შემთხვევით მოტაცებული..(Complete✓)

17

-ლიზა ბიძიამ ესეც იყიდეთო..
-თვითონ ბიძაშენი სად არის?
გავხედე მოდუდღუნე ბავშვს რომელიც უკვე მეოთხე სახატავის რვეულს მთხოვს.
-ჯონგიონ ამდენი სახატავი რად გინდა?
-კი მაგრამ შენც ხომ გინდოდა ხატვა, ორი შენ ორი მე..
ამაზე რბილად ჩავიცინე და პატარას ხელი გავუწოდე.
- მგონი მოვრჩით ხომ ვაჭრობას? გავხედე მას მან კი მიმოიხედა და თავი ისე დამიქნია რამის მოსძვრა.
- ჯონქუქი სად არის? მიმოვიხედე აქეთ იქით ის კი გარეთ იდგა და ისევ ლაპარაკობდა.
- წამოდი! გასასვლელისკენ წავიყვანე ბავშვი და ჯოქუქთან გაღიმებული მივედი.
-მორჩით საყვარლებო? უცებ სახე იცვალა და ბავშვი ხელში აიტაცა, ამაზე ჩავიღიმე და თავი დავუქნიე მას.
-შენ ხომ შემპირდი MCDONALD-ში წაგიყვანო? ამოიბუზღუნა მან ჯონქუქმა კი ჩაიცინა და თმა სახიდან დაგაუწია.
- წავიდეთ ისედაც გიჟივით მშია! ხელი ჩამავლო და მოლის გასასვლელისკენ ნელა წავედით.
-შეიძლება ლიზას მე ჩავკიდო ხელი? უჩებ შუაში ჩაგვიდგა და ხელები გაგვაშვებინა.
-კი შეგიძლია! დაკრეჭილმა გახედა და ხელები ფრთხილად მომაშორა.
-წავედით! მანქანისკენ გაიქცა და მეც თან გამიყოლა.
რესტორანამდე რომ მივაღწიეთ ჯონგიონმა არ დაგვაცადა ისე გადახტა პირველი და რესტორანში გახარებული შევარდა.
- ნახე როგორ უხარია! ბავშვს გავხედე ამაზე კი მანაც ჩაიცინა და მანქანა ჩაკეტა.
- ასე თავს პირველად ვგრძნობ..
- ასე როგორ? უცებ გავხედე, მან კი გაიღიმა და ხელი ფრთხილად ჩამკიდა.
- თითქოს ოჯახი მქონდეს..
ჩაიღიმა და რესტორნისკენ წავიდა.
შესვლისთანავე ჯონგიონი მოგვხვდა თვალში მაგიდაზე როგორ მოსკუპებულიყო და ჩვენ გველოდებოდა.
-სად ხართ ამდენი ხანი? ისევ ამოიბუზღუნა და თავის გვერდით სავარძელზე მიჩვენა.
-ლიზ მოდი აქ დაჯექი.. უცებ ჯონქუქმა მითხრა მე კი გავშეშდი და მათ შევხედე.
-ლიზააააა! ხელი მომკიდა ბავშვმა და თავის გვერდით "დამაგდო"
-რა საყვარელო?
-რომელი ბურგერი ვიყიდო? ამოიბუზღუნა ისევ როგორც ჩვევია.
- აი ეს ნახე.. თან სათამაშო მოყვება! ჩავიცინე და მის განათებულ სახეს დავაკვირდი.
- ბინძურად თამაშობ ბავშვო! უცებ გახედა ჯო ქუქმა მე კი სიცილი ამიტყდა და ბავშვი გულზე მივიხუტე.
- წადი შენ საჭმელი გვიყიდე.. ავაგდე ჯონქუქი რომელიც დაწვრილებული თვალებით გვიყურებდა.
-ლიზააა დღეს ბიძია ჯონქუქთან რომ დავრჩე შენც იქნები?
-ალბათ კი საყვარელო! გავუღიმე მან კი საახატავები ამოიღო რომელიც იმ წამიდან ეჭირა ხელში რაც ვუყიდეთ.
