HATIRA KALMASI AÇISINDAN YAYINDA. ACEMİLİKLER VE MANTIK HATASI İÇEREBİLİR.
jenmin
Aynı kalpte aşk iki kere yaşanır mıydı?
Acıların savurduğu bedenlerin ayağa kalkması için tek yol bu ise, kim durdurabilirdi ki gelecek baharı?
"İşte bu, beklediği gü...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
❁
Kim Jennie
Mart 2022
Yeni bir bahar ayıydı. Kuşların renkli cıvıltılarına karışan tatlı esintilerin ve ağaçlarda açan çiçeklerin huzur getirdiği bir aydı ve bu aya sahip olan bizler mutluyduk.
Kötü bir dönemden geçmiştik seneler önce, acıların hiç dinmeyeceğini düşünmüş ve hep bir hayal kırıklığıyla yürümüştük yolları. Ama şimdi, umudun kapısından içeriye girmiştik ve bizi selamlayan bahara yeniden merhaba diyorduk.
Yüreğimin bir köşesinde hep hatırasını gizleyeceğim biri vardı, kaybettiğim çocuğum vardı. Asla unutmayacaktım onları yemin ederim...
Lakin artık gülümsemelerin parıldadığı zamanlardı. Tanrı'nın bize hediye ettiği bu anları doyasıya yaşamalı, hayatlarımıza yeni güzelliklerin dokunuşlarını yapmalıydık.
İçime çektiğim mis bahar kokusuyla yüzümde dindiremediğim gülümsemelerimden biri büyüdü ve ellerim karnıma sarıldı, sıcaklığı hissedilse de hafifçe esen rüzgarın oğlumu üşüteceğini düşünerek..
Busan'daydık, Jimin'in hayaline koşmak için başlangıç yaptığı şehirde ve burayı seviyordum. Jimin'in sevdiği her şey de olduğu gibi..
Göl kenarında çimlerin üstüne serdiğimiz örtüye tek başıma oturmuş ileride voleybol oynayan ve şarkı söyleyip ip atlayan bizimkileri seyrediyordum. Bir yıl kadar önce tanıştığımız Rose, Jisoo ve Lisa da bizimle birlikteyken bir an olsun kendimi yalnız hissetmiyor ve artık tam anlamıyla aile olduğumuzun farkına varıyordum.
O gece Jimin ile çarpışmasaydım eğer, aile kavramının ne anlama geldiğini hiçbir zaman öğrenemeyecektim..
Aile.. Koşulsuz şartsız sevmek demekti. Güvenmek, sadık olmak ve saygı duymak. Korkmak demekti aile, korumak ve bir ömrü geçirmekti beraber..
Önümdeki manzarayı seyretmeye dalmışken gözüme ilişen minik bir beden ile başımı hafifçe çevirdim ve Hae Ra'nın paytak adımlarıyla yanıma geldiğini görüp gülümsedim. Lakin yüzünde gördüğüm somurtan ifade hiç hoşuma gitmemişti.
Kollarını göğsünde kavuşturup küçük bacaklarıyla örtünün üzerine oturduğunda dudaklarımı çilek kokulu saçlarına bastırıp yavaşça okşadım. "Sorun ne tatlım?" burnunu çekip kollarını yeniden açarken, "Anneee!" deyip bana sığınması yüreğimdeki şefkatin bağlarını biraz daha gevşetti ve sevgiyle sarıldım kızıma. "Babamlar beni oynatmıyor, benim boyum çok kısaymış." kahkahama engel olamadığım sözleri esnasında ileride voleybol oynayan tayfaya kısaca baktım.
Hae Ra henüz bir ay önce dördüncü yaşına basmıştı ve oldukça konuşkan bir kız olmuştu. Jimin resmen kızı ile uğraşmaktan keyif alıyordu çünkü onun tatlı kelimelerini duymaktan öyle zevk alıyordu ki, ben de Jimin'in bu mutluluğundan dolayı ona katılıyordum...
