"Ruhun, ruhuma emanet. Gücün yetiyorsa alırsın seni benden!" Kulaklarıma dolan kükreme sesiyle içimde ki dağlar sarsılmıştı.
Sevgilim,korkuyordum.
Bu sevginin bizim ecelimiz olmasından çok korkuyordum.
Bu hikaye bir kuğunun hikayesi.
Kuğunun ağı...
Herkesin buraya bir " ❤️" bırakmasını rica etsem, beni kırmazsınız değil mi ?
Vote ve yorum yapmayı unutmayın rica ediyorum ballar.
Ah, sevdiğiniz şarkı sözlerinide yazmaya ne dersiniz ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- İYİ OKUMALAR BALLAR -
GEÇMİŞİN KİRLİ İNİ.
Tarih: 01/03/ 2003
Yer: İstanbul sınırları.
Altay ALAZAR - Ahu ALAZAR
Gözlerim karşımda omuzlarını bir an bile olsun güçsüzlükle düşürmemiş olan kadına dalmıştı.
Kızımız Bade'yi saklamış ve kendimizi kaçınılmaz ölüme hazırlamıştık.
Bilmiyordum ki yüreğimin bu kadar parçalanıp, acıyı iliklerime kadar hissedeceğimi.
" Yeter ama bu kadar romantizm." Rauf'un insanı çileden çıkaran alaycı sesiyle gözlerim ona dönmüş ve dudaklarıma bir gülümseme kondurarak " Biliyorsun, ben ölsem bile birim senin peşini bırakmayacak." demiş ve gülümsememi suratımdan silmiştim.
Yüzüme inen yumruk darbesiyle başım yana düşmüş ve gözlerim gizli kütüphaneye kaymıştı.
Benim küçük bebeğim.
Korkma.
Başımı tekrardan Rauf'a doğru çevirerek " Oğlan gibi yumruk atıyorsun orospu çocuğu." dudaklarımdan dökülen kahkahalarıma karışan Ahu'nun kahkahalarıyla Rauf adeta çileden çıkmıştı.
Rauf hızlı adımlarla Ahu'nun bağlandığı elektrikli sandalyenin arkasına geçip boğazına sarıldığında " Seni iliklerine kadar sikeceğim Rauf ve sen ölmek için bana yalvaracaksın." Bağlandığım sandalyeden kurtulmak için kendimi zorlamış ve en sonunda vücuduma gönderilen az voltajlı elektrikle etkisiz hale getirilmiştim.
Güzel kadınım benim.
Tarih : 12/01/2020
Yer: İstanbul
Bade ALAZAR
Güneş batmış, gökyüzü kollarını geceye sarmış ama biz hala şirketten çıkmamış ve sessizce oturmuştuk.
Karnım oldukça acıkmış ve maalesef ki boğazlarım daha da ağrımaya başlamıştı. Behram Bey oturduğu koltuktan kalktığında gözleri beni bulmuş ve " Yemek yiyelim." diyerek siyah kabanını giymişti.