- მოდი აქ დავხატოთ რა!
- აქქ? სახლში რომ მივალთ იქ გავაფერადოთ... თან ნამცხვრებს გაგიკეთებ.
ნამცხვარი ხომ გიყვარს?
- მართლა გამიკეთებ? თვალები გააფართოვა და სახატავი უკან ჩაიდო.
-კი მართლა! ჩავიცინე ის კი მომეხვია და ლოყაზე მაგრად მაკოცა.
-რამე გამოვტოვე? უცებ ჯონქუქი მოგვიახლოვდა.
-ბიძია ჯონქუქ ლიზა ხომ შეიძლება დარჩეს შენთან?
- რა თქმა უნდა შეიძლება! ჩაიცინა მან და ბურგერი დაუდო წინ.
- ხოდა მე ლიზასთან დავიძინებ! ჩაიცინა მან და თავი ხელზე მომადო.
-რაა? ჩაიღიმა ჯონქუქმა და ბავშვს გახედა.
- საღამოს ბიძაშენი მოგაკითხავს და წაგიყვანს! ჩაიცინა და კოლა ფრთხილად მოსვა.
- აააა მაშინ.. ლიზა არც შენ დარჩე ბიძია ჯონქუქთან!
ამაზე სიცილი ამიტყდა და ჯონქუქს გავხედე.
- არა ლიზა ჩვეულებრივ დარჩება ჩემთან!
- კი მაგრამ რატომ? ბიძია ჯონქუქ ლიზა მეგობარი არ არის!
-ჯონგიონ მორჩი ლაპარაკს და ჭამე კარგი.. ხმადაბლა ვუთხარი და წვენი გვერდძე დავუდე.
- და ლიზა შენ და ბიძია ტოლები ხართ? უცებ გამოგვხედა მე კი თავი საპირისპიროდ გავუქნიე.
- მე დიდი ვარ! ჩაიღიმა ჯონქუქმა და შემდეგ მე გამიღიმა.
-მართლა? რამდენი წლით?
-ჯონგიონ პატარა.. მოდი სახლში რომ მივალთ მათემატიკით მერე დავკავდეთ, კარგი?
-ლიზა გახსოვს რომ მითხარი შენს ცოლთან კოდები გექნებაო?
უცებ ჯონქუქმა გამოგვხედა მე კი თავი დავუქნიე და მის სახეს გავხედე.
-შეიძლება ეგ კოდები შენთან მქონდეს?
-რა კოდებზეა ლაპარაკი? ჩაილაპარაკა მშვიდად ქუქმა და ჩემს აჭარხლებულ სახეს დააკვირდა.
-აი როგორც დედა ეუბნება მამას *choke me* ეგ დიდების კოდია! და მინდა მეც მქონდეს ეგეთი ლიზასთან.
ამაზე ჯონქუქი გაშეშდა მე კი თავი ჩავღუნე და გაღიმებულმა გავხედე ჯონქუქს.
-ჩემი აზრით მსგავსი ვერ გექნება ლიზასთან! ჩაიღიმა და მე გამომხედა
- რატომ? ამოიოხრა მან და ისევ მოაკბიჩა საჭმელს.
-რადგან მე მაქვს ეგეთი კოდები ლიზასთან..
-ჯონქუქ! გავხედე მას მან კი ჩაიღიმა და ბავშვის სახეს გახედა.
- არ მჯერა! ამოიბუზღუნა და მაგიდიდან ადგა.
- შეიძლება წავიდეთ? ხმადაბლა თქვა და მე დამკვიდრდა.
-კი შეიძლება! გაღიმებულმა ვუთხარი და წამოვდექი.
-წამოდი ლიზა! ხელი ჩამავლო და კარისკენ წამიყვანა.
უკან ჯონქუქი აგვედევნა და ხელი ფრთხილად გადამხვია.
-მართალი ყოფილა ჯიმინი როცა მეუბნებოდა რომ ეს ბავშვი არააა..
-კარგი რა!
ჩავიცინე და მის სახეს დავაკვირდი.
