ｍｙ ｅｕｐｈｏｒｉａ

Part.58

«Οριστε οι πιτσες σας. 10€» ειπε ο ανθρωπος που δουλευε στο μαγαζι και ο Jungkook πηρε τις πιτσες ενω εγω πληρωσα. «Σας ευχαριστουμε πολυ γεια σας» ξανα ειπε αυτος αφου τον πληρωσα και εγω του χαμογελασα ευγενικα και βγηκα εξω με τον Jungkook. «Μπορεις να μου δωσεις τις πιτσες τωρα» ειπα εγω καπως αβολα και τον κοιταξα. «Οχι δεν πειραζει θα τις κρατησω εγω» ειπε ο Jungkook και συνεχισαμε να προχωράμε. Οπως και πριν ετσι και τωρα η κατασταση μεταξυ μας ηταν ακομα αβολη. Ηθελα τοσο πολυ να του μιλησω αλλα δεν ηξερα τι να του πω. Και το γεγονος οτι δεν μου μιλουσε ουτε αυτος δεν βοηθουσε την κατασταση. «Ζωγραφιζεις πολυ ωραια» ειπε ο Jungkook χωρις να το περιμενω και εγω γουρλουσα τα ματια μου. «Α εμ ευχαριστω» ειπα εγω οσο πιο φυσικα μπορουσα. «Θα σε πειραζε αν ανεβαζα μερικες απο τις ζωγραφιες σου στο ινσταγκραμ μου?» «Οχι.. νομιζω. Αλλα γιατι?» «Εχω πολλους ακόλουθους και θελω να δουν ποσο ωραια ζωγραφιζεις» είπε ο Jungkook με αποτελεσμα να με κανει να κοκκινίσω και να χαμογελασω.

Καποια λεπτα αργοτερα φτασαμε στο σπιτι. Χτυπησαμε το κουδουνι μιας και δεν ειχα παρει κλειδια μαζι και δεν αργησε να ανοιξει την πορτα η Ευαγγελια φρικαρισμένη. «Τι επαθες? Τι εγινε?» Την ρωτησα εγω αγχωμένη ενω ο Jungkook απο πισω μου εκλεινε την πορτα. «Ο Taehyung χτυπησε» «Πως? Που?» Ρωτησαμε ταυτοχρονα εγω με τον Jungkook και κοιταχτηκαμε. «Δεν ξερω δεν μας λεει τι έγινε.» ειπε η Ευαγγελια και εγω με τον Jungkook τρεξαμε μεσα. «Που ειναι?» Ρωτησα την Ευαγγελια και μου ειπε οτι ειναι στο μπανιο. Εκανα νοημα στην Λυδια να αναλαβει τον Jungkook και να ετοιμασουν τις πιτσες και εγω πηγα στο μπανιο. «Tae?» Ρωτησα αλλα κανεις δεν απαντησε. Πηρα μια βαθια ανασα και ανοιξα σιγα την πορτα. Μολις την ανοιξα διέκρινα τον Tae να κοιταζεται στον καθρεφτη με το χερι του καλυμμένο με αιμα. Παλι καλα δεν εχω θεμα με το αιμα γιατι τωρα θα ημουν λιπόθυμη. Εκλεισα την πορτα πισω μου και τον κοίταξα μεσω του καθρεφτη . «Συγγνωμη για το καδρο σου θα σου παρω καινουργιο» ειπε και εγω τον κοιταξα κανονικα. «Δεν πειραζει. Παμε στο δωματιο μου να σου φτιαξω το χερι» του ειπα οσο πιο ηρεμα μπορουσα μιας και δεν τον ειχα ξανα δει τοσο θυμωμενο- θλιμμενο και ημουν αρκετα τρομαγμενη. Αυτος χωρις να με κοιταξει ανοιξε την πορτα και βγηκε εξω. Πηρα το κουτι πρωτων βοηθειων και πηγα στο δωματιο μου.

