Book 3: Trust ~ Drarry

Hoofdstuk 12

Harry Potter
Toen ik een beetje was bijgekomen van het feit dat Draco en ik voor altijd gescheiden van elkaar waren, mocht ik weer lopen van Hermelien. Ik mocht eindelijk naar Zweinstein om mijn vrienden het plan te vertellen. Ik kleedde me aan op de desbetreffende dag. "Weet je zeker dat je je goed voelt?" Vroeg Hermelien. Ik knikte. "Ik mag niet nog meer tijd verliezen" zei ik. Het portret ging open en Marcel verscheen. Ik gaf hem een knuffel. "Hey, hoe gaat ie?" Vroeg hij. "Goed hoor, we leven nog" zei ik. "Volg me" zei hij. We liepen door een lange donkere tunnel.

"Marcel, wat had Desi vandaag te eten? Weer droog brood?" Vroeg Simons stem. Marcel ging aan de kant en ik stapte achter het portret vandaan. Iedereen klapte in hun handen en er werd op me gefloten. "Yeah, Harry!" Riepen er een paar. Iedereen stond op en kwam naar me toe. "Wat is het plan?" Vroeg Daan. Ik legde het plan uit en stelde een vraag: "is er misschien een voorwerp of iets wat al jaren verdwenen is van Rowena Ravenclauw?" Vroeg ik. Loena en Cho Chang dachten diep na. "Het verloren diadeem" zei Loena. "Toch het kroontje" zei Ron. De deur ging open. "Sneep. Hij weet dat Harry hier is. We moeten allemaal naar de grote zaal". Ginny kwam aangelopen. Ik staarde haar aan. "Hey" zei ze. "Hi". Ze rende naar me toe en sprong in mijn armen. Ik hield haar even vast. "Ik ben wel haar broer" zei Ron. "Er is Maar 1 Harry" lachte Simon, die een klap van Ron kreeg. Zou het beter zijn als ik weer met Ginny samen zou zijn?

Iedereen kleedde zich om en Marcel gaf ons 3 oude gewaden van Griffoendor. We liepen in rijtjes door het gebouw naar de grote zaal. Ik liep naast Ginny, ze hield mijn hand vast. "Ben je bang, Harry?" Vroeg ze. "Nee" fluisterde ik terug. We kwamen de grote zaal in en ik keek omlaag. Sneep liep langs ons. "We hebben vernomen, dat Meneer Potter op Zweinstein is. Degene die hem gezien heeft, vertelt dit direct aan mij. Mocht ik erachter komen, dat je samenspant met Harry, zul je gestraft worden" zei hij langzaam. "Laten we hem zoeken" riep een Zwadderich meisje. Nu was het goede moment. Ik stapte uit de mensenmassa van Griffoendor. Iedereen leek geschokt. "Hoe durf je op zijn plek te staan? Een man die je vertrouwde en jij hem vermoordde" zei ik boos. Sneep vuurde een spreuk op me af maar Anderling sprong ervoor. Sneep en Anderling duelleerden samen maar Anderlings spreukgebruik was behendig en ze gooide Sneep als een zwarte gedaante al snel uit het raam. Ze stak de toortsen aan in de grote zaal en het kreeg weer meer sfeer.

"Pak hem!" Riep Patty Park. Ginny kwam voor me staan. Ze pakte mijn hand vast. Iedereen kwam om me heen staan. Vilder kwam binnen gerend met zijn kat op zijn hielen. Die kat is onsterfelijk, lijkt het. "Er zijn leerlingen uit bed!" Riep hij. "Het is de bedoeling dat ze uit bed zijn, domoor. Maar nu je hier toch bent kun je Mevrouw Park en de rest van Zwadderich begeleiden naar de kerkers" zei Anderling en er volgde een groot applaus. "Wat heb je nodig, Potter?" Vroeg Anderling aan me. "Tijd, professor. Zoveelmogelijk tijd" zei ik. Er gilde een meisje in de hoek van de zaal. Er galmde een stem in Sisselspraak door de ruimte. "Geef mij Harry Potter en ik zal Zweinstein sparen. Geef mijn Harry Potter en ik zal jullie met rust laten. Geef mij Harry Potter en jullie vrienden overleven het" schreeuwde Voldemort in Sisselspraak. Ik keek de zaal rond en mijn ogen vonden Ginny's ogen.

Ik rende de zaal uit. Ik ging op zoek naar het diadeem. Ik moest het vinden. "HARRY POTTER, LUISTER NAAR ME!" Riep Loena. Ik draaide me om. "Volg me". Ik volgde Loena naar een gang bij de zevende verdieping. "Helena Ravenclauw, dochter van Rowena" zei Loena en stelde me voor aan een geest. "Aangenaam kennis met u te maken" zei ik. Ze keek me verlegen aan. "Ik weet waarvoor u komt" zei ze tegen me en wees naar mijn litteken. "Kunt u me helpen?" Vroeg ik. "Zoek in een kamer waar je alles kunt verbergen, zoek in een kamer waar je moeilijk dingen kunt terugvinden. Zoek de kamer die verschijnt als je hem nodig hebt" zei ze zacht. De kamer van hoge nood.

Little did I know dat de liefde van mijn leven er ook zou zijn, maar deze keer was dat niet positief.