Αδαμαντίας pov 🍭🍭🍭
"Ξύπνα"
"Μμμ"
"Έλα ξύπνα"
Μμμ"
"Έλα ρε μαντουλα μου ξύπνα, δύο έχει πάει"
"Μμμ"
"Θα ξυπνήσεις;"
"Μμμ"
"ΜΟΥ ΝΑ ΚΆΝΕΙΣ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΙΑ ΠΟΥ ΒΟΣΚΕΙΣ,ΟΧΙ ΣΕ ΕΜΈΝΑ. ΓΕΛΑΔΙ Ε ΓΕΛΑΔΙ. ΑΝΤΕ ΞΥΠΝΑ ΤΏΡΑ"
"Μμμ"
"Αααα δεν κάνουμε δουλειά έτσι"
5 minutes later...(Μπομπ φίλε μου τι κάνεις;)
*Πλατς*
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ"
"Τι ήταν αυτό;" Ρώτησα την Λουκία που καθόταν στην πολυθρόνα του δωματίου μου απέναντι μου
"Εεε μα δεν δεν ξυπνούσες Αλλιώς"
"ΚΑΙ ΤΙ? ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΠΩΣ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΛΟΎΤΣΑ?" Την ρώτησα μάλλον της γκάριξα ενώ αν ήμουν καρτούν θα έβγαζα καπνούς από τα αυτιά μου.
"Ο-ο να αρχίσω να τρέχω;"με ρώτησε φοβισμένη
"Αμε... Και επειδή είμαι καλός άνθρωπος θα σου δώσω και τρία δευτερόλεπτα προβάδισμα" της είπα ενώ έπιασα στα χέρια την παντόφλα μου με τον Τουίτι.
"Ουυυ μας υποχρέωσες" μου ειπε
"Ένα"
"Πρώτον ηρέμησε"
Δύο"
"Καλέ να το συζητήσουμε"
Δύο μισή"
Αααααααααα βοήθεια γειτόνισσα θέλει να με βιάσει ααααααααααα" φώναξε ενώ άρχισε να τρέχει έξω απ' το δωμάτιο μου κατευθυνόμενη προς τα κάτω
"Ελα εδώ μωρη σουπιά" άρχισα να φωνάζω και εγώ κυνηγώντας την
"Ααααααααααααααα"άρχισε να φωνάζει πάλι
"Ελα εδώ ρε σαφρακιασμενο σαλιγκάρι"
Της φώναξα και μαντέψτε τι έγινε. Όχι, μαντέψτε...
Γλύστρισα στα σκαλιά και τα πήρα όλα κατρακύλα με τον βασιλικό κωλαρακο μου. Και πονάει πολύ.
R.I.P κωλαρακος Αδαμαντίας
Αλλά δεν πτοήθηκα. Συνέχισα να την κυνηγάω.
"Αααα μωρό μου σώσε με αυτή η τρελή θέλει να με σκοτώσει" την άκουσα να φωνάζει και όταν έφτασα στο σαλόνι είδα όλοι την παρέα όρθια να μας κοιτάνε σαν να είμαστε εξωγήινοι και την ηλίθια να κρύβετε πίσω από τον Μιχάλη.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η γλυκιά καταστροφή μου
General FictionΑδαμαντία:ένα κορίτσι ντροπαλό, όμορφο, έξυπνο αλλά όχι τόσο δυναμικό από τότε που άρχισε να δέχεται μπουλινγκ. Άλεξ:ένα αγόρι όμορφο, έξυπνο, πολύ δυναμικό και μπλεγμένο σε πολλά, που κάνει μπουλινγκ στην Αδαμαντία. Τι θα γίνει όταν αυτά τα τόσο δι...
