Ω, μωρό μου[2]

Κεφάλαιο 24ο

Γελάω και πέφτω πίσω

"Είσαι βλάκας" του λέω κοιτώντας τον

"Ρε αλήθεια μου την έπεσε με  ραβασάκια" απαντάει γελώντας

"Και έπρεπε ρε Λουκά να της πεις στα μούτρα ότι είναι άσχημη? Καταρχάς δεν είναι άσχημη η κοπέλα είναι όμορφη απλά λίγο χαζουλα"

"Βασικά δεν ολοκλήρωσα" μου λέει ενώ μου δίνει ένα από τα μπέργκερ που πήραμε

Ένα από τα 20 μπέργκερ που πήραμε

Ναι θέλαμε να είμαστε χορτατοι

Άλλωστε ποιος χορτενει με ένα μπέργκερ από τα μακ?

"Και εκεί που της έλεγα ότι δεν την θέλω μου κάνει το χαρτί ήθελα να το στείλω τον Γιάννη πίσω σου αλλά να ξέρεις ότι ούτε εμένα μου αρέσεις"

Λέει ενώ σκάμε στα γέλια

"Σου έδωσε άκυρο δηλαδη?"

"Σκάσε ρε δεν είναι αστείο" λέει ενώ έρχεται κοντά μου

Χαμογελάω με όλα αυτά και κοιτάζω τον ουρανό χαρούμενη

Νομίζω είμαι έτοιμη

Ήρθε η ώρα να ξανά είμαι μαζί του

Με κάνει χαρούμενη

Να χαίρομαι

"Χαίρομαι που την περνάω μαζί σου αυτή την ημέρα ξέρεις" διακόπτει τις σκέψεις μου

Γυρίζω να τον κοιτάζω

"Εγώ και μόνη μου να την περνούσα δεν θα είχα θέμα. Δεν μου αρέσει πολύ η συγκεκριμένη ημέρα. Δεν λέω ωραίο το γεγονός ότι υπάρχει ημέρα ερωτευμένων αλλά πιστεύω ότι τον έρωτα που νιώθεις πρέπει να τον δείχνεις καθημερινά και όχι μια συγκεκριμένη ημέρα που έχει κάποιος άλλος ορίσει" απαντάω

"Ακόμα και αν ήμασταν μαζί πάλι τα ίδια θα έλεγες?" Ρωτάει κοιτώντας με στα μάτια

"Ναι. Αν ήμασταν μαζί θα σου έδειχναν κάθε μέρα αισθήματα και θα σου έπαιρνα δώρα. Δεν θα περίμενα αυτή την ημέρα"

Κουνάει καταφατικά το κεφάλι του και κοιτάζει ξανά τα αστέρια ενώ εγώ εκείνον

Ξεφυσαω νευριασμενη

Γιατί απλά δεν παραδέχομαι ότι τον θέλω να ηρεμήσω?

Να τον αγκαλιάσω

Και γκρρ-

"Γιατί με κοιτάς έτσι?" Ρωτάει γελώντας

"Ναι λες και δεν ξέρεις" απαντάω αμήχανα και γυρνάω το βλέμμα μου ξανά ψηλά