What I Never Knew I Always Wanted

Chapter 33 - Barbara.

Jesy's POV.

Nakayuko si Isaac nang dumating sya mula sa kung saang lupalop man nang Mundo,syempre O.A ko lang yun kasi kanina ko pa sya hinihintay dumating pero heto sya at nakayuko lang na hindi makatingin sa akin nang deretso. Ano kayang naganap sa DNA testing nila nang Daddy nya? Naku,baka yun ang dahilan kaya malungkot ang Baby ko ngayon. Nakangiting nilapitan ko sya at niyakap,bahagya pa syang natigilan dahil sa ginawa ko.

"What's wrong? Why are you so jumpy Baby?" Biro ko sa kanya. "May problema ba?"

"H-ha? W-wala Baby,sorry nagulat lang ako." Nanlaki ang mga mata nya nang mapansin ang Bandage sa leeg ko. "What's that? Bakit may ganyan ka sa leeg? Tell me what happen?"

Ngumiti ako at marahang tumalikod sa kanya. "Ito ba?" Lumapit sya sa tabi ko at seryoso nya akong tinitignan. "Sana kung hindi ka busy kanina nalaman mo." Pabiroong sabi ko pero sa totoo lang nagtatampo ako sa kanya dahil muntik na kaming mapahamak nang anak nya pero hindi ko sya ma-reach. "San ka galing? How's the result?May gusto ka bang sabihin sa akin?"

"H-ha?" Parang hindi nya inaasahana ang huling tanong ko sa kanya.Inayos nya ang kwelyo at bahagya syang tumikhim. "What do you mean,Baby?"

Kumunot ang noo ko. "What do you mean by what do i mean? You're acting strangely Isaac,what's your problem?" Pinagmasdan ko sya nang mabuti,mukhang kinakabahan sya na ewan. He looks very uneasy. "How did the DNA test go?"

"Ah yun ba?" Napangiti sya at napahilot sa batok. "Positive Baby,sya nga ang Daddy ko." Niyakap nya ako. "I'm so happy."

"Sa lahat nang happy ikaw yung nakasimangot.Well if that's the case,im happy for you too." Niyakap ko sya at marahang sininghot sa leeg,naging gawain ko na ito mula nang mabuntis ako.Bahagya akong matigilan nang maamoy yung Collar nang damit nya,parang hindi naman ganun yung amoy nang pabango nya. Feeling ko may humalong ibang amoy. "What's that smell?May kasama ka bang iba?Amoy babae ka." Biro ko sa kanya,at mukhang tama nga ang hinala ko dahil lumikot bigla yung mga mata nya at natataranta nya akong binitiwan at inilayo sa kanya. "And that's not either my shade." Turo ko sa lipstick na nakadikit sa polo nya.

"Jes,let me explain." Namutla sya bigla.

"Nandito na ba sya?" Seryosong tanong ko.

"I-i didn't know na darating sya bigla,ang alam ko two weeks pa bago sya darating.N-nagulat nalang ako dahil bigla syang sumulpot kanina sa Mansion ni Mommy." Sinubukan nya akong hawakan. "I'm sorry dahil hindi ko alam kung paano ko sasabihin sayo na dumating na sya kaya..."

"Kaya hindi ka namin matawagan kanina?" I supplied him. "You know what it's okay,i'm just wondering kung bakit nandito ka parin.Malinaw sa naging usapan natin na kapag dumating na sya ay tapos na tayo." Pinilit kong ngumiti sa harapan nya. "You can leave now Isaac,im done with you.Tatawagan nalang kita kapag nakapanganak na ako."

"What?You can't do this to me,Baby hindi pa tayo tapos,maaga sya sa napag-usapan.Please don't push me away." Lumingon sya sa paligid. "Anong nangyari dito? Bakit nawawala yung Vase mo?Bakit ang gulo dito?Please answer me." Natataranta na tuloy yung itsura nya.

"I won't tell you. You should leave now." Marahan ko syang itinutulak palabas sa pintuan. "Kailangan mo nang bumalik sa mapapangasawa mo,hindi na kita kailangan dito Isaac,gusto ko nang magpahinga."

"Pwede ba na pakinggan mo muna ako Baby?May sasabihin ako sayo." Pamimilit nya. "I'm not gonna Marry Barbara."

"What?" Nilingon ko sya. "What did you just say? Well you know what whatever it is,i don't care anymore.Umalis ka nalang muna.I can't stand seeing you right now." Muling pagtataboy ko sa kanya. "Just leave."