Πως γίνεται να ένιωσα πιο κοντά με τη Winona, μια κοπέλα που γνώριζα για σχεδόν τρεις εβδομάδες και στην υπόλοιπη σχολική μου ζωή δεν είχαμε ανταλλάξει κουβέντα;
Πως γίνεται ο River, το μυστήριο αυτό αγόρι που αποτελούσε την πλειοψηφία των σκέψεών μου να με έκανε να νιώσω αποδεχτή μόνο από το άγγιγμά του;
Πως γίνεται να νιώθεις τόσο μόνος σε έναν χώρο γεμάτο ανθρώπους;
«Παιδιά κάντε όλη άκρη! Σας παρουσιάζουμε τον μαλάκα του αιώνα. Ένα χειροκρότημα για τον Dave Osbourne παρακαλώ!»χειροκρότησε ειρωνικά η Winona και γέλια ακούστηκαν από παντού. Αν δεν ήμουν σε τόσο άθλια κατάσταση σίγουρα θα γελούσα κι εγώ. Κατάφερε να τον κάνει περίγελο με μία μόνο κουβέντα.
«Οι πουτάνες δεν έχουν δικαίωμα να μιλάνε, Davis.»πετάχτηκε ο Steve Harrington και επιφωνήματα κάλυψαν τα γέλια.
«Περίεργο. Η μάνα σου είχε δικαίωμα.»σήκωσε τους ώμους της και η κοιλιά μου δέθηκε κόμπος. Δεν θα είχε καλή κατάληξη αυτή η μέρα. Ο Steve σηκώθηκε όρθιος από τη μηχανή του και ήρθε καταπάνω της για να την χτυπήσει. Ο Dave όμως τον τράβηξε πίσω και δεν του άφησε περιθώριο να κάνει άλλο βήμα.
«Κάτσε στη θέση σου εσύ. Δεν δίνουμε σημασία σε πρεζάκια.»είπε δήθεν ψιθυριστά αλλά όλοι ακούσαμε τα λόγια του. Αυτοί οι τρεις κυκλοφορούσαν χρόνια στο σχολείο τη φήμη ότι η Winona ήταν ναρκομανής.
«Άλλο είναι το θέμα μας, κι αυτή είναι η λεσβία η Jade.»συμπλήρωσε και ο River έσφιξε τόσο δυνατά το χέρι μου. Δεν κατάλαβα τον λόγο. Είτε ήθελε να μου δώσει ώθηση, είτε να μου πει έμμεσα να μην μιλήσω. Δεν τον ρώτησα ποτέ τι εννοούσε.
«Δεν σε είχα για τέτοια, Wallace. Αν παιχτεί τίποτα με καμία άσε με να δω τουλάχιστον.»μου έκλεισε το μάτι και μου ήρθε αναγούλα από τη χυδαιότητά του. Ανατρίχιασα και κούνησα το κεφάλι μου για να ξυπνήσω. Δεν θα το άφηνα έτσι αυτό. Έπρεπε να τον μειώσω, έπρεπε να έχω εγώ την τελευταία κουβέντα.
«Δεν είμαι λεσβία!»ούρλιαξα κι έκανα ένα βήμα μπροστά. Αν ήμουν θεατής σε όλο το σκηνικό λογικά θα τρόμαζα από το ξέσπασμά μου. Ο Dave γέλασε δυνατά και πέρασε το χέρι του μέσα από τα σκούρα καστανά μαλλιά του. Ήθελα να τον χτυπήσω.
«Ξέρεις κάτι; Μακάρι να ήμουν. Είσαι τόσο άχρηστος που θα σου έκλεβα όλες τις γκόμενες. Ποιος ξέρει; Μπορεί κι εσύ να γινόσουν γκέι από την απογοήτευσή σου.»όλοι, μα όλοι όμως, έκαναν ένα βήμα πίσω και κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα. Μέχρι και οι ίδιοι του οι φίλοι έμειναν άφωνοι. Εγώ, το φυτό της τάξης, το φρικιό του Roosevelt, μίλησα έτσι στον Dave Osbourne. Θα με σκότωνε, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο.
YOU ARE READING
Running On Empty
Teen Fiction𝐓𝐡𝐞𝐲 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐰𝐚𝐧𝐭𝐞𝐝, 𝐛𝐮𝐭 𝐭𝐡𝐞𝐲 𝐝𝐢𝐝𝐧'𝐭 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐚𝐧𝐲𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠. Σε αγαπώ. Σε αγαπώ τόσο πολύ, σε σημείο που νομίζω ότι αυτή μου η αγάπη καταλήγει σε μίσος. Αγάπησα όλες αυτές τις ατέλ...
