VALENTINA: My Sassy Girl

SASSY 11

SASSY 11

"Oh, sige na anak mag-ingat ka dito ha. Aalis na kami," paalam ni mama habang papalabas na sila ng pintuan kaya sinundan ko naman sila. Tumango naman ako sa kanya.

"Anak, alam mo na kung ano ang gagawin 'pag may papasok bigla dito ha," paalala rin ni papa kaya mabilis akong tumango sa kanya at sabay nag fist bump.

Kailangan na kasi nilang umuwi dahil may aasikasuhin pa sila doon sa probinsya namin. Nagnenegosyo kasi kami doon.

Huling sumunod na lumabas sa pintuan ay ang kuya ko na hinihimas pa rin ay magkabilang tainga. Lihim akong napatawa. Good for you.

"Tinay, hindi pa tayo tapos. Argh! Huwag na nga kayong mag- alala niyan. Alam na niyan ang gagawin. Kawawa nalang ang magtangkang ki-kidnap sa babaeng iyan, baka 'yan pa ang may gagawing masama sa tao. Pwe!"

"Waah! Ang nagsalita naman parang hindi terorista ang mukha!" Hahaha.

"Wow! Baka nakalimutan mong kuya mo ako at kapatid tayo," teka...

"Kuya naman eh, oo na po. Ang gwapo mo talaga kuya at dahil kapatid mo ako, maganda rin ako. Diba kuya?" Then I quickly wrapped my hands into his arms. I faced him and make my puppy-eyes in front of his face and pouted.

"Argh. Alright! Pero ingatan mo talaga ang sarili mo ha, lalo na't wala kami dito." Seryoso niyang paalala. Kahit may topak 'yan, mahal ako niyan. Hehe.

"Yes kuya!" Tapos nag salute effect pa.
He then tapped my head and smiled, but a devilish smile.

"Argh!" Akala ko pa naman ligtas na ako eh. Ang sakit tuloy ng tainga ko. Kinurot lang naman niya!

He chuckled.

"Always take care of yourself, got it?" I just pout while caressing my left ear. "Wait, 'wag kang magpa-cute ng ganiyan sa iba tinay ha."

"Oo na po. Narinig ko na po. Ang sakit na nga ng tainga ko eh," I just glared at him then walked out. Mas mabuti pa kung puntahan ko nalang sina mama at papa na naghihintay ng taxi.

Bugnot na bugnot ang mukha ko habang papalapit ako sa kanila.

"Oh, ano na naman bang kalokohan 'to yan-yan?" Tanong agad ni mama nang makita niya ang hitsura ko.

Nakasunod lang pala sa akin ang halimaw. He just shrugged and put his hands on his pocket. Hmp! Aaminin ko, ang cool niya sa sa position niya ngayon.

"Ikaw talaga Cyan, kahit paalis na tayo, nag-iwan ka pa ng sakit," ani papa.

"Well I'm not. I will just gonna miss her that's why I did it. "

"Ano kuya?" Kunwaring tanong ko sa kanya. Mahina naman yung pagkasabi niya pero rinig na rinig ko parin. Lumingon siya sakin pero ginantihan ko lang siya ng napakalaki kong ngiti na nakakaasar. *Evil grin*

He just shrugged again at hindi na nagsalita pa.

"Ihhh! Kunwari ka pa! Mami-miss mo lang kasi ako eh!" Sinundot-sundot ko pa siya.

"Oh, stop it tinay." Pigil niya sakin. Tinatawanan ko nalang siya. May taxi nang huminto sa harapan namin.

"Bye anak." Then mama hugged me.

"Anak," lumingon ako kay papa nang tinawag niya ako at tumayo ng matuwid.

"Pa," sumaludo agad ako sa kanya at sumabay din siya then we hugged each other.

We're like that ever since I was a child until now. That's our gesture between father and daughter, I think?

