OM || 07 💗

208 26 7
                                    

" Apology accepted, trust denied." - Unknown.




🍟🍟🍟

"Alief.." nama seseorang terpacul keluar dari mulutku.

Halamak ! Apa lagi mamat bengong ni nak ? Aku tak larat la nak layan dia.

"Nak apa ?" tanyaku malas. Memang malas gila nak layan dia ni. Haih.

"Kita cakap kat kantin la. Orang nak lalu ni" ujarnya lembut sambil memegang lenganku. Hekeleh time ni la nak cakap lembut-lembut. Nyampahnya aku nyah.

"Tak payah. Kita cakap kat pondok tepi situ je" balasku sambil menarik kasar lengan yang dipegangnya tadi.

Gila ke nak patah balik pegi kantin ? Jauh kot. Aku dah lah macam nyawa-nyawa ikan je ni.

Alief mengekori ku sehingga ke pondok berdekatan padang itu. Dia turut melabuhkan punggung di atas kerusi yang disediakan di pondok itu seperti aku.

"Arin, kenapa muka awak pucat ? Awak okay tak ni ? Awak tak sihat ke ?" tanyanya sambil merenung muka aku.

"Saya okay jela. Straight to the point jangan belok-belok, boleh ?"

Kenapa la harini jugak nak jumpa ? Haiyaa , manyak pusing woo.

"Sayang, tolong terima saya balik ?" ujarnya lembut.

Sayang ? Kepala toncit dia sayang. Geli aku mendengarnya. Masa mula-mula bercinta bolehlah ada perasaan hati berbunga-bunga la, rasa rama-rama terbang kat perut la.

Sekarang ? Rasa nak muntah je rasanya. Uwelkkk.

"Siapa sayang kau?" balasku dingin.

"Sayaaaangg, pleaseeee ? Terima I balik ?" rayunya lagi.

"Stop it Alief Hakim ! Sampai bila-bila pun aku tak akan terima kau balik. Kau ingat senang ke aku nak terima kau lepas apa yang jadi dua tahun lepas ? See ? Dua tahun lepas. Benda dah lama jadi. Please move on boleh ? Tolonglah Alief" balasku sambil merenung tajam mukanya.

Tangan ligat memicit kepalayang semakin pening ni. Dah la kepala rasa nak pecah. Tambah lagi dengan masalah sekarang ni. Berkecai meletup kebaboom agaknya kejap lagi.

"Tapi, Arin..."

"Dah, aku nak balik" potongku laju sambil menggalas beg di bahu.

Baru hendak memulakan langkah, lengan kanan ku dipegang kuat oleh Alief.

"Please la Arin. Saya tak boleh hidup tanpa awak, sayang. Please la sayangg. Terima saya balik. Saya janji saya tak akan curang lagi" rayunya lagi.

Allahuakbar ! Apa lagi la nak cakap bagi mamat bengong ni paham. Nak aku cakap bahasa Korea ke baru nak pahe ?

Tangan yang dipegang olehnya aku tarik kasar namun tak berjaya juga dilepaskan.

Makin aku melawan pegangannya makin kuat.

Ini dah bukan pegang je, tapi dah jadi mencengkam ni.

Aduh, sakit sengal !

"Eish, lepaslah ! Aku nak balik la"

"Tak, Alief takkan lepaskan Arin. Selagi awak terima saya kembali, sayang"

Sedang aku meronta-ronta melepaskan tangan dari pegangannya, aku terasa hilang keseimbangan. Kepala aku terasa pening sangat.

"Eh, Arin !" ujarnya Alief cemas.

Seraya itu, tangan aku yang dipegang kuat tadi dilepaskan dan kini kedua-dua tangannya memegang bahu aku agar tidak jatuh.

Our Memories  [SU]Where stories live. Discover now