🌺Karanlığın Uğursuz Gölgesi. 爱

1.6K 166 154
                                    

Evet geri sayım mı başlatsak ne yapsak?

Bölümler kısa olabilir sona doğru tabii final dışında. Finali elimden geldiğince uzun yazmaya çalışacağım belki iki part yaparım bilmiyorum.

Final için kimler ithaf ister?

İlk göz ağrıma veda edeceğim bu benim için zor o yüzden satır aralarına yorumlarınızı serpiştirir misiniz?

Ve bu kitaba karşı hisleriniz ile jenmine olan hislerinizi buraya yazar mısınız? Benim için çok önemli.

Teşekkürler ve iyi okumalar...

Hayat neydi?

Doğmak, büyümek ve ölmek mi?

Hayır.

Varlığın içerisinde süreceğin kısa bir ömür. O ömüre sığdırabileceğin koca bir aşk ve aşkının meyvesi. Bazen kaybedilişlerin esiri bazen ise yeniliklere açtığın kapı...

Zamansızlığın evreni ve dünyada başına gelebilecek en güzel hissiyat...

Ben bu anlattıklarımı yaşamış, yaşamaya da devam etmiştim. Önüme çıkan kapıları açmakta zorlanmıştım çünkü arkasında beni neyin beklediğini bilmiyordum. Korkmuştum fakat korkumun üstüne giderek yenilgiye uğratmıştım bu hissi.

Belki zaferi tam tadamamıştım ama pek de mutsuz olduğum söylenemezdi.

İnsanın sevdikleri yanında olursa, kaç kez hayal kırıklığına uğrarsan uğra mühim değildi. Beni kucaklayacak olan kollar açıldığında her şeyin geçeceğini biliyordum çünkü.

Ne kadar burkulsam da böyleydi işte.

Dünyaca ünlü bir idol olmak için yürüdüğüm yollar yokuştu çoğu zaman. O yokuşu çıkması hiç de kolay olmamıştı ama şimdi aşağıya doğru yuvarlanmanın tam tersi olduğunu anlamıştım.

İpin ucunu tam da burada kaçırmıştım. Terazi siz ne yaparsanız yapın dengelenmezdi. Tıpkı adalet gibi...

Hayat bir yerden alıp bir yerden kazandırıyordu. Asla ikisini de birlikte kucağınıza vermezdi.

Tabii dünyanın en şanslı insanı değilseniz...

"Annenlere ayıp olmadı mı?" Jennie yanımda kendine alan oluşturarak oturduğu sıra bana bu soruyu sorduğunda nefes alıp sırt üstü uzandım. "Sorun etmeyeceğini biliyorum. Hem kendi dedi, Hep yanımızda mı kalacaksınız? Gidin adam gibi tatil yapın, diye?"

"Hıhı." diye mırıldanışını duydum. "Şu anda da mükemmel bir tatil yapıyoruz değil mi Jimin? Yatıyorsun farkında mısın?"

Omuz silktim. Aslında haklıydı ama keyfim yerinde değildi işte. Ona böyle davranmamam gerekiyordu biliyorum.. Bana hep destek olan kadına ve ne durumda olursam olayım üzüntüsünü belli etmeyip yüzüme gülen birisine bunu yapmaya hakkım olamazdı.

"Biliyorsun, Bighit'ten hâlâ bir cevap bekliyorum."

Başını salladı ve parmaklarını saç tutamlarıma doladı. Videoyu zar zor iki kelam ederek çektikten sonra şirkete yollamış ve ertesi gün yayınlanışına şahit olmuştum.

Tahmin ettiğim gibi çoğusu beni suçlamakta ileriye gitmiş fakat belirli bir kesimin açıklamamdan sonra yanımda durup bana hak verdiğini görmek az da olsa sevindirmişti.

Karmakarışık bir duygu içerisindeydim anlaşılacağı üzere.

Şimdi ise Jennie, kızım ve ben Paris'teydik. Kimin ne diyeceğine kafa takmak istemiyordum şu saatten sonra. İdollüğüme devam edebileceğimin garantisi yokken biraz vakit geçirmenin kimseye sakıncası yoktu bence.

idol or dad † jenmin ✓Where stories live. Discover now