THE MYSTERIOUS NERD

CHAPTER 30

GLAIZA'S POV

Isang linggo na ang nakalipas simula nang malaman kung isa siya sa kanila.

At talagang lumalakas na ang pwersa nila, kaya hindi na ako magtataka kung pati itong paaralan ko ay pinasok na nila.

Napapitlag ako ng kalabitin ako ni Coreen habang kumakain kami sa cafeteria.

“Wat is er mis met je, Zabella? Isang linggo ka ng ganyan!” What's wrong with you, Zabella?. Hindi ko siya inimik, mahirap na baka makahalata 'tong stalker ko eh.

“...Verberg je iets voor mij?” Are you hiding something from me?)” hindi talaga 'to papaawat si Coreen. Alam kong seryuso siya dahil tinawag niya ako sa second name ko.

Suddenly, an idea popped up on my mind.

Nagsimula akong magsalita gamit ang lenggwahe ng mga taga Iceland. Alam kong hindi niya ito alam dahil mahirap itong pag-aralan at bigkasin.

Sanay ang pamilya namin sa lahat ng lenggwahe kaya alam kong kami lamang ni Coreen ang magkakaintindihan kung ito ang gagamitin ko.

“Þeir fóru að hreyfa sig.” They started moving.

“Hvað? Hvenær? (What? When?)” sagot niya na ginaya ang lenggwaheng ginamit ko. Alam niya na kasi na hindi pwedeng malaman ng iba ang pinag-uusapan namin.

“Já. Síðustu viku. Og það sem verra er að einhver lenti inni í skólanum mínum. Og hún er að skoða okkur núna. So, don't be silly my dear cousin.” Yes. Last week. And worse someone's got in inside my school. And she's looking at us right now.

She frozed on what I had said.

I smirked, let's see if you can handle the both of us.

___

COREEN'S POV

“Já. Síðustu viku. Og það sem verra er að einhver lenti inni í skólanum mínum. Og hún er að skoða okkur núna. So, don't be silly my dear cousin.” Yes. Last week. And worse someone's got in inside my school. And she's looking at us right now.

I immediately frozed. And true to her words, naramdaman ko nga namay nakatitig sa amin mula sa malayo. Kaya hindi ako nagpahalata at umakto ng normal, kagaya ng sabi niya. Hindi rin ako nag-abalang magpalinga linga dahil alam kong malalaman niya.

‘Tss. Hindi naman ako bobo para ipahamak ang pinsan ko.’

“Og af hverju sagðirðu mér það ekki? Bakit ngayon lang, aber?” And why you didn't tell me?

Sigurado akong matalino ang nagmamatyag sa amin o kaya ay may alam sa salitang Dutch dahil hindi naman gagamitin ni Glaiza ang lenggwaheng 'to kung hindi. Lalo pa't alam niyang hirap na hirap ako sa lenggwaheng to.

“Fyrirgefðu. Ég nenni því ekki vegna þess að ég veit að einhver horfir á okkur aftan frá. Og ég vil ekki að hún viti neitt.” I'm sorry. I didn't bother tho because I know someone's watching us from behind. And I don't want her to know anything.)” Glaiza apologized sincerely. Hindi naman ako galit, ang pinuputok lang ng butchi ko ngayon eh hindi man lang siya nahihirapan sa lenggwaheng ginagamit namin. Gosh!

Pero, napaisip ako sa sinabi niya. Her? This means babae ang nagmamatyag sa'min.

Hindi pa ako nagtatanong ng magsalita siyang muli.

“Já. Hún er stelpa og hún er bekkjarfélagi okkar.” Yes. She's girl and she's our classmate. sagot niya ng mabasa siguro ang tanong sa mga mata ko.

Mukhang alam ko na kung sino ang tinutukoy niya.

Kaya pala palagi ko siyang nakikitang nakatitig kay Glaiza. Noong una akala ko ay dahil nawiwirduhan lang din siya sa iniaasta ni Glaiza, pero may iba palang motibo ang gaga.

‘Pagsisisihan mong umanib ka sa kanila. Maling mali ka. Maling mali ka ng kinampihan, my dear.’

___

XOCHITL'S POV

“Boss mamayang gabi na tayo haharap sa lahat. Lalo na ikaw.” Xander

Nabalik ako sa reyalidad mula sa malalim na pag-iisip dahil sa sinabi niya.

Ngayon na pala ako pormal na ipakikilala bilang susunod na Emperor,as well as my group.

Ngayon din nakatakdang humarap sa lahat ng mga nakakataas. Simula sa lahat ng Elites. Hanggang sa mga miyembro ng Palace and lastly ang Empire. At kasama kami sa Elites; sa lalaki ay kami, habang sa babae naman ay ang Moonlight Empress.

“Are you ready?” sabi ko at napatingin sa kanilang apat.

“Handa na kami Boss. Ikaw ba? Are you ready?” tinig ni Xevi na nang-aasar. Pero, nang-aasar nga ba? Parang may ibig siyang sabihin eh.

Dinugtungan naman ni Xarian na hindi ko inaasahang sasabat, “Handa kanabang iwan siya ng tuluyan.” at kumindat pa.

‘Kahit hindi pa ako handa. Wala akong magagawa dahil hindi ko pwedeng suwayin ang council.’

Napabaling ako kay Xian sa sinabi niya.

“May pakiramdam akong may hindi magandang mangyayari mamaya.”

'Yan din ang nararamdaman ko ngayon at hindi pa nagkamali ang kutob ni Xian kaya alam kong mayroon nga.

“In that case, ihanda niyo na ang mga sarili niyo.” lalo na ako.

___

PRINCESS'S POV

Tinawagan ko ang pinsan ko dahil may nalaman ako sa isa sa mga espeya ko.

“Empress! Maghanda ka dahil may masama silang balak sayo pagkalabas mo sa paaralan mo.”

[Lagi akong handa Princess, you know that. Besides, I already know this dahil ito lang naman inaasahan kong gagawin nila.] 'Yon lang at binaba niya na ang tawag.

Alam kong may binabalak siya pero sana hindi niya 'to ikapahamak lalo pa't magpapakita na siya mamaya. The people of the council are so eager 'to see her face and I know someone will recognize her.

I'm so excited to see their reaction.

___

SOMEONE'S POV

[Empress. Papalabas na ang sasakyan niya. Ilang metro na lang ay dadaanan na dito sa pinagtataguan namin.]

“That's great. Gawin niyo na lang ang napag-usapan natin.”

[On it, Empress.] Sa akin pa rin ang huling halakhak my dear niece.

___