λουκάς

"Καλά συνεχίστε αν ενοχλούμε" λέει η Βάσω

"Χα ΧΑ γελάσαμε και σήμερα παιδιά" λέω και σηκώνομαι

Το χέρι του Λουκά αρπάζει το δικό μου αφηνει ενα φιλί στο μάγουλο και έπειτα στρέφεται στα παιδιά

"Έλεος τις πιο κατάλληλες στιγμές" λέει

Αφού μου κλείσει το μάτι φεύγει από κοντά μου

ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΌ ΤΏΡΑ?

Νιώθω τα μάγουλα μου να καίνε και κοιτάζω τα κορίτσια

"Συγνώμη τι έχεις καταλάβει ότι άμα δεν ερχομασταν εσύ και ο Λουκάς θα φιλιοσασταν" φωνάζει χαρούμενη η Αποστολία όταν τα αγόρια έχουν απομακρυνθεί

"Το κατάλαβα" λέω χαμογελαστή

"Αχου το κορίτσι μας ερωτεύτηκε" λέει η Βάσω πειράζοντας τα μάγουλα μου

"Αου. Δεν ερωτεύτηκα" λέω

"Καλά καλά ότι πεις πάμε τώρα στο κυλικείο δεν έχει κόσμο να φάμε με την ησυχία μας"λέει η Λυδία και γελώντας πηγαίνουμε εκεί

Μόλις ανοίγω τα μάτια μου πετάγονται έξω

Δεν το πιστεύω αυτό

Γειααααααα

Τι μου κάνετε???

Νεοοο κεφαλαιοοοο

Ο ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΙ Η ΔΑΝΑΗΗΗ ΗΡΘΑΝΕΕΕ ΚΟΝΤΑΑΑ

ΠΟΛΥΥ ΚΟΝΤΑΑΑ

Αλλά όχι όσο έπρεπε ☹️

Χιχιχι

Για να δούμε τι έγινε και σοκαρίστηκε η Δανάη

Να ενημερώσω πως έχω ακόμα 2 με 3 κεφάλαια έτοιμα σε αυτό το βιβλίο οπότε μην σοκαριστιητε αν δείτε και άλλα κεφάλαια

Αυτά για τώρα

Θα τα πούμε σύντομα

Φιλιά 💕

Αντίο 💜

Ω, μωρό μου[2]Where stories live. Discover now