Sol at Luna (A Solar Eclipse Love Story)

CHAPTER 43: WARM

LUNA

Napatigil ako ng tumunog ang cellphone ko. Nang makita ko ang pangalan ni tita Jade sa screen ng phone ko, sinagot ko ito.

"My goodness! I was so worried about you two! Nasaan kayong dalawa?"

"Nagutom lang po kami tita, kumakain lang po kami ng taho. Nasa harap po kami ng park."

"Akala ko pa man nagtanan na kayong dalawa ni Sol, 'wag n'yo gagawin yon ha? Mga bata pa kayo. Osya malapit na kami d'yan."

Pinatay na ni tita Jade ang tawag at tumingin si Sol sa'kin.

"Si tita Jade 'yon, hinahanap tayo."

---

Nakita na namin sina tita Jade at Amethyst. Bumalik na kaming apat sa kotse at pumunta sa isang Filipino food na restaurant. Umupo na kaming tatlo at si tita Jade na ang umorder.

Isang open restaurant ito at tanaw na tanaw mo sa ibaba ang mga magagandang bulubundukin. Tinatangay ng malamig na hangin ang maiksi kong buhok.

Sinuot ko ang isang makapal na sweater nang nakita kong nakangisi si Sol sa harapan ko. "Oh bakit? Anong problema mo?" tanong ko sa kaniya.

"Ikaw ba naman magbihis, sa harapan ko pa!" sigaw niya sa'kin. Binato ko sa mukha niya ang bag ko. Tumalikod ako at niyakap ko ang sarili ko. "Hoy joke lang!" sabi niya at hindi ko siya pinansin.

"Luna, 'wag kang malikot d'yan baka mahulog ka sa bangin," nag-aalalang tugon niya sa'kin.

Mas gugustuhin ko ng mahulog ako sa bangin at bumagsak sa lupa, kaysa mahulog ako sa isang lalaking katulad ni Sol Trinidad. "Tumayo ka d'yan, palit tayo ng upuan." Hinila niya ako para makatayo at lumipat si Sol sa upuan ko.

Isang magandang tanawin ngayon ang nasa harapan ko, ang magagandang mga bundok, kulay asul na kalangita.

Habang pinagmamasdan ko ang tanawin nahuli ko si Sol sa aking peripheral vision na nakangisi siya sakin.

Tuwing ngumingiti siya parang nawawala ang kaniyang mga mata dahil may pagkasingkit ito.

"Picturan mo nga ako! Pang profile ko lang," sabi niya at iniabot sa'kin ang kaniyang cellphone. Kinuha ko ito at itunutok sa kaniya. "Smile!"

"I love you," bulong niya sa'kin at ibinato ko sa kaniya ang cellphone. "Ang harot mo!" sigaw ko sa kaniya.

"Hoy Luna, 'wag ka nga magsisigaw d'yan. Hindi lang tayo ang nandito sa restaurant no," naiiritang bulong niya sa'kin.

Napansin ko simula nang pumunta kami sa Baguio ay naging masungit si Amethyst. Bumalik na si tita Jade at dumating na din ang mga pagkain na dala-dala ng isang gwapong waiter. 

Nginitian ko ito at kita ko sa gilid ng mata ko ang pagkainis ni Sol. Inayos ko na ang upo ko at sinamaan ko ng tingin si Sol at itinaas ang kaniyang dalawang mga kamay sa ere.

"Behave ba ang mga alaga ko?" tanong ni tita Jade habang naupo na. Inilapag na sa mesa namin ang isang malaking bowl ng sinigang na hipon, bulalo at sisig.

Yehey! Sisig my favorite! Bago kami kumain, sabi ni Sol na mag dasal na muna kami. "Ang bait naman ng binatang ito," sabi ni tita Jade. Ipinikit namin ang aming mga mata at nagdasal.

"Lord maraming salamat po dahil ligtas po kaming nakapunta sa Baguio ngayon at Lord maraming salamat po sa aming pagkain. At I-bless Ninyo rin po Panginoon ang aming pamilya, In Jesus Name, Amen!"

Hinahangaan ko rin ang mga coffee boys dahil kahit mga simpleng bagay lang, alam nilang pahalagahan ang mga ito at pasalamatan sa Diyos.

Kumuha na ako ng plato at sinimulan ko ng balatan ang mga hipon. "Oh anak bakit hindi kapa kumakain?" tanong ni tita Jade kay Amethyst.