9

143 8 0
                                    


Maagang pinauwi si Mina dahil dala niya ang bata. Nasa pulisya na ang tita nito. Alas tres palang ay nakauwi na sila sa bahay.

Mina: Oh? Ate Jihyo, bakit kaaga mo?
Jihyo: Nahihilo ako e, nagpa excuse ako agad.
Mina: Ayos ka na ba?
Jihyo: Medyo, sino yang bata?
Mina: Ah siya? Si Sharon. Ang cute niya diba?
Jihyo: E bakit nasayo? Alam ba ng magulang niya?
Mina: wala na siyang magulang.

Nagpunta na sila sa sala. Naiilang pa rin si Sharon, pero sinigurado ni Mina na ligtas siya. Inilapag ni Jihyo ang juice at sandwich sa coffee table at umupo sa single couch.

Jihyo: Ano bang nangyari? Tsaka bakit wala kang suot na patch?
Mina: Late na kasi ako kanina, nakalimutan ko. Tsaka itong si Sharon, nakita ko sa CR umiiyak, may trauma siya sa tita niya. Hinahanap siya kanina buti nalang at ako ang nakakita. I saw that woman's aura and she's peril.
Jihyo: Oh my gosh! Nako buti nalang at dinala mo rito.
Mina: Kailangan ko makuha ang impormasyon tungkol sa nangyari sa kanya. Kaso tingnan mo siya, she's having an emotional trauma. Mahirap kausapin.
Jihyo: Just give her time. Sabi ng doctor noon na nakausap ko, matatanggal rin ang trauma na yun. Time can heal that.

Nang magdadapit hapon na ay dumating na si Tzuyu galing sa palengke dahil inutusan siyang bumili ng gamit ni Sharon. Nagtanong din siya kung sino ang batang iyon.

Sabay sabay na silang naghapunan, pakiramdam ni Mina ay unti unti ng nababaklas ang batong iniharang ng bata sa pagitan nila. Ngumingiti na ito't tumatawa. Maganda ang aura nito, ayon sa libro, it's midnight blue, tangerine(shade of orange) and fuscia pink.

Sa pagtulog, magkatabi si Mina at Sharon. She's stroking the girl's hair when she spoke, finally.

Sharon: Ate Mina...yung tanong ni ate guard kanina kung bat kami nasa mall..
Mina: Hmmm...
Sharon: Tumakas ako sa kanya. Malapit lang kasi ang bahay namin sa mall kaya doon ako tumakbo. Narinig ko siyang may kausap, ibebenta niya raw ako....(napaluha) natakot ako kaya tinakasan ko siya..
Mina: Oww Sharon...mabuti nalang at nagkaroon ka ng lakas para tumakas. Maganda ang buhay mo...at ang desisyon mo na yun ang nagpaganda pa lalo sayo.
Sharon: Maganda po ang buhay ko? Hindi naman po maganda ang naging buhay ko...binubugbog niya po ako kapag natatalo siya sa sugal, lagi siyang umiinom at nagsisigarilyo. Pinaglilinis niya ako sa bahay. Hindi niya ako pinapayagang maglaro sa labas.
Mina: Maganda ang buhay mo ngayon...dahil sa desisyon mo. Kung hindi ka tumakas, baka mapatay ka nya.
Sharon: paano niyo po nalaman?
Mina: Gusto mo ba ng secret?
Sharon: Opo..
Mina: Nakakakita ako ng ugali, karakter at buhay ng tao..
Sharon: Paano po yun?
Mina: Yung kaliwang mata ko, may nakikitang kulay sa mga tao.. kaya ko nalaman na mapapahamak ka sa tita mo.
Sharon: wow!

Sandali pa silang nagkwentuhan at nakatulog na ang bata.

Ang libro na binigay ng babaeng iyon ay umilaw. Ang dating isang bookmark lang na naroon ay nadagdagan ng isang pulang bookmark. And a message was there..

~Kinabukasan~

Jihyo: MINA! MAY BISITA KA!!!

Napamulat si Mina sa kanyang narinig. Bisita? She fixed herself first, habang naghihilamos ay iniisip niya kung sino ang bumisita sa kanya.

Mina: Baka mga pulis?

Paglabas niya ng kwarto, naabutan niya si Sharon na naglalaro sa lapag.

Mina: Good morning Sharon..
Sharon: Good morning ate!

Nginitian niya ito at pumunta sa gate kung saan naroon si Jihyo.

Mina: CHAEYOUNG!? Anong ginagawa mo rito?
Jihyo: May ipinapasabi daw ang manager niyo.

Chaeyoung is calmly going to Mina's house. Agad niyang sinunod ang kanilang manager nang sabihin sa kanyang puntahan niya ang babae. Sa ibang tao, kapag may iniuutos sa kanya ay agad niyang sinusunod, pero pagdating kay Mina ay laging nagtatalo ang isip niya. He's doubting that woman. Hindi niya rin alam.

Nang makarating siya sa bahay ng babae, namangha siya sa bahay nila. Napaka-inviting ng kulay ng kanilang bahay.

Chae: TAO PO!!!

Sigaw siya ng sigaw hanggang may makita siya babaeng palapit sa kanya. Nakakatakot ang dating nito.

Jihyo: Sino sila?
Chae: Ako po si Chaeyoung. Katrabaho ni Mina. May ipinapahatid lang po na mensahe sa kanya ang manager namin.
Jihyo: Ah ganun ba, sige tawagin ko lang.

Ang akala ni Chae ay aalis ang babae para tawagin si Mina pero napatalon ang puso niya sa gulat nang malakas na sumigaw ito.

Jihyo: MINA! MAY BISITA KA!!! Pasensya ka na malakas ang sigaw ko, nagulat ata kita.
Chae: ayos lang po.
Jihyo: Di kasi siya nagigising sa maayos na paraan.

Napangiti siya sa sinabi ni Jihyo. Hindi niya alam pero naimagine niya si Mina na nagulat dahil sa sigaw ng kanyang ate.

Dumating na si Mina na bagong gising.

Mina: (sa isip) Napakapleasant naman ng unagang makita siya sa labas ng bahay namin..

Can You See My Eyes?Where stories live. Discover now