Breaking Dawn

1.4K 45 28
                                    


**********

Flash back when Dawn was born

Adrianna Sanchez

"Isaac! Manganganak na ako!!". I shouted at my husband. Habang hinahanda ng mga katulong ang mga dadalhin hindi na mapakali ang asawa ko. Ang sakit na ng tyan ko nasan na ba ang driver!?

"God Adrianna alam ko! I'm panicking!". Sigaw nya rin saakin. Gustuhin ko mang tumawa ay hindi ko na magawa dahil lalabas na ang baby girl namin. Magaala-una ng umaga, at ang buong mansion ay natataranta na dahil saakin.

"Sir nandito na po ang sasakyan". Sabi ng mang darius

Tinulungan akong pumasok ng aking asawa habang buhat buhat nya ang panganay naming anak na si Primo na limang taon pa lamang.

"dahan dahan Adrianna". At sabay itinabi nya saakin si Primo na halatang litong lito sa nangyayari. Umandar na ang sasakyan hindi naman traffic dahil madaling araw pa lamang at walang masyadong sasakyan na dumadaan.

"Mommy? May sakit ka po ba?". Inosenteng tanong saakin ni Primo.

"Wala akong sakit anak, lalabas na ang kapatid mo". I smiled at my son while trying to hide the pain.

"Lalabas na po si Dawn!? Yehey!! My little sister is coming!". He said happily. Buti na lamang ay hindi ako nahirapan na kumbinsihin ang anak kong wag mag tampo kung sakaling magkakaroon sya ng kapatid. Ang bait talaga ng anak ko.

Nang makarating kami sa ospital ay agad naman akong inasikaso ng mga Doctor at nurse. Direstso na agad sa room na inihanda para aking panganganak.

Halos 3 na oras kaming nasa loob dahil medyo nahirapan akong manganak, pero ayos lamang dahil nandito na ang aking anak na babae, Ala-singko na ng umaga ng isilang ko Si Dawn.

*******

"Ma'am eto na po ang anak ninyo". Itinabi ng nurse saakin ang anak ko.

"Salamat nurse". I replied kahit nanghihina ako sa pagod.

I looked at her and she's beautiful like her mom, no she's even prettier than me. She has my eyes and nose while she has her father's kissable lips.

I saw my husband enter my room since after kong manganak eh ayos naman ako, pagod lamang talaga.

"Adrianna? Kamusta ka?". I noticed that he's calm down now unlike kanina na para syang may ginawang hindi maganda.

I smiled at him dahil hindi ko na kayang mag salita pa. Hinaplos nya lamang ang pisngi ko sabay halik sa noo, pagtapos ay lumapit sya ng tingin saaming anak. Tinitigan nya ito ng mabuti at ngumiti.

"Hi, my little Adrianna. You look like your beautiful mommy". He said with tears in his eyes. He really can't help but cry again, like what he did when Primo was born.

"What should we name her? My love" . He asked while trying to wipe his tears.

"We'll name her Aurora Isabelle, since she was born before the sun rises and Isabelle named after you". Malumanay kong sagot sa kanya. Binuhat nya ang aming anak at hinalikan ito sa noo.

"I love it, Gusto ko ang pangalang iyon". He answered while slowly swaying his body and singing a soft lullaby.

Im happy whenever I see my husband happy, I'm happy and thankful. I have everything that I ever wanted and I couldn't ask for more.

"Rest for a while my love, ako na muna ang bahala muna saating anak". He said sweetly but he's still looking at Dawn smiling like this is his first time having a baby. A baby girl yes.. Dawn is our first baby girl but this isn't the first time that he had a baby.!

Before The Lightning Strucks (KOV #1)Where stories live. Discover now