- ჯინს პრეზერვატივი მოპარა და ეკითხებოდა ეს რა არისო, ახლა კი იმის მეშინია ხელი რომ დაგადო წიოკი და ყვირილი არ ატეხოს!
- ბავშვია თავი დაანებე.. ხმადაბლა ვუთხარი და მანქანაში ჩუმად ჩავჯექი.
-ჯონგიონ მოდი შენ უკან დაჯექი .. კარი გავაღე მან კი ხელი ჩამავლო და გვერდზე მიჩვენა.
-ეხლა მივაჭყლიტავ ამ ბავშვს!
ხმადაბლა თქვა ჯონქუქმა და მანქანაში ჩაჯდა.
მეც დავჯექი მის გვერდით და ფრთხილად ჩავუღიმე.
-ლიზა მეძინება! უცებ მითხრა მე კი იმ წამსვე მივიხუტე და ფრთხილად გადავუსვი თავზე ხელი.
რატომ ვაძლევ ამდენის უფლებას?
მხოლოდ ამ დღით იმახსოვრებს და არ მინდა ცუდი მოგონება ჰქონდეს ჩემთან.
და თან მიხარია როცა ბავშვი ბედნიერია.
რამდენიმე წუთის შემდეგ ჯონქუქმა ამოიკრუსუნა და მე გამომხედა.
-დაეძინა?
-კი.. ხმადაბლა ვუთხარი და თავზე ხელი ფრთხილად გადავუსვი.
- სექსი მინდა ლიზ!
-ჰააა? ხმადაბლა ვუთხარი მან კი ჩაიღიმა და გზას გახედა.
- მთელი დღე სხეული მთხოვს.. წამლები ვიყიდე მაგრამ მაინც არაფერი მშველის.
-ააა აი თურმე რატომ დაიკარგე ამდენი ხანი!
-ეგ იმაზე რომ, პრეზერვატივი ვიყიდე მაღაზიაში..
- ააა ეს პარკი..
-მთელი დღე ამ ბოროტმა ბავშვმა ჩამიშხამა!
დილითაც დაწყებული სექსი შუაში გავწყვიტე რადგან მომისროლე.
-რა ვქნა? ბავშვს გულს ვერ ვატკენ! თან არ მინდა ისეთი რაღაც დაინახოს როგორიც ისაა რაც გინდა!
ჯერ პატარაა..
-რავიცი კოდებიო.. და მაგისთვის პატარა არაა?
-ეგ თქვენი აღვირახსნილი გუნების ბრალია.. ჯიმინს ჟიმაობისას შეუსწრო იმას კიდე უთქვამს ვთამაშობდიო.
უცებ გაჩუმდა და ბავშვს გახედა.
- მეც მინდა თამაში.. ამოიოხრა და ამომშრალ ტუჩებზე ენა გადაიტარა.
- კარგი ნუ ნერვიულობ ხვალ შენთან ვიქნები და რამდენიც გინდა იმდენი ვითამაშოთ.
ამაზე ჩაიცინა და ისევ გზას გახედა.
სახლში მისვლისას ჯონგიონს არ გაღვიძებია..
ტკბილად ეძინა, ოთახში ავიყვანე და იქ დავაწვინე ისე რომ წარბიც არ შერხევია.
დაბლა ჩასვლისას კი ნახევრად შიშველი ჯონქუქი დამხვდა რომელსაც ტანზე არაფერი ეცვა.
მხოლოდ შარვლით იყო შემოსილი და ხელში ბოთლი წითელი ღვინო ეჭირა.
ბოთლიდან სვავდა ისე რომ მის შემყურე დალევა ყველას მოუნდებოდა.
მას რომ გავხედე ცოტა გამეღიმა, ფრთხილად მივუახლოვდი.
-არ შემომიერთდები? ღვინოზე მიჩვენა და წინ დამიდგა.
ღვინო ფრთხილად გამოვართვი და ნელა მოვიყუდე.
მერე კი თვითონ წამართვა და ფრთხილად მოსვა როცა ჩემთვის უნდა დაებრუნებინა ღვინო ოდნავ ამოატრიალა და მაისურზე გადამასხა.
