Η γλυκιά καταστροφή μου

σμοκι άι

Μετά από πολύ ώρα που μπινελικωναμε τον Άλεξ αποφασησαμε πως θα κοιμόντουσαν σε εμένα το βράδυ, καταλήγοντας να κάνουμε μαραθώνιο stranger things.

Αφού τελειώσαμε και τις τρεις σεζόν και φάγαμε τα πάντα ξεραθηκαμε και οι τέσσερις στον ύπνο.

......................

"Μάντυ; Ξύπνα μωρή μουλαρα.
Θα έχω γκαστρωθει μεχρι να ξυπνήσεις εσυ" ακούστηκε η φωνή του Νίκου να μου λέει

"Μμμμ" είπα και γύρισα από την άλλη

"Μμμμ να κάνεις στα λιβάδια που βοσκεις μωρή. Άσταδιαλα" μου είπε και βγήκε από το δωμάτιο κοπανωντας την πόρτα

Εκεί που πήγε να με ξανά πάρει ο ύπνος γτ το γομαρι με ξύπνησε ακούστηκε πάλι ο Νίκος να φωνάζει:

"Εγώ παραιτούμαι. Είναι αναίσθητο το κορίτσι."

Σε άλλη περίπτωση θα γελούσα αλλά τώρα νυστάζω υπερβολικά πολύ

Εκεί που πήγε να με ξαναπάρει ο ύπνος ανοίγει η πόρτα και κάτι προσγειώνεται στο κεφάλι μου.

"Αουτς" είπα πιάνοντας το το πονεμένο μου σημείο

"Γιατί το έκανες αυτό;" Ρώτησα την Λουκία σαν κλαμενο κουτάβι

"Επειδή η ωρα είναι πέντε το απόγευμα, δεν ξυπνάς με τίποτα και σε έξι ώρες έχουμε να πάμε σε κλαμπ" μου είπε βγάζοντας τα σκεπασματα από πάνω μου

"Τι; Οχιιι. εγώ δεν έρχομαι" της είπα

"Μωρέ θα 'ρθεις και θα πεις και ένα τραγούδι"

"Το τραγούδι να σου το πω αλλά εγώ δεν θα έρθω" της είπα

"Καλά θα το δούμε αυτό" μου είπε ανοίγοντας τα παντζούρια

"Δεν θα με πείσετε με τίποτα να έρθω"

Πέντε μισή ώρες μετά*

"Πως με πείσατε να ερθω;" Είπα κλαψουρίζοντας

"Σκάσε και μην κλάψεις θα χαλάσεις το μακιγιάζ και θα σε κυνηγάω μέχρι αύριο" μου είπε ο Νίκος

"Πωωωωωω"

"Που θα πάμε;" Της ρώτησα αδιαφορία

"Στο La palmera" μου είπε η Μιράντα βάζοντας μάσκαρα

"Οχιιιιι εκεί. Εκεί μαζεύονται όλα τα παιδιά του σχολείου" τους είπα σαν κουτάβι

"Σους. Εμείς εδώ προσπαθούμε να σου βρούμε γκόμενο και εσύ παραπονιέσαι. Άσχετο που έχουνε ένα υποψήφιο" είπε η Λουκία αλλά την τελευταία φράση την μουρμουρισε ώστε να μην την ακούσω