DREADFUL SERIES #3: PHATOS

CHAPTER 36

CHAPTER 36

SHOOTING STARS

(EVELYN HAVEN'S POV)

"Mag-iingat kayo ha?" Paalala ni Mom matapos naming sabihin that we are planning to have a vacation in Tagaytay.

"Yes Mom I will take care of your daughter" ani Dashiell na nakahawak sa bewang ko. Nagpaalam na kami agad bago pa humaba ang usapan.

We turn our back and started pushing our luggage. Mahaba ang biyahe and I am worried for my baby's health.

"Are you nervous?" Tanong ni Dashiell and hold my hand habang tulak ng isang kamay niya ang luggage namin.

"Syempre for the safety of our baby" hinawakan ko ang tiyan ko. I am on my 6th Month in pregnancy and my doctor said that I can travel until my 7th Month but after that ay hindi na pwede.

Habang nagpapatimbang ng luggage si Dashiell I look around the area and found a woman na bigla na lang nadapa dahilan para malaglag ang bagahe niya.

I approach her immidiately pagkalapit ko nakita ko agad ang maliit niyang baby bump.

"Are you okay Miss?" She is a teen age girl probably mga 1st year college lang or 4th year high school.

"Thank you po" tinulungan ko siyang tumayo napatingin naman siya sa tiyan ko.

"How many months na po iyan?" Tanong niya iginiya ko naman siya sa mga upuan sa waiting area.

"I am on my 6th Month bearing a baby girl" she look amazed and ask me if she can touch it at hinayaan ko naman siya.

She look at her tummy and smiled weakly I can see that she is sad.

"Are you okay?" Tanong ko ng mapansin na naiiyak siya she look at me and smiled.

"I'm okay ganito po yata kapg buntis talaga emotional" aniya and I nodded dahil nakakarelate ako sa sinasabi niya.

"Are you alone?" Hindi ko maiwasang itanong and look around to see if she is with somebody.

"Opo. I am here to hide" aniya and I nodded my head and hold her hand firmly.

"I know the feeling of hiding but hindi habang panahon makakapagtago ka ha? Nasaan ba ang ama ng bata? Siya ba ang tinataguan mo if you don't mind?" Tanong ko and she wipe her tears first and look around if someone might hear us.

"Pinatapon ako ng Family ko dito. Ayaw nila na masira ang reputation namin. And the daddy of my baby didn't believe me" aniya and started crying again agad ko siyang dinaluhan at hinaplos ang likod niya.

"Be strong para sa bata. I am Evelyn Haven Caspian nga pala" napangiti pa ako ng marealize that I am using now his surname.

"Thank you po I am Audriana Chiara Booker" aniya and we shook hands natanaw ko naman si Dashiell na naghahanap habang nakakunot ang noo niya.

"I'm sorry I have to go na. Take care Audri! Till next time" paalam ko tumango naman siya at kumaway.

Nilapitan ko na si Edward at agad na kaming nag-board. Makalipas ang ilang oras nakarating na kami sa NAIA.

"Here wear this" may pinasuot sa akin na parang malong na ginagamit ng mga muslim agad ko namang isinuot iyon para matakpan ang mukha ko.

We ride a bus to Tagaytay. Habang biyahe napaisip ako sa sinabi ko kanina doon sa babae.

'Sa sarili ko rin pala dapat sabihin iyon that I cannot hide myself forever'

Gabi na ng dumating kami sa bahay na titigilan namin. We decided na maghanap ng bahay na pwedeng pag-stay ng ilang weeks lang dahil kapag sa hotel mas madali kaming mahahanap ni Dad.

Hindi rin naman kami sigurado if Dad is tracing or finding us but mas maganda na rin siguro ang nag-iingat.

After we eat dinner napagpasyahan namin na tumambay sa veranda to star gazing.

"Ang ganda ng langit" nakangiti kong sabi habang tinitignan ang milyong-milyong tala na nagliliwanag at ang buwan na bilog na bilog.

I felt his presence and a cloth suddenly envelops my shoulder. I can feel his warmth when he pull me closer to him napasandal naman ako sa dibdib niya.

"Let's talk about the future" suggestion ko at nilingon siya napangiti siya but his eyes doesn't said so.

"Hmm ano sa tingin mo ang mangyayari sa future natin?" Tanong niya and I look at the sky once again and think deeply on what to asnwer.

"Probably masayang nakikipaglaro sa baby natin. Teka nga pala what should we name the baby?" Tanong ko at tiningala siya napaisip din siya.

On my point of view nakikita ko ang maganda niyang angulo. I wish my daughter get his eyes dahil para sa akin isa iyon sa pinakamagandang parte ng mukha niya.

"What do you think?" Tanong niy at napaisip din ako at iniwas na ang tingin sa kanya para tignan ang kalangitan.

"Evelyn, Edward we should start the name with E" pag-susuggest ko napaisip naman siya and look at me.

"Emeline May kaya?" Tanong niya and my face lighted so I nodded my head.

"She has a very beautiful name" komento ko and look at the my tummy he touch my tummy too and kneel para makapantay niya ang tiyan ko.

"Baby do you like that Emeline from me and you mom and May kasi by May ka possible ipanganak?" Tanong niya at tumikhim naman ako.

"Yes Daddy I love it" pinaliit ko ang boses ko like a little girl and we both laugh.

"Oh look there is a shooting star"

(THIRD PERSON'S POV)

Sabay nilang nilingon ang mga shooting star na dumadaan. It lighted the night sky more.

"Let's make a wish" suggestion ni Evelyn wala namang nagawa si Edward kung hindi pumikit para humiling.

'I wish for his happiness and their health' hiling ni Evelyn and open her eyes to observe her husband who is still wishing.

'Please grant my wish' buong puso niyang hiling. He open his eyes and his eyes grew wider ng makita ang lumuluhang si Evelyn.

His wish are almost the same as her which is 'Make my wife and daughter happy and healthy and make me be with them longer'

Did they wish come true?

AUTHOR'S NOTE:

HAPPY READING!