-უიი! არც შეიმჩნია სახეზე შეშფოთება ისე ჩამომიწია მაისური და ტუჩები ამოიტრიალა.
შემდეგ ღვინო ისევ მოსვა და ბოთლის რაღაც პატარა ნაწილი მკერდზე გადამასხა.
-რა მოუხერხებელი ვარ! ჩაიცინა და თავი დაბლა დასწია.
-ნებას მომცემ ჩემი ღვინო დავიბრუნო? მკერდს ენა აუსვა და ნელა დაიწყო დაბლა ჩასვლა.
ვიგრძენი მთელს ტანზე რა საშინელმა სიწითლემ დამიარა მაგრამ მხოლოდ ჯონქის გახარებულ სახეს დავაკვირდი.
თავი დაბლა ჩასწია და მკერდის თავზე დაწვეთებული წითელი ღვინო ფრთხილად ამოწოვა.
ჩაიცინა რადგან ამან ჩემი ამომეკვნესება გამოიწვია.
ტუჩებზე ფრთხილად შემეხო და ტკბილი კოცნა დამიტოვა.
სამზარეულოს მაგიდაზე დამაჯინა და ახლა ხანს ჩაცმული მოკლე შორტი სხეულიდან მომაშორა.
ბარძაყებზე ხელი ფრთხილად ამისვა და საცვალი ფრთხილად მომაშორა.
-საწყენია ჩემთან ყოფნის დროს საცვალს რომ ხმარობ!
ამაზე ჩავიღიმე და მის სახეს გავხედე.
ღვინო როგორ მოსვა და თითებით რაღაც მიჩვენა.
-გადატრიალდი პატარა!
მის ნათქვამზე ფრთხილად გადავტრიალდი და თავი დაბლა ჩავღუნე.
-კარგია მამიკოს მითითებებს რომ ასრულებ..
ხმადაბლა მითხრა და უკანალზე მწარედ მომიჭირა.
- შენი რისხვის მეშინია.. ხმადაბლა ჩავიცინე მან კი ირონიული სიცილი მაჩუქა და ახლა ხანს გავიგე უჯრის ხმა როცა უკან უნდა მივბრუნებულიყავი.
მისმა ხელმა წინ შემატრიალა და რაღაც ნაჭერი ამაკრა სახეზე.
- ანუ ჩემი რისხვის გეშინია.. ჩაიცინა და რაღაცას მიაწვა.
ბზუილის ხმა გავიგე..
ოღონდ ვიბრატორი არა!
-ჯონქუქ.. როცა ამოვიკრუსუნე მან ხმა არ გამცა და ეს ნივთი ზურგზე დამადო და ფრთხილად ჩაუყვა დაბლა..
ტანში ჟრუანტელმა დამიარა, თითქოს მეშინოდა მაგრამ ვიცოდი რომ ჯონქუქი არაფერს მავნებდა.
როცა შეგრძნება უკვე დაბლა ჩადიოდა ავოფორიაქდი და მოძრაობა დავიწყე.
-მოიცა პატარა! ხელი დამადო ფრთხილად ჯონქუქმა და ვიბრატორი საკლიტორს გადაატარა.
-აჰჰჰჰჰჰჰჰ ამის დედაც.. ხელი დავარტყი მაგიდას და ჯონქუქის ჩაცინება გავიგე.
-ეს გრძნობა ოდესმე გქონია?
თითქოს საშოც დაბუჟებული გაქვს! ჩაიცინა და ისევ იგივე მოძრაობა გააკეთა.
-აჰჰჰჰჰ.. ეს.. ხმადაბლა ვთქვი მან კი ვიბრატორი გვერდძე გადადო და ქამრის გახსნის ხმა როცა გავიგე უკვე მივხვდი რომ მეორე ეტაპზე მივდიოდი.
-მამიკოს უხეში სექსი უყვარს! ჩავიცინე მან კი უკანალზე ხელები დამადო და მისი სხეულისკენ მიმწია.
-ჯერ სად ხარ პატარა!
