Running On Empty

𝟎𝟕.

«Αυτό που άκουσες. Αν την ακουμπήσεις ξανά είσαι νεκρός!»φώναξε με σταθερότητα στη φωνή του και κράτησε το ανάστημά του ψηλό. Ήθελε να αποδείξει, όπως και πολλά παιδιά άλλωστε ότι ο Dave Osbourne δεν ήταν αήττητος, ούτε είχε δικαίωμα να μειώνει τους άλλους. Ωστόσο, κανένας δεν το έκανε γιατί όλοι τον φοβόντουσαν.

«Άκου να δεις,φλωράκο...»ήρθε δίπλα μας με τις βαριές αρβύλες του να κάνουν θόρυβο στο τσιμέντο.

«Δεν είσαι σε θέση ούτε εσύ, ούτε το μπάζο δίπλα σου να αντιμιλάτε γιατί θα έχουμε κακά ξεμπερδέματα.»ψιθύρισε αλλά επικρατούσε τόση ησυχία που όλοι μπόρεσαν να τον ακούσουν.

«Κι όσο για εσένα, Wallace, έπρεπε να προσέξεις πριν ξεστομίσεις αυτό που ξεστόμισες πριν. Δεν έχεις ιδέα τι είμαι ικανός να σου κάνω.»πήρε μια τούφα από τα μαλλιά μου και την έμπλεξε στο δάχτυλό του, φέρνοντας μια ανατριχίλα στο σώμα μου από τον φόβο. Τινάχτηκα κι αυτός γέλασε ειρωνικά.

«Δεν ντρέπεσαι λίγο, να απειλείς τις γυναίκες για να δείξεις τη μαγκιά σου; Έτσι γίνεσαι άντρας δηλαδή;»φώναξε ο River και έσφιξε το κράτημά του στον ώμο μου. Ήθελα τόσο πολύ να του πω ευχαριστώ, να τον κάνω μια κανονική αγκαλιά,να του μιλήσω. Όμως έπρεπε πάντα στη ζωή μου να εμφανιστεί κάτι κακό πάνω που έβρισκα την ισορροπία, κάτι που δεν θα μου επέτρεπε να είμαι χαρούμενη.

Ξαφνικά πέταξα την μαύρη τσάντα μου κάτω, απομακρύνθηκα από την αγκαλιά του River και πλησίασα τον Dave. Στάθηκα από κάτω του, ρίχνοντας το κεφάλι μου πίσω για να τον αντικρίσω και έκανα γροθιές τα χέρια μου. Αφού νόμιζε ότι ήταν μάγκας, ας το αποδείκνυε.Είχα βαρεθεί να είμαι το παιχνίδι του, ο σάκος του μποξ που θα ξεσπούσε όποτε είχε νεύρα. Δεν μπορούσα να ανεχτώ άλλη ταπείνωση, άλλη κοροϊδία. Μπορεί όντως να με χτυπούσε, όμως θα ήξερα ότι θα είχα πολεμήσει μέχρι τέλους. Η κουβέντα του River με έβαλε σε σκέψεις. Τρία ολόκληρα χρόνια ανεχόμουν την κοροϊδία αυτού του ανθρώπου, είχα χάσει τον ύπνο μου προσπαθώντας να μην τον αφήνω να έχει την τελευταία κουβέντα, του έδωσα το περιθώριο να με μειώνει, να μου φέρεται σαν σκουπίδι μαζί με την παρέα του, και κανένας δεν γνώριζε τίποτα. Έπρεπε να βάλω ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση.

«Άσε τον, River.»είπα κοιτώντας τον κατάματα και στη συνέχεια έστρεψα όλη μου την προσοχή στον άλλον.

«Ας μας δείξει ο Osbourne πόσο άντρας είναι.»έβαλα σε νοητά εισαγωγικά τη λέξη άντρας και παρατήρησα ότι πετάχτηκαν οι φλέβες σε όλο του το σώμα, ενώ το στήθος του κινούνταν πάνω-κάτω. Δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία, θα μου έκανε κακό.