It's Way Too Early [COMPLETED]

CHAPTER 15

Kay lambot niyon. Ganito pala ang mahalikan. Hindi niya alam kung paano tutugon.

Pero kalaunan ay natutuhan niyang gayahin ang paggalaw ng mga labi nito at tinugon ito.

Narinig niya ang pag ungol nito. Na parang sang ayon ito sa ginagawa niya. Kaya natanggal ang hiya niya at mas lalong ibinigay ang lahat sa paghalik. Ipinadama rin niya sa halik na iyon ang pagmamahal niya.

Napakapalad niya na ito ang naging unang halik niya. At ang mahal pa niya. Kay bilis ng tibok ng puso niya, at nang mapadapo ang palad niya sa dibdib nito ay naramdaman niyang ganon din iyon. Sumasabay iyon sa kanya.

Sa isang sulok ng puso niya ay nagkaroon iyon ng pag asa, pag asa na marahil ay may nararamdaman din ito para sa kanya.

Naramdaman niyang bumaba ang mga kamay nito sa baywang niya upang mas hapitin pa siya. Ngunit nang mapahigpit iyon ay napadaing siya. Dahilan upang maghiwalay sila.

"What's wrong?" hingal na sabi nito. Napansin niyang mas lalong pumula ang mga labi nito dahil sa pinagsaluhan nilang halik.

Maging siya ay habol din ang hininga.

"W-wala. Napahigpit lang siguro masyado yung pagyakap mo. Pinanggigigilan mo pa yata ako." Tudyo niya.

Nakaramdam kasi siya nang sakit sa kaliwang tagiliran. Ayaw niyang makasira iyon sa moment nila.
Pero parang hindi ito satisfied sa sinabi niya. Nakakunot pa kasi ang noo nito. Dahan dahang tinaas nito ang t-shirt niya hanggang sa baba ng kanyang dibdib.

Napahigit siya ng hininga. Anong ginagawa nito?

"M-Matthew-"

Nang tingnan nito ang nakaexpose niyang balat ay nagdilim ang mukha nito. Nag igtingan din ang mga ipin nito dahilan upang mahalata ang tensyon sa panga nito.

Sinundan niya ng tingin iyon at nanlaki ang kanyang mga mata niya. May malaki kasing pasa sa kaliwang tagiliran niya.

Napatingala siya rito ng mahina itong mapamura. Kapagkway lumayo ito sa kanya at dumiretso sa likod ng sasakyan.

Napaigtad siya nang mapamura ulit ito at sinipa ang gulong.

Napalunok siya. Ngayon lang niya nakitang ganoon ito.

Dahan dahang nilapitan niya ito at hinawakan sa braso.

"Matthew..."

"I did that to you." Mahinang sabi nito. "I'm sorry."

Nasa mga mata nito ang pagsisisi at pagngangalit sa sarili. Masuyong hinimas niya ang braso nito para mahimasmasan.

"Hindi mo sinasadya."

Napailing ito. "I should have been more careful. Imbes na sa railings ako humawak...sayo ko nabaling ang nerbiyos ko. I'm so sorry..."

Siya na ang unang yumakap dito.

Nang bumawi ito ay sa balikat na lang niya yumakap. Hindi na rin ganoon kahigpit ang yakap nito. Ingat na ingat na sa kanya. Nalungkot siya. Mas gusto niyang mas humigpit ang yakap nito.