ეს რომ მითხრა ფრთხილად შემოვიდა თან სხეულზე ხელებს მიფათურებდა.
- ჩემს გამო არ იკვნესებ? რამდენიმე წუთის შემდეგ მითხრა და მკერდზე ხელი მწარედ მომიჭირა.
- კი მამმიკკკო.. ხმადაბლა ვუთხარი მან კი ხელში ამიტაცა და გრძელ სავარძელზე მის ზემოდან მომაქცია.
-მინდა რომ ჩემზე იმოძრაოვო! ნაჭერი მომაშორა და ხელები მის მხრებზე დამაწყობინა.
-კარგი.. ხმადაბლა ვუთხარი და მის ბიჭზე ფრთხილად დავიწყე მოძრაობა ამან კი უფრო მეტი ტკივილი გამოიწვია სხეულში.
-აჰჰჰჰჰჰ.. ხმადაბლა ამოვიკვნესე და ორივე ხელი სავარძლის საზურგეს მოვუჭირე.
-მოდი პატარა ჩემთვის! ხელები მომხვია და მისი მიმართულებით დამაწყებინა სხეულის მოძრაობა.
-აჰჰჰ.. აჰჰ.. ჯანდაბა! ამოვიკვნესე და მის ტუჩებს დავეწაფე ისე თითქოს პირველად გამესინჯა მისი გემო.
თითქოს კოცნა ცოტა მიმსუბუქებდა დაბლა მიყენებულ ლაით ტკივილს.
-აჰჰჰ მტკივა მამიკო! კოცნისას ამოვიკვნესე მან კი ჩაიღიმა და სხეული უფრო აამოძრავა.
მეც გავაგრძელე მასზე მოძრაობა სანამ მისი კვნესის ხმაც არ გავიგე..
როგორ მომიჭირა სხულზე და მთელი ყელის ნაწილი საშინლად დამიკბიმა.
დაღლილი თვალები ფრთხილად მოვხუჭე და მის ტუჩებს დავხედე ისევ.
- ყოველ ცდაზე უფრო და უფრო მალე ითვისებ!
- საუკეთესო მასწავლებელი მყავს! ხმადაბლა ვთქვი და ტუჩზე ფრთხილად ვუკბინე.
-არა მამიკო? ჩავიცინე მან კი დაღლილმა გაიღიმა და ხელები მომხვია.
-იცოდე მეორე რაუნდი არ დამაწყებინო!
-მეორე რაუნდი სად აბაზანაში?
ჩავიცინე მან კი გაიღიმა და ამათვალიერა.
-მამიკოს ჩემი მკერდი მოსწონს? მკერდზე ხელები დავიდე და ფრთხილად მოვუჭირე.
-ძალიან ცუდი გოგო გახდი! დივანზე მიმაგოდო და ხელები ზემოთ ამიწია.
-მე ყოველთვის ცუდი გოგო ვიყავი!
თავი დაბლა ჩასწია მკერდზე ისევ და ისევ ენა გადამისვა.
-იცი შენს გამო მერსი მთლად დამილურჯდა!
-ჩემს მარკებს ვტოვებ! თავი ამოსწია და შემდეგ ისევ გააგრძელა კბენა და კოცნა.
-შენს მარკებს? ჩავიცინე მან კი მწარედ მიკბინა კვირტზე და ჩაიცინა.
-ვინმემ რომ გაბედოს ხელის ან ამ შემთხვევაში ენის დადება იცოდეს რომ შენ სხვაც შეგეხო..
-ეგ რომ დაიკიდოს?
- მაგას ყველა დაიკიდებს.. უბრალოდ საქმე იმაშია რომ მე არ შემიძლია მსგავსის დაკიდება. როცა ვიცი რომ იმას რომელსაც მე ვწოვ სხვაც შეეხო.
-არ ვიცი ეს უნდა მიხაროდეს თუ არა!
- უბრალოდ გაფრთხილება ყველას სჭირდება.
მათ შორის იმაათაც ვისაც ვენდობი..
ვინმე რომ შეგეხოს იმ დროსაც რა დროსაც გინდა და რა დროის შემდეგაც გინდა..
