Can't Resist ✔️

CHAPTER 17

Pacorrect na lang po ako kung may mali sa mga line ko or sa grammar, thank you❤️
————————

PAGKAPASOK namin sa Wins Stake House ay may sumalubong sa amin na babae.

"Hey winston." Nakangiting sabi nung babae.

Sumama ang itsura ko dahil sa nakikita ko, halata na gusto niya landiin si Winston.

Inalis ko yung pagkakahawak ko sa braso niya dahilan para mapatingin siya sa akin.

Nakanguso na tinignan ko siya bago iniwan at naghanap ng pwesto.

Umupo ako malapit sa may bintana at iniwasan na tumingin sa kanila.

Naramdaman ko na lang na may umupo sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko dahilan para mapatingin ako.

"It's not what you think." Saad niya.

Inalis ko yung kamay niya. "She's flirting with you."

"It's nothing."

"Did she part of your past?"

Tumango siya at hinawakan ulit ang kamay ko. "Yes but you're the present."

Napasandal ako sa kinauupuan ko. "As if."

"It's true, saka wala na 'yon dahil matagal na kitang gusto okay?"

Napakurap ako at tinignan siya. "A—ano?"

"Hindi ko ns uulitin." Nakakaloko na saad niya.

"Winston."

"Just let me, besides we're dating."

Tumango ako at lumapit para humilig sa balikat niya. "Let's go to my office, doon tayo kakain."

Tinignan ko siya at umalis sa pagkakasandal sa balikat niya. "It means you're the owner of this restaurant?"

Tumango siya. "Didn't i tell you?"

Umiling ako. "No?" Patanong na sagot ko.

Natawa siya. "Now you know, let's go."

Inalalayan niya ako tumayo, naramdaman ko yung braso niya na yumakap sa bewang ko.

"We're in public." Suway ko.

"Let them know." Sabi niya bago kami pumasok sa office niya.

Tinignan ko yung buong office niya. Maluwag yung office niya at malaki, dahil buong second floor ay office niya. Pure white combination with black, desk niya black, yung office storage shelving shelves na gawa sa kahoy ay kulay white naman.

Halos napupuno ng files yung storage shelving shelves niya.

Umupo ako sa sofa at si Winston ay umupo naman sa tabi ko. "What do you want?" Tanong niya.

"Best menu?" Tanong ko.

Ngumiti siya. "Creamy beef steak with mushroom and Garlic beef steak with mashed potatoes."

Bakas sa mukha niya yung proud na proud siya kung ano ang meron sa restaurant niya.

"Okay, i want to try." Nakagiting sabi ko.

"Okay, wait me. Sasabihan ko lang sila. Hintay lang tayo ng 45 minutes medyo matagal maluto e." Sabi niya at may tinawagan sa phone.

Tulad ng sinabi ni Winston ay 45 minutes dumating pagkain namin. Tahimik na kumain kami, hindi nagtagal ay naubos ko kaagad dahil sobrang sarap.

"One of the best, so good." Papuri na saad ko.

"Mabuti naman nagustuhan mo."

Tumango ako. "Oo sobrang nagustuhan ko, sa loob ng isang taon na hindi tayo nagkita ngayon ko lang yata nalaman na may business ka."

"Hindi ko talaga pinaalam, that time kasi nagaaral pa tayo pinagawa ko na to buong building ng restaurant ko para pag nagkita na tayo ay may ipagmamalaki ako sayo."

Napakurap ako dahil sa sinabi niya, nagtataka na tinignan ko siya.

"Noon maloko ako, kasi noong college iniisip ko lang kung paano kita angkinin na hindi nabubuntis."

Namula ako bigla pero hindi ako nagsalita hinihintay ko siya.

"Hindi ko iniisip yung future ko, gusto ko lang noon magtapos then aalis ako pero nabalitaan ko na lang na nilalapitan mo yung lalakeng 'yon."

"Ikaw naman ay paiba-iba ng babae." Mapait na saad ko.

Tumango siya. "Sorry, hindi ko alam kung bakit ako nagsosorry sayo siguro dahil doon sa dahilan na yon at naduwag ako kasi baka malaman ng kuya mo na nilalapitan kita."

Hinawakan ko yung kamay niya at pinisil. "It's okay, tapos na 'yon nangyari na kalimutan na lang natin."

Hinila niya ako paupo sa hita niya dahilan para mapayakap ako sa leeg niya at tinignan siya, nakatingin din siya sa akin.

"Thank you for not choosing oreo."

Ngumiti ako. "I want to know if you're worth it for this kind of date with me."