Η γλυκιά καταστροφή μου

όνειρα γλυκά

Οσο πλησίαζα οι φωνές αυξάνονταν.

Μόλις έφτασα και είδα τι γίνεται έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου και η ανάσα μου κόπηκε στην μέση;

"Α-αλεξ;"

Όχι

Όχι, δεν μπορεί.

Δεν είναι δυνατόν, δεν μπορεί...

"Αδαμαντία;" Αναφώνησε ξαφνιασμενα και συγχρόνως αγχωμένα

"Τ-τι τι.. μα πφφ" οι λέξεις δεν έβγαιναν από το στόμα μου από το σοκ. Δάκρυα άρχισαν να συσσωρεύονται στα ματια μου και πολύ σύντομα κάποια από αυτά, αρχισαν να κυλάνε στα μαγουλα μου, καίγοντας τα.

Σε κλάσματα δευτερολέπτων γύρισα την πλάτη μου στον Άλεξ και άρχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα μακριά του με τα δακρυα να μην έχουν σταματήσει να κυλάνε από τα μάτια μου ούτε στιγμή.

Καθώς έτρεχα άκουγα την φωνή του Άλεξ να με φωνάζει αλλά εγώ απλά συνεχιζα να τρέχω.

Πως... πως πήγε να κάνει τέτοιο. Ο Άλεξ, ο κολλητός του αδερφού μου, αυτός που...που όταν ήμασταν μικρά μαλώναμε ποιος θα φάει την τελευταία σοκοφρετα που έφερνε η γιαγιά μου και στο τέλος μου την έδινε εμένα με ενα φιλι σου μάγουλο, αυτός που τον επριζα να παίζουμε με τις κούκλες μου και ενώ ο ίδιος δεν ήθελε, έλεγε ναι για να μην με στεναχωρήσει... αυτός ο Άλεξ πηγε να σκοτώσει κάποιον;

Πραγματικά δεν περίμενα ποτέ κάτι τέτοιο και ειδικά από αυτόν.Ηταν τόσο καλός και γλυκός όταν ήμασταν μικροί, όταν τον ερωτεύτηκα, ναι ερωτεύτηκα. Πρίν αρχίσει να μου κάνει μπουλινγκ, κάναμε πολύ παρέα μεταξύ μας, αλλά εγώ πάντα έτρεφα διαφορετικά συναισθήματα για αυτόν ακομα και αν ήξερα πως δεν θα γινόταν τπτ μεταξυ μας. Εγώ φυσικά, σαν ηλίθια που είμαι, συνέχισα να τον γουστάρω και μετά την αλλαγή της συμπεριφοράς τού απέναντι μου, αλλά πέρσι έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου να τον ξεπεράσω και τα κατάφερα.

Τώρα, από το γλυκό και καλοσυνάτο παιδί που ηταν κάποτε, μετατράπηκε σε έναν ψυχρό, αδιάφορο, άκαρδο... δολοφόνο.

Όσο τα σκεφτόμουν αυτά, έτρεχα προς μια άγνωστη κατεύθυνση για εμένα.

Μετά από λίγα λεπτά περπατηματος γιατί είχα κουραστεί, έφτασα σε μια ερημική παραλία με καταγάλανα κρυστάλλινα νερά και καθαρή, χρυσαφένια αμμουδιά.

Πραγματικά ήταν καταπληκτική. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο.

Με αργο βηματισμό άρχισα να πλησιάζω κάτι σαν σπηλιά στην ακτή της παραλία. Αφού έφτασα, έκατσα κάτω και άρχισα να παρατηρώ την θεά. Πραγματικα ήταν υπεροχή.