Pumasok na rin siya. May dalawang bisig akong naramdaman sa aking likuran. That's when I knew it was my brother. Akala ko ba sumakay na siya?

"Always take care of yourself, alright?" He whispered to my ear. I suddenly stunned for a moment then I faced him. I hugged him tightly.

"Ingatan mo rin sina mama at papa, kuya ha?" Bilin ko rin sa kanya.

"Of course," then he tapped my head harshly that caused my hair to be messed.

"Yaahh!!" I growned. Tumatawa lang siya at sumakay na rin.

"Goodbye little sister."

I waved at them habang papalayo na at hanggang hindi ko na makita ang kanilang sinasasakyan.

I will always miss you all.

•

My phone begun to rang so I answer it.

"Hey Valena!!"

Wow. Kilala niyo na kung sino 'to. As usual, it's Akee.

"Hello Akee, what's with the rush?" I ask her through phone while making a sandwich filled with egg, mayonnaise, cheese, meat/bacon, cabbage, and hotdog. [Natatakam ang author niyo habang sinulat 'to. HAHA.] It's for my snack later. Nagugutom ako eh.

"I want you to accompany me tomorrow since it's Sunday. We will go to church and after that..."

"Oh? Ba't ka huminto Akee-"

"WE WILL GO TO NATIONAL BOOKSTORE!!"

"REALLY?!" Napahiyaw na rin ako sa narinig ko. BOOOOOKS!!

"YES! I heard that there are NEW BOOKS that were delivered there yesterday! "

"AMAZING!"

"So, GAME?!"

"WONDERFUL!"

"Ano, game ka ba?" Sita ulit niya. Of course! Sasama ako!

"Sure! But, your treat! Ikaw nag-anyaya eh." Haha.

"Oh, come on. Alright! I'll be there at 8:00 am, I think? May dadaanan muna kasi ako. So...that's all. *Toot toot...*

Well, hindi naman pala boring ang weekends ko. Haha.

Hope suddenly jump in my lap and starts to cuddle while I'm watching BACKSTREET ROOKIE, a kdrama.

"Hello, hope. How was your sleep? Ikaw ha, nasasanay ka nang tanghali na gumising." Inangat ko siya at nilapit sa mukha ko. She then licks my nose. "Hmm, naglalambing kana naman para patawarin ka."

"Meow." Then she blinked her eyes cutely.

"Talagang nagpapa-cute ka pa ha. Ah! Gusto mo pasyal tayo?"

"Meow, meow."

I quickly wrapped my sandwich that I prepared a while ago. Naghanda rin ako ng tela na kasya namin ni hope na aming uupuan doon sa park. Pinaliguan ko na rin siya dahil mag pi-picnic slash mag di-date kami doon.

Lumabas agad kami ng bahay tapos kinuha ko 'yong bike na naka-park doon malapit sa likuran. Nilagay ko si Hope sa basket sa may harapan ng bike. Inilagay ko rin doon ang baon naming sandwich.

"Get ready, Hope!" Sumakay agad ako tsaka umalis na.

I felt the fresh air that's embracing my whole body while riding. Riding together with my Hope.

Gusto niyo ipakilala ko sa inyo si Hope? Sige heto na.
Hope is my pet cat. She has a combined color of brown ang white. Half of her body was colored brown, and the half of it was white. Let's make it clearer, the left side is white and brown in the right side including in her face. Kinda unique, I guess. And I love her so damn much. Dati ko na siyang alaga doon pa sa probinsya namin sa Pagadian City at isinama ko siya dito. I treat her not just as a cat but a sister for me. Kuya doesn't like cats kaya isinama ko nalang siya dito. He always sneeze when he got near with cats so I decided na isama ko nalang siya dito sa apartment ko. Mas mararamdaman pa niyang ligtas siya dito kesa doon sa kamay ng kuya ko. Hmp!

Wait, did you ever wondered why I named her Hope? Well, you can find it yourself soon.