Option

Epilogue

E P I L O G U E

 

“Love is not love until you gave it away.”

 

H I S

 

White. Beige. Tanging kulay na nakikita ko ngayon. It’s years since then. Pero di padin nagbabago ang lahat. Mahal ko pa din siya. ‘Di pa din nabubura ang saya at lungkot na napagsabay ng araw na yon. Araw na nakuha ko ang pormal niyang oo at araw na katapausan na pala ng lahat.

“Papa!” Napatingin ako kung saan galing yung boses. Napangiti na lang ako sa nakita ko.

 

“Yes baby?” Saka ako lumuhod para makausap siya ng maayos. Kamukhang kamukha talaga niya yung mama niya.

 

“You’re frowning again, Papa.” Sabi nito sabay kinurot ang pisngi ko na para bang pinangingiti ako.

 

“Sorry baby. Naalala ko lang mommy mo.” Sabi ko naman sa kanya. Ngumiti naman ang bata sa akin saka yumakap sa leeg ko.

 

“Ang ganda naman ng baby ko.” Tuloy ko sabay binuhat siya.

“Of course, Papa. Mana ako kay mommy dba?” She giggled.

Maya maya naramdaman kong may pumatong na kamay sa ulo ko. Napalingon naman ako at ngumiti sa nakita ko.

“Ate.” Nginitian na lang ako nito saka yumakap sa akin.

“Tita!” Kumalas sa yakap si Ate at kinuha ang bata sa akin.

“Start na daw.” Sabi niya at umalis na din katapos.

(Play)

“Bro.” Sabi naman ni Dom na nasa tabi ko. Tinapik nito ang balikat ko kaya nginitian ko na lang siya pabalik at umayos na para humarap.

Nagsimula na ang tugtog. Matawa tawa na lang ako sa naririnig ko. Memories nga naman. Nakakapagpasaya nga pero masakit din. Kase maiisip mong noon pa yun. Hindi na ngayon.

-

A U T H O R

 

Panaginip ba ‘to? Sabi sa isip ni Justine habang pinapanuod na maglakad ang babaeng mahal na mahal nito.

“Nak, alam mo na ha?” Bilin ng tatay ni Thalia sa kanya.

“Opo, Papa.” Sagot naman nito.

Iniabot naman nito ang kamay ng anak at ngumiti sa kanya.

“Wala ng urungan ha? Wala munang iiyak.” Matawa tawang sabi nito sa asawa.

“Hindi naman ah!” Sagot nito sabay hampas ng mahina sa dibdib ni Justine.

Natawa na lang ito saka umayos at nagsimula na.

Mahigpit na hinawakan ng dalawa ang kamay ng isa’t isa na para bang mawawala ang isa. Hindi mawalang ngiti ang nasa kanila. Maging sa mga taong nandoon sa simbahan. Kung saan sila kinakasal.

Hindi na. Hindi ka na mawawala sa akin. Walang makakapaghiwalay sa atin. Pangako ko yan.