Running On Empty

𝟎𝟕.

«Έλα, τι περιμένεις. Χτυπά με. Δείξε σε όλους πόσο μάγκας είσαι, Osbourne. Τρία χρόνια μόνο λόγια είσαι και από πράξεις τίποτα. Κάνε το, χτύπησέ με!»άρπαξε απότομα τον λαιμό μου και ορκίζομαι ότι αν είχε βάλει λίγη περισσότερη δύναμη θα είχα πνιγεί.Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου, αλλά η φωνή του River και της Winona με έκαναν να τα ανοίξω.

«Άσε την ήσυχη!»φώναξαν και ένα δάκρυ κύλησε από το αριστερό μου μάτι. Είχα φίλους, τελικά. Κοίταξα βαθιά στα μάτια του Dave Osbourne και τότε, εντελώς ξαφνικά, με άφησε ελεύθερη. Ανέβηκε στην μηχανή του, έβαλε μπρος και με έδειξε με το δάχτυλό του.

«Μην χαίρεσαι, Wallace. Να ξέρεις πως κάθε κουβέντα που λες είναι εις βάρος σου.»πάτησε το γκάζι και έφυγε από το σχολείο, ρίχνοντας το καυσαέριο πάνω μου. Κοίταξα τριγύρω μου, άρπαξα την τσάντα μου από το έδαφος και σκούπισα τα δάκρυά μου. Ύστερα κοίταξα το πλήθος των παιδιών που με κοιτούσε. Μερικοί εξακολουθούσαν να είναι σοκαρισμένοι, άλλοι γελούσαν, και οι περισσότεροι μουρμούριζαν με τους διπλανούς τους.

«ΣΑΣ ΜΙΣΩ ΌΛΟΥΣ! ΌΛΟΥΣ ΌΜΩΣ!»ούρλιαξα και κατέβηκα τρέχοντας τις σκάλες για να πάω στην τάξη μου. Πρώτη ώρα άλγεβρα, πόσο χάλια μπορούσε να πάει αυτή η μέρα; Δεν μου άρεσαν καθόλου τα μαθηματικά και μου έπαιρναν αρκετό χρόνο για να τα καταλάβω, όμως έπαιρνα καλούς βαθμούς για τη συμμετοχή και τα διαγωνίσματά μου. Και κάπως έτσι, σαν το φυτό που ήμουν, έπρεπε να μαζέψω τα σπασμένα κομμάτια μου, να πάω στο μάθημα και να εκτελέσω το χρέος μου σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ήθελε να μας κάνει άλλο ένα τούβλο στον τοίχο και να κάνω σαν να μη συνέβη τίποτα.

Μόνο οι καλοί βαθμοί έδιναν νόημα στη ζωή μου.

{...}

Μάζεψα τα πράγματά μου και βγήκα αμέσως από την τάξη. Λίγο ακόμη να έμενα και να προσγειώνονταν καμία σαΐτα στο κεφάλι μου με κοροϊδευτικά μηνύματα ή να άκουγα άλλους ψιθύρους και θα πάθαινα πάλι κρίση πανικού. Η ψυχολόγος μου είπε τρόπους αντιμετώπισης όπως οι αναπνοές, οπότε αν συνέβαινε κάτι θα ήμουν τουλάχιστον προετοιμασμένη.

Κατευθύνθηκα με σκυμμένο το κεφάλι στο ντουλαπάκι μου, όμως μόλις το άνοιξα ένα ρίγος διαπέρασε το σώμα μου. Θα με κυνηγούσαν παντού τελικά οι κουβέντες μου. Αντί για τις φωτογραφίες του Nikki Sixx, του Sebastian Bach και του Axl Rose, αντίκρισα ένα σωρό χαρτάκια με βρισιές και λόγια μίσους.