და სადაც გინდა!
ისე მოვკლავ შენც გაყურებინებ!
-და მე რას მიზავ? მომკლავ?
-შენ სასიკვდილოდ ვერც ერთი ჩემი ორგანო ვერ გაგიმეტებს განსაკუთრებით კი ჩემი თავი ვერ გაგიმეტებს სასიკვდილოდ..
უბრალოდ ისე გაგჟიმავ სიკვდილი მოგინდება!
-სასტიკი მამიკო! ჩავიცინე მან კი საჯდომზე ხელი მომიჭირა და გამიღიმა.
-და თუ შენ მიღალატებ? მე რა ვქნა?
-მე შენ არ გიღალატებ!
-მაგარამ თუ მიღალატე?
-მაშინ მე თვითონ მოგშორდები და გავქრები ისე რომ თითქოს არც ვყოფილვარ..
თუ გიღალატე ანუ შენი ღირსი არ ვყოფილვარ!
ეს რომ მითხრა ჩამეცინა და ფრთხილად მოვეხვიე მას.
-როგორ შეიძლება შენნაირი ადამიანი არ მიყვარდეს! 
- მე სასტიკი ნაბიჭვარი ვარ ლიზ.. რომელსაც ყველაფერი წაართვეს, მშობლები და შანსი იმისა რომ ვყოფილიყავი ადამიანი და არა მონსტრი..
და ახლა კი გამოჩნდი შენ, ადამიანი რომელმაც როგორც ადამიანს ისე შემომხედა.
შენ როგორ უნდა გიღალატო?
-ამ სიტყვების ღირსი არ ვარ.. მე მეზიზღებოდი!
ამაზე სიცილი აუტყდა და გვერდზე ფისოსავით მომიცუვქდა.
-შენ პირველივე დღიდან ისე ძალიან მოგეწონე.. ჩაიცინა და ჩემს სახეს დააკვირდა.
-კი შეიძლება ცოტა მაგრამ მაინც მეზიზღებოდი!
ადამიანობა შენში იმდროს დავინახე როცა დღიური წავიკითხე და გავიგე მართლა ვინ იყავი.
ან იმ დროს როცა გადამარჩინე.
ბევრი კარგი რამაა შენში უბრალოდ ცოტა გიჭირს მათი გამომჟღავნება.
- შენთან მიჭირს გრძნობების გამომჟღავნება?
- არა! იმ წამსვე ვუთხარი და მის გაღიმებულ სახეს დავაკვირდი.
-ჩემთვის მთავარი ეგაა!
-მაგარამ მაინც რატომ ხარ ასეთი საყვარელი! მოვეხვიე მაგრამ იმ წამს ჯონგიონის დაყვირებული ლიზა გავიგე და წამოვხტი.
ჯონქუქის მაისური გადავიცვი და მეორე სართულზე ავირბინე.
-რა ხდება პატარა?
-კოშმარი იყო.. წამოდგა და გადამეხვია.
-არაუშავს! ყველაფერი კარგადაა.. თმაზე ხელი გადავუსვი და შუბლზე ფრთხილად ვაკოცე.
-წამოდი დაბლა ჩავიდეთ და დავხატოთ..
-ნამცხვარს გამიკეთებ?
უცებ ამოყო თავი და გაღიმებულმა მკითხა.
-კი გაგიკეთებ, წამოდი! ხელი ჩავავლე და კიბეებისკენ წავიყვანე სანამ სიცილის ხმა არ მოგვესმა.
ჩასვლისას დაბლა ჰოსოკი და იუნგი დავინახე.
ბავშვი იმ წამსვე გავარდა მათთან მე კი ფუ შენი ჯონქუქის მაისური მაცვია მარტო.
სამზარეულოში გავკურცხლე და უკვე გამოცვლილი ჯონქუქი დავინახე.
-ჩემი შორტი სად არის?
გავხედე მას მან კი უჯრა გამოაღო სადაც ვიბრატორი შეენახა.
უცებ ამოვიცვი და ლოყაზე ფრთხილად ვაკოცე.
