Wanneer het sneeuwt

Hoofdstuk 7

Ik ben te laat.

Wanneer ik bij de deur naar de woonkamer sta, hoor ik Single Ladies door de televisie knallen. Ze spelen Just Dance, geen twijfel mogelijk.

Ik haal diep adem. Kalm blijven, Robin.

Weer in de woonkamer zie ik Amelia en Yara inderdaad tussen de zetel en de tv in dansen. De salontafel hebben ze aan de kant geschoven.

Bryan zit aan het uiteinde van de zetel, bij het raam, met een geamuseerde grijns naar ze te kijken, telefoon in zijn hand.

Mijn vader, daarentegen, is ongestoord een kruiswoordraadsel aan het maken, terwijl hij met smaak blokjes kaas aan het eten is.

Ik besluit opnieuw naast mijn broer te gaan zitten. Makkelijker gezegd dan gedaan. Amelia en Yara houden zich niet in, wat betekent dat zo goed als heel het gebied tussen de zetel en de televisie onveilig is.

Na tot drie geteld te hebben, haal ik diep adem en spurt ik langs ze door. Mijn zus raakt me hard tegen de schouder. Ze vloekt. Ik ook.

Zodra ik naast mijn broer zit, haalt hij zijn blik weg van de dansende vrouwen en kijkt hij naar mij. 'Dat heb je goed gedaan,' knikt hij goedkeurend. 'Maar één keer geraakt en niet eens gejankt. Stoer.'

Ik trek een wenkbrauw op. 'Niet eens gejankt,' ik snuif, 'het was maar een mep van Yara hoor.'

'Hey,' hoor ik laatstgenoemde mijn kant op roepen. 'Wat bedoel je "maar een mep van Yara".'

Het dansje is blijkbaar gedaan, want ze draait zich met haar handen in haar zij mijn kant op.

Zo onschuldig mogelijk houd ik mijn handen omhoog. 'Niks, niks, ik bedoelde het niet zo.'

Yara verschuift haar blik van mij naar Amelia. Een ondeugende grijns verschijnt op haar lippen.

Ik slik.

Ze fluisteren wat, te zacht voor mij om het te kunnen horen.

'Robin,' begint mijn date niet veel later, met een lieve glimlach, 'misschien moet je maar mee komen dansen.' Ze knippert langzaam.

Nog voor ze uitgesproken is, begin ik al met mijn hoofd te schudden. 'No way. Echt niet. Ik heb mijn Just Dance dagen al lang achter me gelaten.'

Mijn zus trekt haar wenkbrauwen naar me op. 'Al lang. Het is van Pasen geleden.'

Ik rol met mijn ogen. 'Feestdagen tellen niet.'

'Daar geef ik hem gelijk in,' valt Bryan me bij. Hij danst immers ook altijd mee op feestdagen, enkel en alleen op feestdagen.

Nu is het Yara's beurt om met haar ogen te rollen. Ze kijkt weer even naar Amelia. 'Als je het niet voor mij wil doen, doe het dan voor haar. Wat quality time voor jullie twee plus mij.'

Mijn date glimlacht wat haar liefste glimlach lijkt te zijn. 'Toe, Robin, voor mij?' Puppy ogen gereed. 'Ik ben hier ook maar te gast op een onbekende plaats.'

Ik rol met mijn ogen, opnieuw, maar nog voor ik er helemaal mee klaar ben, lach ik alweer. Geïrriteerd zijn door Amelia is voor het moment dus geen optie.

Ze loopt naar me toe en steekt haar hand naar me uit. 'Kom, het wordt leuk.' Ze kijkt me met haar vrolijk twinkelende bruine ogen aan. 'Dansten jij en Arwen nooit?'

Mijn broer kucht. 'Dat was meer de horizontale salsa,' mompelt hij, duidelijk genoeg dat iedereen het nog kan horen.

Ik voel mijn wangen gloeien, maar dwing mezelf Amelia's blik vast te houden. 'Al goed. Maar niet meer dan één liedje.'