Academia De Inferno

Chapter Seven

Supremo

Blair's Point of View

Mabilis na nagtungo si Troy at inakbayan niya si Klein.

"Ano bro, ayos ka lang?" batid mo ang pag-aalala sa muka ni Troy.

Ganito kaming magtrotropa, palaging nag-aalala sa isa't isa, natural sino ba ang kaibigan na hindi mag-aalala sa kaibigan niya? baka 'yon yung mga lumulutang sa tubig.

"Okay lang ako, kayo ba?" tumango ako at gano'n na din si Troy.

"Let's go, malapit na dumilim." ani ng isang lalaki na 'di ko kilala.

"And so? may masama?" si Troy.

"Didn't Madame Valerie tell you that before it get's dark....killing is legal?" si Andrea.

Napatayo ang mga balahibo ko kaya napakapit ako kay Troy.

"What??! seriously? killing is legal? how pathetic" sarkasmo na ani Troy.

"Well bahala kayo nasa sainyo na 'yan kung ayaw niyong maniwala." si Luci.

"Kung ako sainyo umuwi na kayo, bago lumobog ang araw." ani ng isa pang babae.

Agad akong tumingin sa langit at batid kong malapit na lumubog ang araw.

"By the way, I'm Justine Dizon." dagdag pa niya sabay alis.

"Sorry for that, ganyan talaga yan, I'm Thaddeos Won, call me Thad." pagpapakilala ng isang lalaki.

"This is Nathan Lim." turo niya sa isa pang lalaki pero inirapan lang ako.

"And this is Zelestaire Gozon." sabay duro sa babae.

Ngumiti na lang akong pilit.

"Okay bye, malapit ng magdilim, ingat pababa ng hall." tumalikod ito at kumaway.

Napatingin ako sa likod ko at nakita kong wala na sila Luci at ang iba pa.

"Kabisado niyo ang daan?" ani ko.

"Aum.....Maybe?" si Klein.

"Anong maybe? Ang ganda ng sagot mo!"galit na wika ko.

'Anong klasing sagot 'yon!'

"Blair come down okay?" si Troy, bumuntong hininga na lang ako.

"Mabuti pang simulan na natin ang paglalakad palubog na ang araw." tumango na lang ako at sumunod.

Nasa magkabilang side ko si Troy at Klein kaya ako ang nasa gitna.

Ilang minuto na kaming naglalakad pero 'di namin makita ang daan pababa ng hall.

"Kinakabahan ako Troy." halos manginig ang boses ko.

"Nagiging madilim na." dagdag ko pa.

Hindi gaano madilim ang daan pero tanaw mo ang mga dinadaanan mo, walang gaanong ilaw dito at napakatahimik.

"Shh, walang mangyayari sa'tin okay?" si Troy

"Yeah right, huwag kang magpanic Blair okay?" Si Klein at tumango lang ako.

Para kaming tanga eh, kanina nag-aaway kami ngayon in good terms na kami, 'yan ang friendship namin, the power of friend ship.

May narinig kaming mga yapak at batid kong med'yo marami sila.

Agad kaming nagtago sa gilid ng pader na may kadiliman.

Nakita kami ng nagmamarcha na mga nakahood.

Nanatili kaming tahimik habang tinitignan ang mga gawi nila.

Muntik akong mapasigaw nang may saksakin sila na lalaki kaya tinakpan ni Troy ang bunganga ko.