«Θες να μου πεις τι εγινε?» Τον ρωτησα καθως αρχιζα να καθαριζω το αιμα το οποιο εβγαινε ασταματητα. «Ηλιανα μου αρεσεις αυτο εγινε» μου ειπε και εγω τον κοιταξα αστραπιαία. «Tae εγω» πηγα να πω ομως δεν με αφησε να μιλησω. «Ξερω. Αγαπας τον Jungkook.» Ειπε και εκανε μια παυση κοιταζοντας το πατωμα. Δεν μπορω να τον βλεπω ετσι. Ποναει η καρδια μου. «Tae του ειπα και του σηκωσα το κεφαλι ωστε να με κοιταει το γεγονος οτι αγαπω τον Jungkook δεν σημαινει οτι εχω σταματησει να αγαπω και σενα. Φυσικα οχι με τον ιδιο τροπο γιατι αυτο θα ηταν περιεργο ειπα και αυτος γελασε αλλα παντα θα εισαι στην καρδια μου. Σε νοιαζομαι παρα πολυ και εισαι ο πιο κοντινος μου ανθρωπος. Δεν ξερεις ποσο τυχερη ειμαι που σε εχω. Παω στοιχημα οτι ολες οι αλλες κοπελες θα ζηλευαν που δεν εχουν καποιον τοσο ομορφο, εξυπνο, αστειο και ταλαντουχο ανθρωπο κοντα τους. Αυτα εισαι για μενα Tae. Το γεγονος οτι αγαπω τον Jungkook δεν σημαινει οτι δεν με νοιαζεις και εσυ. Εισαι ο καλυτερος ανθρωπος στον κοσμο Tae και θα επρεπε να το ξερεις αυτο. Ειμαι σιγουρη πως η αδερφη του Jungkook ειναι πολυ περηφανη για σενα τωρα.» Ειπα και του χαμογελασα ετοιμη να κλαψω. Οσα ειπα τα εννοούσα 100%. Ο Tae ειναι ξεχωριστος για μενα. Δεν θα ηθελα με τιποτα να τον χασω. Αυτος βουρκωμενος κοιταξε το ταβανι και χαμογελασε. «Τα εννοεις ολα αυτα?» «Φυσικα και τα εννοω. Tae δεν ξερω τι θα εκανα χωρις εσενα. Εισαι παντα εκει για μενα οταν σε χρειαζομαι και ακομη κι αν δεν ειμαι η κοπελα σου παντα θες να με κανεις να γελαω.» Του ξανα ειπα ενω ταυτοχρονα του εφτιαχνα το χερι. «Μαρεσει να σε βλεπω και να σε κανω χαρουμενη. Και την Byeol μαρεσε να την βλεπω και να την κανω χαρουμενη» ειπε ο Tae και ενα δακρυ κύλισε στο μαγουλο του. «Tae ειπα και του σκουπισα το δακρυ ειμαι σιγουρη πως ακομα την κανεις χαρουμενη. Αλλα εγω δεν ειμαι η Byeol.» Ειπα και του χαμογελασα πικρα. «Μου λειπει πολυ Ηλιανα. Μακαρι να μπορουσα να την αγκαλιασω και να την φιλησω αλλη μια φορα. Πως γινεται να μου την θυμιζεις τοσο πολυ?!» Ειπε και αρχιζε να κλαιει. Σηκωθηκα πανω απο το πατωμα μιας και ειχα τελειωσει με το χερι του και καθησα διπλα του στο κρεβατι. Τον πηρα αγκαλια και τον αφησα να κλαψει πανω μου. Ισως να ειναι καλυτερα ετσι.

«Tae ειπα και τον εβγαλα απο την αγκαλια μου να ξερεις πως θα ειμαι παντα διπλα σου σε οτι κι αν χρειαστεις, το ιδιο και η Byeol. Μπορει να μην την βλεπεις αλλα να ξερεις οτι ειναι παντα διπλα σου.» «Το πιστευεις?» Με ρωτησε σκουπιζοντας τα δακρυα του. «Φυσικα» του απαντησα χαμογελώντας του. «Μπορω να κανω κατι που λογικα θα μετανιωσω μετα?» Με ρωτησε και εγω τον κοιταξα περιεργη. «Λογι» πηγα να απαντησω και αμεσως με σταματησε με ενα απαλο φιλι στο στομα. Το φιλι ηταν πραγματικα τοσο αθώο που δεν μπορουσα να πω κατι. Ειδικα μετα απο ολα αυτα. «Συγγνωμη αλλα πραγματικα το χρειαζομουν. Σου ορκιζομαι οτι δεν θα ξανα συμβει. Δεν θελω να χασω ουτε τον Jungkook» μου ειπε γρηγορα χωρις να με κοιταει. «Δεν πειραζει καταλαβαινω» ειπα και σηκωθηκα πανω. Πραγματικα καταλαβαινω πως μπορει να νιωθει. Του θυμιζω καποια που αγαπουσε και αγαπαει ακομα πολυ αλλα δεν μπορει να ειναι μαζι του. Την χρειαζοταν πολυ σημερα την Byeol..

Μολις σηκωθηκα πανω, σηκωθηκε και ο Tae. «Εισαι η καλυτερη Ηλιανα» ειπε ο Tae και αμεσως με πηρε μια αγκαλια. «Μου το λενε συχνα» απαντησα θέλοντας να τον κανω να γελασει και τα καταφερα. «Ψωνιο» ειπε αυτος ενω γελασε και εγω χαμογελασα που επιτελους τον ειδα χαρουμενο. Αυτος πηγε μεσα και εγω αφου πηρα το κουτι με τις πρωτες βοηθειες και το πηγα στο ντουλαπι εκλεισα τα φωτα και πηγα και εγω στο σαλονι. Ελπιζω ολα να κυλήσουν ηρεμα απο δω και περα.