"Ruhun, ruhuma emanet. Gücün yetiyorsa alırsın seni benden!" Kulaklarıma dolan kükreme sesiyle içimde ki dağlar sarsılmıştı.
Sevgilim,korkuyordum.
Bu sevginin bizim ecelimiz olmasından çok korkuyordum.
Bu hikaye bir kuğunun hikayesi.
Kuğunun ağı...
Vote 3000 yorum 3000 ( random atmayın lütfen. ) Sınır geçilmediği süre içerisinde bölüm gelmeyecektir.
Çekiliş yüksek ihtimalle 12.02.2021 tarihinde yapılacaktır kuzular, takipte kalmaya devam edin.
Şarkıyla birlikte okuyun. ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
• Keyifli Okumalar •
25 ocak.
Dünyaya gözlerimi açtığım gün çok güzel bir kadın tanımış ve ona benzemiştim. O kadının şu an yanımda olmaması kadar acı bir durum yoktu benim için.
Biliyorum, annem bilerek ölümü seçmedi.
Ölmekten başka çaresi olmadığı için böyle acımasız bir sonu seçti.
Ölürsem, kızım ve sevdiğim adam bir parçada olsa huzurlu olur düşüncesiyle ölümü göze aldığına o kadar emindim ki.
Huzurlu olamadık anne. Babam bıraktı beni bir kaldırım taşına ve ben kimsesiz kalıp, tek başıma savaşmak zorunda kaldım korkunç insanlarla.
Kimsesizler mezarlığında kaldım bir başıma, tek başıma savaştım üzerime çullanan canavarlarla.
Babam olmadan kendi başımın çaresine bakmayı öğrendim.
Senin gibi bir anne olmak isterdim mesela ben ama bu ihtimal benden alınmıştı. Küçük yaşta kasıklarıma bırakılan yaralar, bu hakkımı ellerimin arasından almış ve küçük ihtimallere tutunmaya çalışmıştım.
Bir ihtimal demişti doktorum.
Bir ihtimal olur bebeğin.
Rauf'un uyguladığı şiddet esnasında kasıklarıma bıraktığı bıçak izi, kurduğum hayallerimi acımadan çıplak elleriyle göğsümden söküp almış, acılarımın üzerine ise keyifle içtiği sigarasını söndürmüştü.
Anne, bunların hepsi 7. Yaş doğum günümde olmuştu.
Senin rahminden çıktığım zaman, kollarına bırakılan çocuğun masumluğu yoktu üzerimde. Ben çok kirlenmiş ve acıların içerisinde boğulmuştum.
Gözlerim yağan kar sonucuyla beyazlara bürünen çam ağaçlarının üzerinde saatlerdir oyalanıyor ve düşüncelerim arasında boğuluyordum.
