Çok sıcak olmayan ama soğuk da olmayan bir gündü.Jeon Jungkook bütün gün tarlada çalışmış şimdi de söylene söylene evine dönüyordu.E söylenmesinde napsındı zavallı çocuk??
Yaşıtları okula giderken o bütün gün tarlada çalışıyor, akşam eve yorgun argın gelip pirincini yedikten sonra sızıp kalıyordu.
Jeon Jungkook,yaşadığı bu sefil köyden, köy halkından,tarladan,tarlada çalışmaktan, pirinç dışında hiçbir şey yiyememekten, kazandığı iki kuruş paranın hemencecik bitmesinden, kısacası her şeyden bıkmıştı.On altı yaşında olmasına rağmen şimdiye dek bir eğlencesi olmamıştı.Şehirli akranlarının yaşamını muhtarın evindeki kara kutudan birkaç kez görmüştü.Öyle imrenmişti ki onlara..
Jeon Jungkook bu düşüncelerle somurtarak eve girdiğinde bütün kardeşlerini her zamanki gibi sıra sıra dizilmiş uyuyorlarken buldu.Dokuz kardeşinin dokuzu da horul horul uyuyordu, başka yaptıkları bir şey yoktu zaten.O sırada Jungkook'un geldiğini fark eden annesi öteki odadan seslendi:
"Geldin mi oğul?"
"Yok ana yoldayım hala."
Annesi Jungkook'un yanına gelip ona iyice sokuldu.
"Kurban olduğum uğrunda çarmıha gerildiğim niye suratını asıyorsun gene?"
Jungkook,uzun bir süre sustu.Ağlamamak için dudağını ısırıyordu.
"Ana,ben ne zaman okula gideceğim?"
Annesi derin bir iç çekti.
"İsa şahit olsun ki yavrum paramız olur olmaz okula göndereceğim seni."
"Yalanın batsın ana!"
"Oğul İncil çarpsın ki yalan söylemiyorum ama karnımızı zar zor doyururken seni nasıl okula göndereyim şimdi.Hem sen okula gidersen tarlada kim çalışacak?Dokuz kardeşinle bana kim bakacak,kim karnımızı doyuracak?"
Jungkook annesinin bu sözlerinden sonra hiçbir şey söylemedi.Kaderi burada yaşayıp burada ölmekti anlaşılan.Annesi biraz sonra önüne bir tabak pirinç koydu, Jungkook'ta herzamanki gibi ses etmeden yedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
taşralı jungkook | taekook
FanfictionBusan'ın bir köyünde yaşamını sürdüren fakir Jungkook, köylerinde çekilmeye başlanan filmin başrolüne aşık olur.
