Can't Resist ✔️

CHAPTER 7

"Right? Madami akong gustong gawin sayo at sa katawan mo, little serenity."

Hindi ako nakasagot dahil sa pagkagulat. Nakakainis!

Lalo akong nagulat ng maghubad siya kahit nakahiga pa din siya.

"A–anong ginagawa mo?" Kinakabahan na tanong ko.

Nakikita ko kung paano lumaki ang katawan niya mula noon hanggang ngayon. Saksi ang kama ko kung paano nangyari 'yon.

Napailing na lang ako at tinignan pa din siya.

"Scared?"

"N–no." Nautal na sagot ko.

Nagkumot siya gamit yung kumot ko at yumakap ulit ang braso niya sa ko kung minsan ay hinahaplos niya iyon atsaka sinasadya na matamaan ng haplos ang hinaharap ko.

"Stop this winston, you can't touch my body."

Tumawa siya ng mahina. "Actually I can, remember you can't resist me even my touch. Now we're both successful, I surely take what't mine my serenity."

"W–what? Yours? Who?" Nagtataka na tanong ko.

Nagkibit balikat lang siya. "Just enjoy my serenity. I'll claim your body, yung pakiramdam na hahanap hanapin mo ulit yung presensiya ko."

Napasinghap ako ng lumapat na ang kamay niya sa dibdib ko at minasahe.

Napapikit ako at hindi maiwasan na mapaungol ako.

"W–winston."

"Miss my touch?" Paos na tanong niya.

Dahan-dahan akong tumango kahit nakapikit ako, minasahe niya lang ang dibdib ko.

Napakapit ako sa braso niya ng bigla siyang tumigil kaya nagmulat ako ng mata at nagtataka na tinignan siya.

"B–bakit ka tumigil?" Nanghihina na tanong ko.

"May kumakatok." Mahinang sagot niya.

Napaupo ako, hindi ko na nahila yung kumot dahil hawak-hawak niya.

"B–bakit 'mmy?"

"Kakain na." Saad nito sa labas.

"Okay mommy." Saad ko.

Tumayo na ako at nagbihis kahit nandito siya. Tinignan ko siya. "Gustong gusto mo naman nagbibihis ako sa harapan mo." Ismid na sabi ko.

Nagkibit balikat lang siya. "I just enjoy the view, sarap mong angkinin."

"Gusto mo kumain?" Tanong ko.

Umiling siya. "Hindi na, atsaka gusto ko ikaw na lang kainin ko."

Namula ako bigla. "B–baliw."

"Bilisan mo na lang kumain dahil ikaw ang kakainin ko, dinner time." Nakangisi na sabi niya.

Inayos ko muna yung buhok ko. "Bakit hindi ka pa ba uuwi?"

Umiling siya. "Dito ako matutulog."

"A–ano?"

"Dito nga ako matutulog, aangkinin kita hanggang hindi ko na makayanan."

Hindi na ako nakapagsalita at minabuti na lang na lumabas, pagkababa ay kumuha ako ng tray at naglagay ng pagkain atsaka tubig.

"Sa kwarto ka kakain?" Tanong ni Mommy.

"O–opo mommy."

"Pinapabayaan mo yata ang sarili mo dahil madaming pagkain ang meron sa tray."

Natawa ako. "Hindi naman po, mommy. Gutom lang po talaga ako."

"Okay, uuwi bukas ang kuya mo dito. Isasama ka daw niya."

"Saan po?" Nagtataka na tanong ko.

"Bahay ng parents ni Winston, birthday ng mama niya. Part pa din ng Empire Village."

Napatango ako. "Kailangan ko pala makabili ng regalo." Mahinang saad ko.

"You should bake."

"P–po?"

"A cake, okay 'yon para sa regalo.

"O–okay po mommy, akyat na po ako."

Mabilis na kinuha ko yung tray at dahan-dahan pumunta sa kwarto ko.

Pagkabukas ko ng pintuan ay naabutan ko siyang natutulog.

Tahimik na nilagay ko yung tray sa mesa na maliit dito sa kwarto ko at nilock yung pintuan.

Dahan-dahan ko nilapitan si Winston at tinignan siya, hindi ko namalayan na hinahaplos ko ang mukha niya.

Nagulat na lang ako ng hinawakan niya yung kamay ko at dahan-dahan siya nagmulat ng mata.

"W–winston."