That Girl Pristine Madrigal

Chapter 18

Chapter 18

Pristine

Parang bigla na lang gusto kong umalis sa lugar na ito. My fists are clench in my both side. Bakit nga ba ako pumayag na pumunta dito sa unang pagkakataon? Nababaliw ka nga yata Pristine.

This family is complete and happy meanwhile yours are not and will never be.

Seeing my mother and her new husband chitchatting happily ignites the fire that I've been hiding from the past. I'm bitter, hindi ko itatanggi ang bagay na ito.

May mga bodyguard na nakahilera sa magkabilang gilid ng hapagkainan. They are all like those statues mukha nga lang totoo dahil totoo naman talaga. If not for the bodyguard near hindi nila malalaman na nandito na ako, nakatayo sa isang tabi habang hinihintay na mapansin nila.

When the body guard remind his boss about my appearance nag-angat kaagad ng tingin sa dereksyon ko si Trake. His eyes were bloodshot siguro dahil na rin sa kanina niya pang pag-inom ng wine. He seems off while I'm watching him from my position. Parang may malalim itong iniisip.

Ang nanay ko na nakangiti kanina ng makita ako ay mas lalong lumawak ang ngiti. Tumayo ito sa kanyang kinauupuan at mabilis na nagtungo saakin. Masaya itong makita ako at base sa paninitig niya sa kabuuan ko ngayon nagkaroon na ako ng ideya kung sino ang may pakana ng mga ito. The culprit is in front of me and she's acting innocently.

Hindi ako umimik. Hindi ako pumunta rito para makipagplastikan. I just want to know why she want me here... gusto ko ring makasiguro na ayos nga lang talaga si Trake. Naguiguilty ako sa mga sugat na nakikita ko sa mukha niya kahit na pahilom na ang mga iyon.

I felt responsible about it, to think that I've been so rude to him. Nag-iwas ako ng tingin ng magtama ang mga mata namin. Bigla akong nawalan ng lakas para harapin siya at nahihiya na rin sa ginawa ko.

Iginaya ako ni Mama sa upuan malapit sa kanya. Walang imik akong umupo. Gusto kong tanggalin ang pagkakahawak niya sa braso ko pero dahil nasa bahay nila ako ay hinayaan ko na. Hindi naman ako magtatagal, wala akong balak.

Tumikhim ang tatay ni Trake.

Ngayong nasa malapitan nagkaroon ako ng pagkakataon na mapagmasdan ang mukha nito.

He's a splitting image of Trake. Mayroon nga lamang itong kaunting bigote at nakaayos ang buhok nito. There are wrinkles in his face pero hindi naman iyon nakaapekto sa kanyang itsura. Hindi kagaya ni Trake palangiti ito, he has this serene aura at hindi siya nakakatakot gaya ng inaasahan ko.

Still my opinion about him will not be changed.

May mga nakahain ng pagkain sa lamesa. Hindi ko kilala ang mga pagkain sa lamesa. Sa yaman nila hindi na nakakapagtaka na isang magaling na chef ang nagluto ng mga ito.

"Landon, meet my daughter Pristine. Mag kasing-edad lang sila ni Trake magkaklase rin sila." She said, still smiling. Ako naman ang tumikhim sa pagkakataong iyon. I did go here to pretend that everything is alright.

Binawi ko ang braso ko kay Mama. I know that she's shock with my sudden action pero hindi niya na lang ako sinaway.

"Let's eat now, shall we? Mamaya na lang tayo mag-usap." Sabi ng tatay ni Trake. The maid starts arranging the plates dahil nakabaliktad ang mga iyon. Nagdagdag pa ng ilang putahe ang mga maids at nagsalin na rin ng mga inumin sa baso bago sila umalis at nagtungo na sa kusina.

I can feel Trake's intense stare that I ignore.

Hindi nila pinapansin ang pagiging tahimik ko. Ang mag-asawa ay nagkuwentuhan na habang kumakain, kami lang ni Trake ang hindi umiimik. Wala naman akong ganang kumain.