Chapter 04

136 35 41
                                    

I really don't understand why do I act so bothered when Proverbs said what she felt yesterday. I supposed to be ignoring it, because there's no reason to be worried. She just said that she's an angel, so probably she can handle herself by what kind the hell she is.

Napatayo agad ako nang makita kong napadaan na si Jessica. I was waiting for her. Sinadya kong pumunta ng maaga sa school para hintayin siya. "Jessica, wait."

Napatigil siya saka napatingin sa'kin. "Oh? What do you need?"

I know Jessica can help me about this. "Diba crush mo si Naver?"

She smirked at me and I hate how the way she did it to me. Parang may balak na masama. "Uy, bakit? Selos ka?"

"What the heck are you thinking?!"

"Echos lang! Ito naman masyado kang assuming! Bakit ba gusto mong malaman?"

"May kailangan lang ako malaman."

Taka niya akong tinignan. "Ano? Kakakilala lang natin dun kahapon. You know, Timo. I am aware that you have an amnesia. And now, as your cutie blocmate, hindi siya kasama sa past mo."

"You don't have to explain that to me. Ang gusto ko lang naman itanong ay kung anong course ng nilalang na 'yun."

"Hindi ko alam. Sige, next time babalitaan kita." aniya saka tinalikuran na ako.

At kung sineswerte nga naman, unang bumungad sa'kin si Naver nang lumiko ako ng daan. "Uy, Timo. Hindi ka na bumalik kahapon, ah. May chicks ka bang nakita?" aniya na natatawa.

"Lol. Saan punta mo?" tanong ko.

"Accountacy Building. May klase pa ako, e."

"Ah, so you're taking BS in Accountancy?"

"Business Ad, actually. Ikaw ba?"

"Architecture." sagot ko. "Anyway, can I ask you something?"

"Ano naman?"

"This is too weird tho, nakakakita ka ba ng mga hindi nakikita ng ibang tao? You know what I mean."

He laughed. "Weird nga." he tapped my shoulder. "Alam mo, dude. Baliw ang tawag sa ganu'n. Sige na, alis na ako."

Nang masigurong malayo na si Naver ay agad akong napatingin kay Proverbs. I shook my head and continue walking. Fuck. Napahiya ako dun.

"Timo, bakit mo ba kasi tinanong 'yun?" sabi niya ngunit hindi ko siya sinagot hanggang sa nakarating kami ng grotto. "Alam mo namang ikaw lang ang nakakakita sa'kin." sabi niya pa.

"No. Maybe I'm just hallucinating."

"Totoo ako, Timo! Trust me! Maling-mali naman 'yung ginawa mo. Bakit ba kasi nagtanong ka pa?"

"Fuck this! Bakit hindi mo ako pinigilan in the first place? Napahiya pa ako nang dahil sa'yo!"

"Sorry na... ayaw mo naman kasing lumalapit ako sa'yo kapag may kausap ka. Gusto ko naman talagang lapitan ka nun e. Kaso biglang napatingin sa'kin 'yung kausap mo. Hindi ko na tinuloy kasi parang biglang bumigat 'yung pakiramdam ko."

"Ano?"

She just bowed her head instead.

"So aren't you gonna tell me what's wrong?"

Still.

I sighed. "Fine. Dito ka lang, may klase pa ako. Wait for me here."

She faced me and nodded. "Ingat ka."

***

It's been one freakin' week since I woke up from coma and four days with that angel.

The Wings Called Prequel (COMPLETED)Where stories live. Discover now