"ရ ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"
"ဘာကိုမျဖစ္ရမွာလဲ ျပစမ္း အပူေလာင္သြားတယ္
မလား?"
"ဟင့္အင္း ရ ရပါတယ္ "
"ေ႐ွာင္းက်န္႔"
"က်ေနာ္ေဆးသြားထည့္လို္က္ပါဦးမယ္"
"ငါထည့္ေပးမယ္"
"ဟင့္အင္း ရတယ္ က်ေနာ္ပဲထည့္လိုက္ပါ့မယ္"
"မရပါဘူး ငါကိုယ္တိုင္ထည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔"
က်ေနာ့္စကားပင္မဆံုးေသး ခ်က္ခ်င္းမီးဖိုထဲကေျပး
ထြက္သြားသည့္ ထိုကေလးေက်ာျပင္ေလးကိုေငး
ၾကည့္ေနကာ ေနာက္ကေနလိုက္သြားရန္ျပင္လိုက္
စဥ္ က်ေနာ့္လက္ကိုသူမကလွမ္းဆဲြထားေလကာ
"ထားလိုက္ပါ သူလည္းဆရာဝန္ေလာင္းတစ္ေယာက္ပဲ သူလုပ္တတ္ပါတယ္"
"ဒါေပမယ့္"
"လာပါ သားရယ္ သမီးေျပာတာဟုတ္သားပဲ သူက
ဆရာဝန္ေလာင္းပဲဟာ သည္ေလာက္ကေတာ့ သူ
လုပ္တတ္ပါတယ္"
စိုးရိမ္စိတ္ ျပင္းျပကာ သူ႔ဆီကိုေျပးသြားခ်င္ေနေပမယ့္ ေနာက္ကေနဆဲြထားသည့္ သူမေၾကာင့္ က်ေနာ္
တြန္႔ဆုတ္သြားမိေလသည္။ သူမလက္ကိုျဖဳတ္ခ်ကာ သူ႔ဆီေျပးသြားခ်င္ေပမယ့္ က်ေနာ္သာထိုသို႔
လုပ္လိုက္မယ္ဆို ကြယ္ရာတြင္ မာမားကသူ႔ကိုအႏိုင္က်င့္ႏိုင္တာမို႔ သက္ျပင္းကိုခ်လိုက္မိရင္း ခံုမွာျပန္
ထိုင္လိုက္ရသည္။ ရင္ထဲက အပူမီးေတြကတစ္ေန႔
တစ္ေန႔မၿပီးဆံုးႏိုင္ပါလားကြာ။
😍😍
"ေ႐ွာင္းက်န္႔"
"ဗ်ာ သခင္မႀကီး"
"ထြက္ခဲ့စမ္း"
သခင္မႀကီးကအခန္းျပင္ကေန လာေခၚတာမို႔ထြက္
လာခဲ့လိုက္မ္ိေတာ့ ခါးေထာက္ကာ က်ေနာ့္ကိုေျခ
ဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္ေနတာမို႔ေခါင္းကိုသာငု႔ံထားမိ
ေလေတာ့သည္။
"ေရာ့ ဒီပစၥည္းကို chu မားကတ္က ေဆးဆိုင္ကို
သြားေပး ေပး"
"ဟုတ္"
"ေသခ်ာေပးခဲ့ေနာ္ သြားေနၾကေဆးဆိုင္ကို သိတယ္မလား"
"ဟုတ္"
မင္းရဲ႕ကိုယ္ပြားေလး ၁၂
Start from the beginning