- ბავშვის წასაყვანად მოვიდნენ?
- კი ბავშვის წასაყვანად! ჩაიღიმა და ლოყაზე მაკოცა.
-ლიზააააააააა.. გაიყვირა ისევ ბავშვმა, მე კი გავშეშდი ისევ.
-შენს გარეშე არ გავალ! ხელი ჩავავლე მან კი ჩაიღიმა და წინ წავიდა
-ბიჭებო ლიზას ხომ იცნობთ! ჩემზე უჩვენა მე კი ხმადაბლა ჩავიცინე და ხელი ჩამოართვი მათ.
-ბოდიში და მე ისე კარგად არ გიცნობ როგორც დანარჩენები.. ხმადაბლა მითხრა გახდარმა იუნგიმ და ჩაიღიმა.
-ბიძია იუნგი იცი ლიზა რა კარგია? ლიზა ეს ბიძია ჰოსოკია რომ გიყვებოდი..
-კი ვიცნობ საყვარელო! გავუღიმე მას ყველამ კი ჩვენ გამოგვხედა.
- ძალიან ხომ არ გაგაწვალთ? უცებ გოგვხედა ჰოსოკმა მე კი უმალვე არა ვუპასუხე.
-ძალიან კარგი ბიჭია! ჭკვიანი და სიმპატიური.. ერთ დღეში თავი ძალიან შემაყვარა.
-მართლაა ყაჩაღო? უცებ გახედა იუნგიმ ბავშვმა კი ჩაიცინა და ხელზე მომეკრო.
- მართლა ყაჩაღი ხარ ჯონგიონ! ჩაიცინა ჰოსოკმა და თავზე ხელი გადაუსვა.
- იცი ლიზას შეყვარებული არ ყავს! უცებ თქვა ჯონგიონმა და ჩემს გაკვირვებულ სახეს დაკავირდა.
-მე მეგონა არ იცოდი შეყვარებული რა იყო!
-ხომ არ ყავს ბიძია ჰოსოკ? უცებ გახედა ჯონქუქმა კი ჩაიცინა და თავი გააქნია.
-ლიზას შეყვარებული ყავს..
-არა არ ყავს! ამოიოხრა მან და წამოდგა.
-ლიზა დღეს ჩემს სახლში წამოხვალ?
-არა პატარა.. მე..
-მგონი ჩვენ გვაგვიანდება! წამოდგა ჰოსოკი და ჯონიონს ხელი ჩაკიდა.
-ლიზა სახლში წადი.. ბიძია ჯონქუქთან არ დარჩე!
-ჯონგიონ გაჩუმდი! შეუღრინა ჰოსოკმა და გვერდზე დააყენა.
-არ გეწყინოთ ესე გამოხატავს სიყვარულს.. მადლობაა დღევანდელისთვის და იცოდეთ ვალში ვარ თქვენთან!
-არა რისი მადლობა.. ჩავიცინე ჯონქუმა კი ხელი მომხვია და წასულ სტუმრებს ხელი დაუქნია.
-ღვინის სუნი აგდის პრინცესა!
-მართლაა? ჩავიცინე და სხეულზე ვისუნე.
- წავალ მაშინ ვიბანავებ.. სულ მარტო.. შიშველი და სველი.. ჩავიცინე და გზად მაისური გავიძრე.
- შიშველი და სველი.. ჩაიცინა და ქამარი მოიხსნა.
- მგონი ერთი სურვილი დღეს ამიხდება...

_________________

ოთხის წუთებია მე კიდე ვწერ..
ვერ ვარ რაა!
არადა ვერ წარმოგიდგენიათ როგორ მეძინება!
საყვარელი თავი იყო..
თან დიდია, ძალიან დიდი!
და შემიფასეთ, დამიკომენტარეთ რა მოგეწონათ და რა არა! მე თქვენს კომენტარს ყოველთვის ველოდები და ვაფასებ იმ ადამიანს რომელიც არ იზიარებს და მიწერს რამდენიმე სიტყვას..
მიყვარხართ და ტკბილი სიზმრები ♥♥