Darting from Reality

Chapter 2: Ability

"Wake up or you're going to be late."

Rinig kong sigaw ng pamilyar na boses. Antok na antok pa ako kaya tinakpan ko ang tainga ko gamit ang unan para hindi marinig ang boses niya.

"Ah, ayaw mo ha... Tignan natin." Naghahamong aniya bago nagpakawala ng nakakalokong tawa. Tsk, it's Eli.

Ayoko talaga! Pinagod mo ako kagabi kaka-shopping tapos gigisingin mo 'ko ng maaga ngayon aba—

"Oh my god!!!!" Naputol ang pagrereklamo ko nang sumigaw siya bigla.

"Oh my god ulit! Y-you have an ability, Avy? Oh my god talaga, look!! And you're using it while you're s-sleeping! Woah."

Oh my gosh, so I really do have one? Agad akong napabalikwas ng bangon matapos marinig ang sinabi niya. Dali-dali kong sinuyod ang paligid upang makita ang sinasabi niya pero..

Pero wala akong nakita!!

"Hahaha.. oh my god, you're so funny! Hahahahaha.. why are you panicking and so shocked? Hahahahahaha.. look at your face, I can't-" Napahawak na siya sa tiyan niya kakatawa. Agad akong nainis. So, pinagtitripan niya lang ako?

"I'm so sorry for hahahahaha.. for laughing hahaha.. your reaction was so funny! You're just an ordinary person, right? Why so surprised? Hahahahaha.. oh my god! Ayon lang pala ang makakapagpabangon sayo! Hahahaha. Omg, I've never laughed this hard for a long time. Thanks!"

I rolled my eyes and immediately went to the bathroom rather than seeing her annoying face. That girl is crazy!

"Hey! I'm going first. Remember to never tell others that you're just an ordinary person, okay?" She reminded me before leaving.

Napasinghap ako. Of course, I won't. I'm not ordinary. I also have an ability, and I'll figure it out.

Pagkatapos kong maligo ay isinout ko na iyong uniform na binili namin kahapon. It's actually simple and nice. A black skirt that's 3 inches above the knee and a white long sleeve shirt with a collar on it. And because I'm in a Wimp class, I'm wearing a yellow necktie.

Agad na akong lumabas sa dorm at bumaba ng building para sana pumasok sa klase ko pero natigilan ako nang may mapagtanto.

Aish, hindi ko alam kung saan ang room ng Wimp class!

Bakit nga ba hindi ko iyon tinanong kay Eli? Wala akong ibang kilala sa academy kaya ngayon, hindi ko alam kung sinong pagtatanungan. This is so frustrating. Minsan pa naman ang awkward ko makitungo sa iba.

Pero kasi.. male-late ako kung uunahin ko pa iyong hiya. Ito pa naman ang unang araw ko dito sa Academy. Ayoko namang mangyari 'yon.

Actually, it's my fault. Bakit kasi hindi ako gumising maaga?

"Excuse me, Miss."

Bahagya akong napatalon nang may magsalita sa likod ko. Napalingon ako sa kung sino iyon. Isang lalaking nakangiti at naghihintay na tumabi ako ang bumungad sa ‘kin.  Oh, right, I'm blocking the way!

Napabuntong hininga ako habang tinitignan siya. Mukha naman siyang mabait. Sa kanya kaya ako magtanong? Right. I was about to ask him but before that, I glanced at his necktie first. I don't know why I did that but I'm so glad I did. My eyes widened when I saw his red necktie. He's a Jairo student!