The Princess (#2 KvT)

Hoofdstuk 9

'Joehoe...' fluistert een klein stemmetje bij mijn oor. Ik glimlach.

'Het is de grote dag...' Gaat het stemmetje door en ik lach hardop.

'Ik kooom aaal,' grinnik ik en rek me uit.

'Kom Liza! We moeten nog je jurk doen, je haar, je make-up... God! Ik zit helemaal niet op schema!' Roept Fleur hardop en rent door de kamer heen. Ik lach om haar en ga rechtop op het bed zitten.

'Wacht maar. Ik help je wel.' Ik stap uit bed en doe mijn ochtendjas aan. Fleur heeft alle begrip voor ons huwelijk omdat ze goed begrijpt dat wij het alleen maar doen omdat het voor de veiligheid is voor beide koninkrijken. Ze is allang niet meer boos.

'Kom! We beginnen met je make-up!' Roept ze naar me vanuit de badkamer.

'Even Jules halen,' zegt ze en rent snel weg op haar hoge hakken. Ik gaap. Logisch, het is nog maar half acht. Ik ga op de bank zitten en pak mijn telefoon.

"Hey, zin in vanmiddag? X Will.''

Ik glimlach. Snel typ ik wat terug.

''In wat? :) X Liz.''

Snel druk ik op verstuur. Meteen is hij online. Hij typt.

''Onze verbintenis, remember? ;).''

''Ja duhh. Kom je naar me toe?''

''On the road.''

Snel klap ik mijn telefoon dicht. Twee minuten later klopt hij op de deur. Ik doe hem open en zie hem staan. Ik zoen hem meteen en pak zijn wangen vast terwijl hij over mijn rug wrijft. Ik laat hem los en trek hem naar binnen. Op bed gaan we weer door. Zo'n vijf minuten vol sentimentele momenten komt Fleur aanwandelen samen met - waarschijnlijk - Jules.

'Will! Elizabeth! Je mag de bruid nooit zien voordat je voor het altaar staat! Argh, jullie snappen ook niets hè!' Zucht ze geërgerd. We barsten in lachen uit terwijl Fleur probeert alles in orde te stellen.

'Zo! Ik sta erop dat u weggaat, uwe majesteit,' zegt Jules met een engels accent. Will staat treurig op terwijl ik langzaam zijn hand loslaat. Hij buigt naar voren en geeft me nog een korte zoen. Fleur maakt een kotsgeluid en ik grinnik. Hij verlaat de kamer en ik loop naar Jules toe naar zijn professionele kaptafel. Hij doet een bruine oogschaduw op met een mooie eyeliner. Hij maakt een mooie overgang naar een soort zilvere glitter die hij heel licht op smeert die prachtig glimt in het licht. Tenslotte epileert hij mijn wenkbrauwen en maakt ze donkerder. Wat blush en een soort spuit parfum met glitter doet hij op mijn hals als kleine diamantjes. Aan het eind besteed hij wel een half uur om mijn wimpers prachtig lang te maken.

Als ik in de spiegel kijk val ik bijna flauw. Mijn adem stokt. Ik zie er prachtig uit. Voor het eerst sinds tijden worden mijn ogen weer waterig.

Hoe kan ik met Will trouwen? Hoe ben ik zo snel over mijn verdriet heen gestapt?

Niet aan denken.

'Wauw,' fluister ik zacht. Fleur staat naast me bij de spiegel en legt een hand om mijn middel heen.

'Je bent prachtig,' zegt ze en glimlacht me toe. Ik glimlach terug.

'Jacques! Jou beurt!' Schreeuwt ze en ik kan het niet laten om haar een stomp te geven. Ze lacht even terwijl de deur open gaat en een middelbare man met blond haar binnenstapt.

'Je kapper,' zegt ze en gaat op het bed zitten met haar cocktail. Jules neemt afscheid en vertrekt door de deur.

'Gaat u zitten, madame,' zegt hij bekakt met een ongelooflijk Frans accent. Ik bijt op mijn lip om mijn lach in te houden en kijk naar Fleur. Ik zie dat ze zachtjes zit te lachen in haar knuistje. Ik geef haar een middelvinger. Ze tuit haar lippen naar me. Ik grinnik.