ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၃၉

သူ႔ရဲ႕႐ုတ္တရက္ႀကီးစိတ္တက္ႂကြေနတဲ့ပုံေၾကာင့္ က်ီေလ်ာင္တုန္တက္သြားေပမယ့္ မေနႏိုင္ဘဲၿပဳံးမိတယ္။ သူ႔ကိုအသိအမွတ္ျပဳသလိုေက်ာေလးပုတ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ “အရမ္းခ်ဲ႕ကားေနတာမဟုတ္ဘူးလား?”

ယုက်င္း သူ႔ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး သနားစဖြယ္အမူအယာေလးလုပ္ျပတယ္။ သူက်ီေလ်ာင့္ကို မေက်မနပ္ေျပာလာတယ္ “ပန္းခ်ီသင္တန္အခန္းႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပ်င္းစရာေကာင္းလဲသိရဲ႕လား? ငါ့မွာေလ အတုံးႀကီးေတြကို ဆြဲရတာမဟုတ္ရင္ ပန္းသီးေတြခ်ည္းပဲဆြဲရတာ… ပုံဆြဲရတာ ေသေအာင္ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္”

က်ီေလ်ာင္ နားေထာင္ေနရင္း ေက်ာပိုးအိတ္ခ်ကာ သူ႔ကိုႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္ “မင္းကအခုမွအစပဲရွိေသးတယ္ေလ၊ ေနာက္ဆိုရင္ တျခားဟာေတြဆြဲရမွာေပါ့”

ဒီစကားေၾကာင့္ ယုက်င္းပိုၿပီးေတာင္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္သြားတယ္။ သူလက္ရွိမွာ ဒုတိယႏွစ္ျဖစ္ၿပီး သင္႐ိုးေတြက အေတာ္ေလးေႏွးတယ္။ သူၾကားမိတာေတာ့ သူတို႔ေဘးခန္းကတတိယႏွစ္မွာဆိုရင္ သင္႐ိုးေတြကအေတာ္ေလးျမန္ၿပီး ဝတ္လစ္စလစ္ေမာ္ဒယ္ေတြကိုေတာင္ ဆြဲေနရၿပီတဲ့!

အစကေတာ့ သူအရမ္းေပ်ာ္သြားတာေပါ့… ဝတ္လစ္စလစ္ေမာ္ဒယ္ေတြေလ! အဲ့ကိုအျမန္ေျပးသြားၿပီး တခ်က္ေလာက္ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့တယ္၊ ေတြးမိလိုက္တာက အဲ့တာမိန္းကေလးမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ျဖစ္သင့္တာေပါ့ ဟုတ္တယ္မွတ္လား?! တကယ္တမ္းက်ေတာ့ လူအိုႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ Fuck!

အဲ့တာႀကီးေၾကာင့္ သူ႔မ်က္လုံးေတာင္သူေဖာက္ထုတ္ၿပီး ပန္းခ်ီအထူးျပဳခဲ့တာကိုေတာင္ လက္ေလ်ာ့ခ်င္သြားတယ္။

“ငါထပ္ေျပာျပရရင္ ငါငိုခ်မိလိမ့္မယ္” ယုက်င္းမ်က္ႏွာကိုအုပ္ၿပီး ငိုေတာ့မလိုျဖစ္ေနတယ္။

သူေျပာတာေတြကိုၾကားေတာ့ က်ီေလ်ာင္ရယ္ေမာကာ ေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္ေတာ့တယ္ “လူအိုႀကီးတစ္ေယာက္ဆိုတာ လူအိုမႀကီးတစ္ေယာက္ထက္စာရင္ေတာ့ ေတာ္ပါေသးတယ္ကြာ… ဘယ္လိုမ်ိဳးစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေနထိုင္သင့္တယ္ဆိုတာ မင္းလည္းသင္ယူသင့္တယ္”