Unom

8 2 0
                                    


Continuation...

Ako bahala dude! At saka di yan mangyayari no. Paninigurado kung sabi sa kanila.

Siguraduhin mo lang yan dude! Baka makasakit ka pa ng damdamin e. Nag aalalang sabi ni Zach sa akin. Tumango naman na ako sa kanya.

Tandaan mo rin dude na pwede tayong gawin ang lahat ng ating gusto pero ang makasakit ng damdamin sa kapwa tao ay hindi natin gawain. Seryosong sabi ni Roi sa akin.

Oo na dakilang comforter! Wala naman na akong ginagawa a. Kung makapagsabi ka dyan parang may nagawa akong kasalanan ha. Sabi ko sa kanya. Dumating na din kasi yung inorder ko kanina para sa aming tatlo kaya tumigil na kami sa pagsasalita.

Magdasal na tayo dude! Si Roi na nakangiting tumingin sa pagkain.

Ikaw na maglead dude total treat ko naman yan ng maisali mo ako sa iyong panalangin. Nang aasar kung sabi sa kanya.

Ako na dude baka kung saan pa umabot yang usapan niyo na yan. Di pa tayo makakain. Singit din ni Zach sa bangayan namin.

Ow, okay! Sabay naming saad ni Roi kaya nagsimula ng magdasal si Zach.

Lord, salamat sa panibagong araw na aming natanggap. Sa palibreng pagkain na nasa aming hapag ngayon sana patuloy lang kayo sa pagbigay sa amin ng mga blessings. Naway yung mga walang nakakakain ay hindi mo pababayaan. At higit sa lahat kami ay iyong tutulungan sa oras ng kasiyahan at kagipitan. Amen!

Amen! Tugon na sabi namin ni Roi kay Zach.

Nagsimula na kami  sa pag kain. Walang ni isa sa amin ang nagsalita dahil nakasanayan na namin na mag pokus sa pagkain kapag kumakain. Papatapos na kaming kumain  ng pag lingon ko sa pinto ng canteen ay may pumasok na kaklase naming tahimik kasunod niya ay si Kimienly Zen.
Sa pagkaka-alam ko scholar yang kasama ni Zen dito. Hindi naman siya nabubully dito kasi nga reality tayo. Hindi yung napapanood natin na teleserye o di kaya naman sa mga binabasa niyong pocket books. Sadyang may pagkatahimik lang siya kaya wala siyang friend dito. Kataka taka lang na kasama niya yung transferee. Di nga namin naka usap yan dati pero siya sinamahan pa talaga dito sa canteen. Ang wierd niya na masyado a.



Kimienly Zen P.O.V.

Sinadya ko talagang magpahuli kasi wala akong kakilala pa dito. Wala naman na kasing nag approach sa akin ni isa kaya wala pa akong friends. Hyst! Naiisip ko na naman yung hambog na yun. Grabe yung bilib niya sa kanyang sarili. Oo aaminin ko gwapo naman na talaga siya. Tapos yung ipag yabang niya pa ng harap harapan sa akin. Ano yun? Panget ako ganun. For his information maganda din ako no. Naniniwala kaya ako sa kasabihang "Everyone has there own beauty. Just learn to accept it." So maganda ako kasi confident ako sa aking sarili kahit na may may mga taong mpanghusga. Di ko kinakahiya yung sarili ko  no. Tapos siya! Hindi ko naman sinasabing grabe yung self confidence niya pero sumobra kasi ata siya. Kailangan pa talagang ipamukha a. Ano nga yon MR. GWAPO. Putek siya di kita type no dre. Kaya wag kang assuming. Gigil ako sa lokong yon. Di ko na lang sana pinulot yung ballpen niya para di ako magkaka ganito ngayon. Kumukulo tuloy yung dugo ko sa Mr. Gwapong yon tapos sinabi niya pa talaga niyang Ms. Doraemon ako. Ano naman sa kanya kung ganon. Che! Sabi ko saking isipan.

Half Of MeWhere stories live. Discover now