Single Forever? [JaDine FanFic]

SF Chapter 25: Wish You We're Here

============

Sorry hindi kami makaka-attend ng christmas party niyo, may aasikasuhin kasi kami sa amerika.

Sana maintindihan mo :)

~Saranghae Vivian ;)

=================

O____O !!!

Oh my!

What is saranghae means?

"kinilig ka noh?" biglang sulpot ni Amethyst

"hindi noh"

"weh?"

"hindi nga sabi"

"okay fine, pero alam mo ba kinilig ako sa pinakahuling sinabi niya jan"

"alin naman?"

"hay!, eh di yung saranghae..tsk"

"ano namang ibig sabihin nun?"

Tinignan niya ako ng 'hindi mo alam?'

"hindi, kung alam ko di sana hindi ako magtatanong"

"okay! ang ibig sabihin ng Saranghae, ay"

"ano?"

"I love you"

"weh? Talaga?"

"oo nga"

"hmm? Baka niloloko mo lang ako eh"

"hindi nga, itanong mo pa kina Ales"

"oo na, naniniwala na ako"

"yiiieee! I love you Vivian...arrriiiieee" parang baliw 'to si Ams -.-

"baliw!" sabi ko sa kanya

"I'm not crazy Viv, I'm just kinikilig" sabay tawa niya.

"hay ewan ko sa'yo" sabay tayo ko at umalis na ng table namin.

Hinabol naman niya ako "hey, where you going?"

"uh, mag-c-cr?"

"bakit patanong?"

"uh, wala, sige" pumasok na ako sa loob ng bahay.

Nadaanan ko ang mga kapatid ko na kasama ang mga boyfriends at girlfriend ni kuya Chris.

Alam niyo ba yung feeling na nakaka-inggit? Kasi may kasama sila ngayong pasko, eh ako wala (_   _) kahit anjan pa si Kirby, may kulang pa rin eh.

Ewan ko nga kung bakit ako naiinggit sa kanila, dati hindi namin eh, manhid ako nung mga panahong yun, yun bang walang pakialam sa mundo kahit may mga kasama sila noon sa nakaraang pasko, basta makatanggap lang ako ng maraming regalo sa bawat paskong dadaan, masaya na ako.

Pero ngayon, parang kahit magbigay sila sakin ng maraming regalo, may kulang pa rin.

Umasa pa naman ako na darating siya ngayon sa party, tsaka ito rin yung pagkakataon ko na mag-sorry sa kanya, kasi nasaktan ko siya sa mga sinabi ko noong christmas party namin.

Sana dumating siya, para maging masaya naman ang pasko ko.

-+-+-+-+-+-+

Amethyst's POV

"girl, san pupunta yun?" Ales

"oo nga, tsaka bakit malungkot yun?" Cathy

"mag-c-cr daw" bumuntong hininga ako "hindi kasi makakapunta si Chris ngayon, kaya siya malungkot"

"ahh, bakit naman hindi makakapunta si Chris?" Cathy

"aba, malay ko, may alam ba ako?" tanong ko sa dalawa

"kung tawagan mo kaya si Chris, para malaman natin" Ales.

Hay nako!

"okay fine!" nilabas ko ang phone at dinial ang number ni Chris.

Ilang tunog lang, sinagot na niya.

[hello Amethyst, ba't ka napatawag]

"ahm, pupunta ka ba dito sa bahay nila Viv?"

Nagkaroon ng ilang segundong katahimikan sa kabilang linya, maya maya lang nagsalita na siya.

[uh, hindi eh, pupunta kasi kami sa Amerika, pakisabi na lang sa kanya ha?]

"pero Chris, malulungkot si Viv niyan, sana makapunta ka kahit saglit lang" sabi ko ng malungkot

[ngayon na kasi yung flight namin eh, sorry talaga]

"ahh, ganun ba? ....sige, ingat kayo" sabay baba ko ng phone.

Tumingin naman ako sa dalawa na malungkot ang ekspresyon.

"oh, ano daw?" Ales

"yah, anong sabi?" Cathy

"hindi makakapunta si Chris" mahinang sabi ko

"ano!? bakit daw!?" Ales & Cathy

"pupunta kasi sila sa Amerika ngayon"

"oh my! Di ba nila pwedeng i-move?" Cathy

"hindi daw pwede eh, ngayon na ang flight nila"

"sana, ma-postponed ang flight nila please" Ales. Naka-crossfingers.

"sana nga" sabay upo ko sa table namin.

Sana maka-punta si Chris. Please

( _   _ )