Chapter 15 - New friend

87 10 0
                                    

Gabi na nang makarating kami sa lugar na hindi ko inaasahang babalikan ko. I got a lot of questions that this place can answer. I didn't tell anything to Amber. Just like what I told Gavin, I told her I'm here for milk and cheese. It's safer for her not to know anything.

"Are you serious? We'll walk from here? I can't see any house Vougn." Patuloy niyang pagrereklamo habang hila ang maleta niya. I walked the last time I went here. Ayaw kong tumuloy sa panuluyan sa bayan kaya't mas pinili kong isama siya sa paglalakad tungo sa kagubatan.

Marahil ay natutulog na sila sa simbahan kaya't mas minabuti kong manatili sa munti niyang bahay. I hope she's not there.

Ilang oras pa ang aming nilakad bago narating ang treehouse. I used my phone's flashlight para ilawan ang bahay. Nang maiakyat ang gamit namin ay sinuri ko ang buong paligid. Samantalang naiwan naman si Amber sa baba at ginamit din ang flashlight ng cellphone niya para ilawan ang paligid. She won't see anything other than trees.

Walang gaanong nagbago sa lugar na ito. Bukod sa hindi niya man lamang inayos ang kahon na puno ng tela na dinala ko ng araw na iyon. I almost had a heart attack nang tumapat ang flashlight ko sa nakasabit na damit.

Fuck! Why did she hang it here by the window? Holy shit. Pinabilis nang pagkagulat ang tibok ng puso ko.

'Di nagtagal at sumunod na din si Amber. Just like me, sinuri niya rin ang paligid. Amusement is plastered on her face.

"Kaninong bahay 'to? Woah, so a place like this really exists." She said nang matapos niyang matingnan ag buong bahay at naupo sa tabi ng maleta niya.

"One of the residents here. We became pretty close, so I guess using this house won't be that bad." I said at saka humiga at ginawang unan ang aking bag. Traveling just to go here drained my energy. Plus the fact that I'm traveling with her made it worse.

"We can stay here for now. We'll know if we can stay in the church tomorrow." Inilagay ko ang braso sa ibabaw ng aking noo at saka ipinikit ang mga mata.

"Are you serious? Simbahan talaga? Is that your way of repenting for your sins?" Muling reklamo niya. Iminulat ko ang aking mga mata at tiningnan siya. Naglalatag siya ng sapin sa aking tabi para higaan.

"You volunteered to stay with me. I didn't force you." Pagpapaalala ko sa kanya kaya't tumigil na din sya sa pagrereklamo. You'll be even more shocked to hear them talk tomorrow and how peculiar this place is.

Bumalik na ako sa pagkakahiga at muling pinikit ang mga mata. A lot of things happened, and I'm not pretty sure where to start but I have to do something. But for now, all I need is rest. I'm still thinking of how to go back to that church. Hindi maganda ang huli naming paghihiwalay. But she saw me leaving. I saw it in the photo, but she didn't say anything. Did she know about me? Is she part of that organization?

Bago ko pa masagot ang mga tanong na iyon ay unti unti na akong nilamon ng antok. Amber is still talking about something, but my comprehension is no longer working. Tomorrow will surely be a rough day.

Huni ng mga ibon at ang sikat ng araw ang gumising sa akin. Damn my back hurts from sleeping without any blanket nor soft bed. Pupungay pungay akong naupo at nag-inat. I saw Amber on my peripheral vision sitting with her legs crossed at parang bata na napagalitan. I looked at her and she just rolled her eyes on me. What the hell is her problem early this morning?

I was still about to think about how to be welcomed back at the church but the person I am most concerned with is sitting in front of Amber holding her slingshot. Walang mababakas na kahit anong ekspresyon sa kanyang mukha. I think women are more dangerous if they have this kind of look on their face.

The Psychopath's Son (On Going)Where stories live. Discover now