Chapter 29

17 14 0
                                    

Chapter 29

Want

Life is too short to wake up in the morning with regrets. So love the people who treat you right, forget about the ones who don’t. And believe that everything happens for a reason.

If you get a chance, take it. If it changes your life, let it. Nobody said it would be easy, just that it would be worth it.

"Wake up..." Wika ko kay Usaijas sa tabihan ko.

Inalis ko ang kamay niyang nakalagay sa bewang ko at bumangon na, duon ko lamang napansin na nakaunan rin pala ako sa braso niya.

I sit for a while while waiting him to get up.

But he didn't moved even a bit.

"Hey, wake up." Wika kong muli at inibo bahagya ang katawan niya.

"Hmm."

"Tss. Bahala ka diyan." I said at nagtangkang umalis sa kama pero hindi natuloy dahil hinawakan niya ang braso ko.

"Wait." He said at bumagon narin. He sat but his eyes is still close.

Hinarap ko siya at hinalikan sa tapat ng kanang mata niya, ibinukas niya iyon at tiningnan ako. Itinagilid ko naman ang ulo ko at itinaas ang kilay.

"I will not go to work today." He said slowly.

"Bakit naman?" I asked.

"Laziness?"

"Tsk. Balak ko pa naman sumabay dahil pupuntahan ko si Emma, tawagan ko nalang siguro si Sarz para duon sumabay?" Wika ko para inisin siya.

He can't skip work just because of his laziness.

"Tss." He said at naunang bumangon sa akin at nagtungo sa CR.

Naabutan ko siyang naroon at nagsisipilyo, hahayaan ko sana siya ng mapansin ang sipilyo na gamit niya.

It's was mine!

"Fuck." I cursed.

"Bakit iyan ang ginagamit mo? May extra naman diyan sa cabinet!" I said at kinuha ang extra toothbrush roon.

He didn't answer.

He finished his thing thier at lumabas, sumunod naman ako.

At talagang hindi niya ako papansinin?

"Usaijas!" I called.

Hindi niya ako nilingon.

What the hell?

I'm just kidding!

Lumabas siya sa kwarto ko habang nakasabit sa balikat niya ang tuwalya ko.

Umirap ako at hindi na siya sinundan. He probably get his clothes on his car.

I sighed.

Shit!

Nabanggit lang ang pangalan ni Sarz hindi na agad namansin.

He really need cure on his jelousy!

We'll the thing about the tootbrush is really my thing!

Ginagamit niya na ba iyon noon?

But...

Dapat ay hindi niya iyon ginagamit!

I sighed again.

Nag-aaway na naman kami sa walang kwentang dahilan.

I took a bath before proceeding to the kitchen. Noong lumabas ako ay nakita ko siyang nakaupo sa kama at nakatingin sa cellphone.

BOOK 1: Can We Start Again? [COMPLETED]Where stories live. Discover now