BOOK 1: Can We Start Again? [COMPLETED]

Chapter 16

Chapter 16

Hickey

I was weak.

Padating sa kanya mahina ako kasi mahal ko siya.

"Usaijas!" Salubong ni kuya Mat.

Naglapitan silang lahat patungo sa kanya maliban sa akin at sa dalawang bata.

"Bakit ngayon ka lang?" Si kuya Mat ulet.

"Busy." Maikling sagot nito.

Damn his voice! I missed it.

May pinagusapan pa sila pero hindi ko na pinakinggan hanggang sa tawagin na ang flight nina kuya Mat kaya nagpaalam na sila.

"Ingat kayo na pamilya ko duon." Si Israel kay Kuya Mat.

"Kayo ren dito."

"Mag tootbrush ka pagkagising mo para hindi mandiri si Stella at Mara sa iyo ha!" Pabirong bilin ni Larah na agad namang sinamaan ng tingin ni kuya Mat.

Nagbeso ako kay Stella.

"Ingat kayo tumawag lang kayo sa akin kapag may kailangan kayo." Ani ko kay Stella. Mahina lang iyon kaya paniguradong hindi nila gaanong narinig.

Sinulyapan ko naman si Mara at sandaling umupo para magpantay kami.

"Goodbye baby Mara. Tita Jes will miss you." Paalam ko at hinalikan siya sa pisnge.

"Sa kasal nalang muli ang balik namin!" Ani ni Stella.

"Oo nga. Kung mapapaaga naman baka sa kasal ni Jessiyah." Biro ni kuya Mat na inirapan ko.

Hindi na nga siguro mawawala ang biruan sa angkan namin hanggang sa tumanda. Hays.

"Stop." Ani ko.

"Ingat." Maikling paalam ni Usaijas sa kanila. Hindi ko parin siya magawang sulyapan.

Ilang sandali pa ay umalis na sila.

"Jessiyah!" Tawag ni Larah sa akin. Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

"May pupuntahan kasi kaming pamliya kaya hindi ka na makakasabay sa amin kay Usaijas ka nalanh sumabay. Pwede ba Usaijas?" Ani niya sa maarteng tono at tila itinataboy ako.

Shit Lahara! Huwag ngayon!

Sinulyapan ko si Usaijas at nakitang sa akin pala siya nakatingin kaya napaiwas muli ako.

"May trabaho ako.." he answered.

My chest hurt.

Hindi na ako gaanong nabigla dahil alam ko kung bakit tumanggi siya.

"May trabaho ka nga pala, doktor kaya busy ka. Hayaan mo na, isasabay na namin si Jessiyah. Hehe." Napapahiyang wika ni Larah.

"Halina kayo." Yaya ni Israel.

Hahakbang na sana ako ng nagsalita si Usaijas.

"May trabaho ako pero wala naman akong sinabi na hindi ko siya pwedeng ihatid." Wika ni Usaijas na ikinagulat namin ni Larah.

Tiningnan ko si Larah at nakita ko ang namumuong ngiti niya.

Fuck.

"Oh siya siya, aalis na kami. Ihahatid ka naman daw pala kahit may trabaho. Haha" wika niya saka hinila ang kamay nang asawa niya at anak at naglakad paalis.

Damn!

Nilingon ko si Usaijas na hindi nawawala ang mata sa akin.

"Hindi mo na ako kailangang ihatid. I can take a cab naman." Wika ko.