Marami kaming katawan na nakita sa Madow ngunit s’ya lamang ang estudyante. Alam kong player s’ya ngunit wala kaming cellphone na nakita malapit sa bangkay n’ya pero sigurado ako na hindi talaga s’ya kasama sa target kung hindi bunga lamang ng isang mock battle ang pagkamatay n’ya.

“Snipey killed them,” Clover mumbled.

“‘Yan ba ‘yong pabilisan na i-aaccept na quest last month?” Tanong ni Austin. Tumango naman sa kanya si Maddie at binuksan ang TV.

Pare-parehas kaming mga player ng DANIMA, tatlong buwan na rin simula noong nagkakita-kita kami sa isang misyon. Iyon din ang dahilan kung bakit ko binuo ang Regulus, in case na may zodiac pang madagdag sa amin katulad nina Darren at Zeus na kailan lang sumali sa amin.

At sa aming lahat, si Scarlett na lamang ang natitirang non-player.

Sa kalagitnaan ng intramurals tila umayon sa akin ang tadhana at pinagtagpo kami. Hindi ko alam pero medyo naiinggit ako sa kwentuhan nila kahapon na kasama n’yang kumain si Logan. Bakit kasi ang aga kong umalis kahapon?

Nagtatakha n’ya akong tiningnan gamit ang magagandang mga mata n’ya dahil ang bobong si Thalia inilista ang pangalan ko sa pangalan ng premyo sa mananalo sa munti n’yang palaro. Tangina no’n.

“Fuck…” I whispered.

She’s standing too close. I frustratingly bit my lower lip and let myself drown in the temptation of kissing her lips.

But after that, Scarlett came home with a wound on her cheek. It was actually suspicious, especially that I know it is a wound from a gunshot.

Pinanliitan ko ang mga akala mo’y tatay ni Scarlett na galit na galit sa kanya.

“Logan.” Agad naman na lumingon sa akin si Logan, sinenyasan ko s’ya na sumunod sa akin, “Is she a player?”

“What do you mean?”

I looked around the balcony and sighed, “Dude, that graze came from a gunshot.”

It was a good thing that the twins locked her window with chains and such. Pero hindi ko alam kung ano ba ang nakakatakot sa pagmumukha ni Logan para takbuhan n’ya ito.

At kahit na sinabi kong manonood lamang ako ng pitong movies ng Harry Potter sa ibang zodiacs, hindi ko ‘yon nagawa dahil hinihintay ko talaga si Scarlett na umuwi. Naka-play lamang sa TV iyon pero hindi ko talaga maintindihan ang nangyayare. At sa sobrang tagal ni Scarlett, hindi ko namalayan na lumabas na pala ako at naglakad patungo sa library kung saan may nakita akong kakarampot na ilaw.

“Yay! I got it— oh, shit, I shouldn’t be loud.” I immediately hid behind the door after hearing her voice. I wanted to laugh because she’s studying and it is only 2 o’clock in the morning.

What a stupid woman.

Later that day, I saw her again. She’s with Austin, and they were inches apart. It somehow made my blood boil as if I wanted to wring my hand around this womanizer’s neck.

Damn, Austin. That is my woman you are flirting with.

“Dami ngang points, bagsak naman tayo sa Knight Department.” Mapait na sambit ni Clover kasabay ang pagtapon n’ya ng inumin sa basurahan.

“Guys… Nasa dreamland ba ako?” Biglang tanong sa amin ni Zayn.

“Tanga ka lang pero wala tayo sa dreamland.” Pambabara sa kanya ni Austin.

Amethyst: Game StartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon