My Secret Romance [R+18] (on-going)

Chapter 5

Chapter 5

UNANG ARAW KO PALANG sa trabaho pero parang isang linggo na. Ang daming nangyari ngayong araw tulad nalang ng kaharutan ko kanina.

Nandito ako ngayon sa Eastwood City. Nakatunganga. Katatapos ko lang sa  trabaho.

Gusto kong mamasyal kaya dito ako pumunta. Ang daming magagandang makikita dito tulad ng dancing fountain, mascots. May nakikita din akong buong pamilya na masasaya kontento sa isat-isa. Meron ding mga mag jowa na kulang nalang lagyan ng langgam na kulay pula sa sobrang sweet---sana all!

Umupo ako sa bench na walang naka upo

Siguro kung buhay pa si nanay masaya parin ang pamilya namin hanggang ngayon. Hindi kailangan ni tatay uminom araw-araw ng alak. Hindi din kailangan ng mga ate at kuya ko mapariwara.

Minsan naiisip ko--- sino kaya ang tunay kong tatay? Matino kaya siya? Kung makikilala niya ba ako. Matatanggap niya pa ba ako?

Huminga ako ng malalim para pigilan ang mapaluha--- ang pangit ko pa naman kapag umiiyak.

Pero mahirap pigilan. Kusang tumulo ang butil ng luha mula sa mga mata ko habang nakatingin sa masaya at buong pamilya.

Pinunasan ko ang luha ko gamit ang palad. Pero makulit yung luha ko kusang tumutulo. Nakakamiss lang kasi.

Nasa gitna ako ng pag eemo-emo ng may taong naglahad ng panyo sa harap ko

"Did you know why's man always carrying a handkerchief?" Tanong nito

Kunot noong nag-angat ako ng tingin dito. Nakita ko ang isang lalaki na nakangiti saakin---ano yun? Masaya ba siya dahil umiiyak ako? Natatawa ba siya sa mukha ko? Sino ba ito? feeling close!

"Nagtatanong ba ako?" I sarcastically said

Napairap pa ako sa hangin. This man irritating me

"Nah. Im just saying the truth about the mans who's always carrying handkerchief"

"Ikaw ba si Robert De niro!?" tanong ko " I know that line 'The best reason to carry a handkerchief is to lend it. woman cry. We carry for them. One of the last vestiges of the tivalrous gent.' see!? I know. so stop fooling around" inis kong sabi

Natawa naman ito "Okay. Fine you got me. You win"

Napangisi naman ako--- Huh! Ako? Maloloko? Wais to bro. Wais.

Pero makulit ang nilalang na ito "But please accept this" turo nito sa hawak na panyo "wipe your tears. I hate the sight of woman criying"

"You hate. but your smiling ear to ear earlier. Dont deny it. Both of my two eyes saw it" paratang ko

"Okay. I wont deny it. Yes im smiling because---" he bit his lower lips like his trying to stop himself to laugh hard " your face is funny. But still --- pretty"

Bwisit kong inabot ang panyo--- dahil lang sa pesteng panyo!

At pinangpunas ito ng luha sa pisngi--- infairness ang bango amoy Obsession ng Calvin Klein.

Inirapan ko lang siya

"Wala man lang pa thankyou?" nakangiwing tanong nito

Napataas kilay naman ako "Hindi kita pinilit na abutan ako ng panyo. Kaya bakit ako magapapasalamat?"

He sigh. Like hes defeated

"Ian" pagpapakilala nito at nag lahad ng kamay saakin

Huminga ako ng malalim "Yan! Ganyan naman kayo eh. Magpapakilala sa una.  Tapos bago umuwi kukunin ni boy yung number ni girl. Si girl naman na tanga ibinigay. Hanggang sa magiging close kayo. Tapos mahuhulog si girl kay boy. Hindi naman sasaluhin ni boy hanggang sa masaktan si girl. Tapos iiyak si girl lalapit kay best friend magpapa-advise. Tapos babalik ulit si boy at dahil marupok si girl babalikan niya. Oh diba? Useless advise ni friend!"

