kusursuz | texting

beş

Lütfen okuduğunuz bölümleri oylayın.
-

Bilinmeyen Numara: Selam

Ayşe: Selam

Bilinmeyen Numara: Nasılsın?

Ayşe: İyiyim

Ayşe: Sen?

Bilinmeyen Numara: Ben mükemmelim

Ayşe: Ne oldu ki?

Bilinmeyen Numara: Seni gördüm işte tüm gün, bütün gün hep karşıma çıktın.

Ayşe: Ben seni göremiyorum ama :(

Bilinmeyen Numara: Şt onunda zamanı gelecek

Ayşe: Hayır istemiyorum beklemek

Ayşe: Her gün aklımdasın çıkmıyorsun

Bilinmeyen Numara: Bu bir aşk itirafı mı?

Bilinmeyen Numara: En az 5

Ayşe: Hı?

Bilinmeyen Numara: En az 5 çocuk olursa olur yoksa beni oyalama

Ayşe: Ciddi bir şey diyorum?

Bilinmeyen Numara: Sana nedenini açıkladım.

Ayşe: Sana güvenmek için bir nedenim yok

Bilinmeyen Numara: Ama güveniyorsun?

Ayşe: Bilemezsin

Bilinmeyen Numara: Az kaldı Ayşem

Bilinmeyen Numara: Kavuşacağız

"Ayşe Sağlam! Halil Hoca yanına çağırıyor." Sınıfın önünde ki nöbetçi sesiyle herkesin gözü bana dönmüştü. Onlar kadar bende şaşırmıştım.

Güçlü durmak adına duruşumu dikleştirdim ve derin bir nefes alıp ayağı kalktım. Ders zili çalmaya yakın çağırdığına göre kesin kabul etmişti.

Belki de etmemiştir diye bir umut da vardı içimde. Neden böyle bir işe kalkışmıştım ki? Hepsi Bilinmeyen yüzündendi.

"Kendini kandırma Ayşe. Resmen dikkat çekmek istedin." Sıkıntıyla oflayıp ellerimi saçlarıma geçirdim. Bilinmeyen karşıma çıkmadan delirecektim.

Odanın önüne geldiğimde burada Çağanla geçen olay aklıma gelmişti. Uyuz çocuk.

Aklımdakilerin vermiş olduğu sinirle hışımla kapıyı açtım. İçerideki 8 erkekte şaşkınlıkla bana döndü. Hepsinin boyu en az 180 vardı ve ben yanlarına gelince cüce ve 7 pamuk prenses gibi duruyorduk.

Kapıyı yavaşça arkamdan kapayım koyu kahve gözlerimi Halil Hocaya diktim. Yüzüm başarılı şekilde mimiksiz ve umursamazken içimde fırtınalar kopuyordu. REZİL OLDUM! diye bağırmak istiyordum.

Umarım menajer ben olmam.

"Yeni menajerimize hoşgeldin diyin çocuklar."

Harika! Burada gülümsemem gerekiyordu sanırım ama ben yapmayacaktım. Gözlerimi çocukların üzerinde gezdirme kararı aldım.

Çağan, Fatih, Arda'yı biliyordum sadece. Onun haricindekiler düzgün çocuklara benziyorlardı. Taki son baktığım esmer çocuk bana göz kırpana kadar böyle düşünmüştüm. Sıkıntıyla nefes aldım.

Odada gergin bir sessizlik olmuştu. Sessizliği sonlandıran Fatih oldu.

"Hoşgeldin Buzdan Kız, iyi geçinelim." En sonunda sırıtıp göz kırptığında "tutmayın beni kusacağım" diyip kusacaktım. Ayrıca Buzdan kız?