Chapter 22 part 1

Start from the beginning
                                    

“Bilisan niyo na lang mag-ina magkita tayo dito sa gilid ng simbahan. For sure malelate si Emer dahil may nangyayari ngayon sa rancho.” Pag-iinporma ni Toffer dito.

 

“Okay, magkita tayo sa gilid ng simbahan.” Nagmamadaling pinutol na ni Jesica ang tawag ng matanaw na ang simbahan.

“Sis!” mabilis na kinawayan ni Toffer si Jesica ng makilala nito ang kotse ng kaibigan.

“Anong nangyayari sa rancho?” mabilis na tanong ni Jesica ng makalapit si Toffer sa kanila.

“Yung ex niya nanggugulo, may mga natanggap daw na threat sina tito Francis.”

 

“Oh my God!” nanghihinang napaupo si Jesica sa bench na naroroon.

“I’m sure hindi naman sila pababayaan ng mga Almonte. Mabuti maaga kayong nakaalis ni Venice sa rancho.”

“Excited kasi itong batang ito, ang aging nag-yaya dito sa simbahan which is good para hindi pa kami isang aalalahin doon.”

“Dito na muna tayo maghintay, medyo magulo na sa loob ng simbahan dahil nag-aalala ang lahat. At isa pa nasa loob na rin si Vincent.” Sabi ni Toffer kay Jesica.

“Tito, what’s happening?” inosenteng tanong ni Venice.

“ Your tita Emer will be late because she has to attend some important matters.” Alanganin ang ngiti ni Toffer sa bata.

“You’ve said to mama that something is happening to tita Emer.” Nakakunot pa ang noo ni Venice habang nagsasalita.

Nagulat na tinapunan ng tingin ni Toffer ang kaibigan. Nakita niyang nakangiti ito sa kanya. “Nakakaintindi na ba ng tagalog itong bata?”

Tumango si Jesica bago nagsalita. “Yes, nakakaintindi na yan. Alam mo naman yang anak ko masyadong matalino kaya madaling nakapag adjust dito.” May pagmamalaki sa boses ni Jesica.

“You’re very smart sweetie.” Sabay yakap ni Toffer sa bata.

 

“Like my mama, she’s also smart.”  Ganting yakap rin ni Venice kay Toffer.

“Can you call Emer? Para malaman natin kung ano nang nangyayari sa kanila baka kailangan niya ang tulong natin.” Hindi na rin mapakali si Jesica sa kinauupuan. Halos hindi pa rin siya makapaniwalang may hindi magandang nagaganap ngayon sa rancho dahil kaninang umalis silang mag-ina ay maayos pa ang sitwasyon.

Kinuha ni Toffer ang kanyang cellphone at sinubukang tawagan si Emer, nakailang ring muna bago may sumagot sa kabilang linya. “Emer, are you okay? Sina tito at tita kumusta? Ano na ang nangyayari diyan?” sunud-sunod na tanong ni Toffer. Mahahalata pa rin sa boses nito ang kabang nararamdaman para sa kaligtasan ng kaibigan.

“Hey, calm down. Papunta na kami sa simbahan, wala ng problema naisaayos na ang lahat.” Kalmadong wika ni Emer sa kabilang linya.

 

“Thanks God! Nag-aalala rin si Jesica kasama ko ngayon sila.” Parang nabunutan ng tinik sa dibdib si Toffer ng ianunsiyo ng kaibigan na ligtas na ang mga ito.

“Let’s go, sa loob na tayo ng simbahan maghintay. Paparating na ang bride.” Anunsiyo ni Toffer kay Jesica.

Nang marinig ang sinabi ni Toffer ay biglang nagkaroon ng alinlangan si Jesica na pumunta sa loob ng simbahan. Alam niyang posibleng maganap ngayon ang lahat ng mga kinatatakutan niya. Naalala niya ang sinabi ng kanyang mommy noon na hindi sa lahat ng pagkakataon ay kontrolado niya ang sitwasyon.

_________________

A.N.

Happy Prosperous 2015!!! Enjoy reading guys J

Please don’t forget to vote and leave your comments ^ ^

If I Could Turn Back The Time (Completed)Where stories live. Discover now