Hindi makapaniwalang napatingin lang saakin si--- Ian ba?

"Wow. what kind of woman you are?"

"Style niyo bulok. Tsk!" sabi ko "At dahil advance ako mag isip tantanan mo ako"

Umiling ito na napatawa ng mahina "I just want you to be friend of mine"

"Ayaw kitang maging kaibigan" sabi ko bago tumayo at umalis

Pero napahinto ako sa paglalakad ng may ma-alala--- wala na pala akong pera! Anong pamasahe ko? Anong kakainin ko mamayang gabi?

Lumingon ako sa likod ko at tinignan kung nandon pa ba yung lalaki

Laking pasasalamat ko ng nanduon pa siya. Agad akong bumalik at humarap sakanya

"Hey. You want me to be your friend. Right?"

Nagulat ito ng bigla akong sumulpot sa harap niya "Yeah. Really?"

"Yes"

"So. We're friends now?"

"Yes"

Masaya itong napatingin saakin "Well, since we're now friend lets have a friendly dinner"

"Libre mo?" tanong ko

Tumango naman ito "Sure"

Gotcha!

Napangiti ako ng malawak. Atleast hindi ko na poproblemahin pa ang dinner ko--- im really a smart woman

NANG MATAPOS KAMI MAG DINNER ay nagpasalamat muna ako sakanya bago nagpaalam.

Aalis na din sana ako ng--- wala pala akong pamasahe

"Ahm Ian. May itatanong lang sana ako" tanong ko

"Yes im single and ready to minggle"

Napairap naman ako. Kanina ko pa napapansin parang ang dami naming simmilarities ni Ian. He's like a big brother of mine.

"So. What is it"

Alanganin ako napatingin sakanya "K-kasi wala akong pamasahe pauwi" magkasiklop ang palad na nakaharap ako sakanya "pwede pa utang? P-promise babayaran ko agad pag naka sahod na ako" itinaas ko pa ang kamay ko at nag promise sign

"Ihahatid nalang kita" pag peprisinta nito

"Sigurado ka? Wala kang balak na masamama?"

Napatawa naman ito at ginulo ang buhok ko "you never fail to make me laugh"

"Sabi ng ayoko sayo. Kuya lang kita"

"I know. And your like my little sister" sabi nito at muling ginulo ang buhok ko

"Ano ba wag mong guluhin buhok ko baka matanggal yung wig" biro ko

Napatawa naman ito ng malakas.

Pinasakay ako nito sa kulay itim sa sports car--- sosyal naman! Sinabi ko din sakanya kung saan ako nakatira.

At habang nagmamaneho panay lang ang tawanan namin. Aaminin kong magaan talaga ang loob ko sakanya.

Masaya siya kasama. Hindi nawawalan ng topic.

"Yan diyan sa kaliwa. Sa pulang gate" turo ko sa inuupahan kong apartment

Tinanggal ko ang seatbelt at nagpasalamat "Thankyou" sabi ko at bumaba handa na akong umalis--- pero may naalala ako kaya humarap ulit ako sakanya

Hindi ko na kailangan pang sabihin dahil hawak na agad nito ang 1000 pesos cash at ini-abot saakin

"Promise pag sumahod ako. Agad kitang babayaran" pangako ko

"Ikaw bahala"

"Pero mukhang barya lang naman sayo ito. Libre mo nalang" hirit ko. Mayaman naman siya.

I heared him chuckled "kotong talaga"

"Basta. Libre na ito" sabi ko

Hindi ko na hinintay pa ang sagot niya pumasok na agad ako sa gate at dumiretso sa room apartment

Nang makapasok ako sa apartment. Kinapa ko sa gilid ng pinto ang switch ng ilaw saka ito pinindot

Nang lumiwanag ang paligid. Hindi ako makapaniwala sa nakita ko

Mr. Walker! ?

s e x y g r a s y a