შემთხვევით მოტაცებული..(Complete✓)

16

ჯონქუქის წასვლის შემდეგ უაზროდ დავტრიალდი და ქეის უკნიდან მოვეხვიე.
-მიყვარხარ ქეი!
-მეც მეყვარხარ! გაოცებულმა გამომხედა და ჩაი ჩაასხა ჭიქაში.
-ხომ კარგად ხარ? დავიანზე დაენარცხა და თვალების პაჭუნით ამომხედა.
- საბედნიეროდ კი.. ჩავიცინე და ცივი კედელს მივადე თავი.
-ააა ჯონქუქი! ჩაიცინა და ჩაი მაგიდაზე დადო.
-აბა მომიყევი რატომ ამოვიდა ტირილით შენი სატრფო გუშინ?
- ააა ეგ.. მის გვერდზე ჩამოვჯექი და ნაღვლიანად ამოვიოხრე.
-ჯონქუქის მშობლები მკვდრები აღმოჩნდნენ და ამდენი ვერ გადაიტანა! ისიც ადამიანია!
ამოვიხვნეშე და ისევ მისი პაწაწუნა ცრემლები გამახსენდა როგორ იღვრებოდა თვალიდან.
-ხოო მესმის! საშინელებაა, შეიძლება უგულოს გავს მაგრამ ეგეთი არ არის!
-ხომ ეტყობა ქეი? ხომ ეტყობა რომ ძალიან საყვარელია?და კარგი ადამიანია? სახე გამიბრწყინდა მან კი თავი დამიქნია და ჩაი ხმადაბლა მოსვა.
-კი ეტყობა ლიზ! ეტყობა რომ კარგია! ჩაიცინა და ლეპტოპი ზლაზვნით გახსნა.
-და ქორწილზე რა ხდება?
უცებ გამომხედა მე კი გახარებულმა ავწიე თავი და მას გავხედე.
-მითხრა რომ აღარ იქნება! წამოვდექი და ოთახისკენ გავექანე.
-ანუ ქორწილიც გადაიდო.. სასიამოვნოა ამის გაგება რომ მართლაც ის არ ყოფილა ვისაც ვიმედოვნებდი..
-ჩემთვისაც! ძალიან სასიამოვნოა! ჩავიცინე და ტანსაცმლი ლოგინზე დავყარე.
-და ახლა რას შვრები?
-ტანსაცმელის არჩევა მინდა! გამოგივლიო მითხრა!
თან ფეხები უნდა გავიპარსო!
ჩავიცინე მასაც სიცილი აუტყდა და ტანსაცმელები გვერდძე გადაალაგა.
- ერთად იყავით ხომ უკვე?
ამაზე შევჩერდი და მას გავხედე.
-კი ვიყავით..
- ლიზ გიყვარს?
უცებ შემეკითხა მე კი გავშეშდი და მას უნებლიეთ გავხედე.
- გავიგე როგორ უთხარი მიყვარხარო გუშინ ღამე!
- კი შემიყვარდა! ჩავახველე მან კი გაღიმებულმა გამომხედა და მალევე შემომეხვია.
- ვიცი რომ ცუდს არაფერს იზავ და თუ მართლა გიყვარს..
იყოს ნება შენი, მეც შევიყვარებ!
მითხრა და რამდენიმე მაისური ერთმანეთზე გადაკეცა.
-მადლობა ქეი! მადლობა! ჩავიცინე მაგრამ უცებ ქეის სახეზე მოღუშულობა დავინახე და შემდეგ მისი მზერა.
- და მშობლები ლიზ?
- რა მშობლები?
- ამ შენს გადაწყვეტილებას როგორ მიიღებენ?
- მოუწევთ მიიღონ..
- მათ ხომ არ უნდოდათ რომ უცხოელთან გქონოდა ურთიერთობა!
- მათ ჩემგან იმდენი რამე არ უნდოდათ, გავიზარდე და მაქვს ჩემი აზრი და შეხედულება!
ჯონქუქი მიყვარს და თუ სულ ასე იქნება მასზე გავთხოვდები კიდევაც!
- და არ გააცნობ?
- კი რათქმაუნდა! მაგრამ თუ აჟიოტაჟი ავარდება! დედა და მამა იჩხუბებენ მხოლოდ ჩხუბით დატოვება იქნება გამოსავალი!
- მახსოვს ერთხელ დედამ მითხრა თუ უცხოელზე გათხოვდები ჩემი შვილი აღარ გერქმევაო!
-ეგ როდის კაცო? მოიმანჭა ქეი და მაისური გადაკეცა.
- 14 წლის რომ ვიყავი მაშინ და 21 ვარ ახლა! მაგრამ მაინც მახსოვს როგორ მითხრა.
-კარგი ყველას ეშლება! და შეეშალა დედაშენსაც..
-კი მაგრამ გულზე მომხვდა!
-კარგი არაუშავს! მთავარია შენ იყო ბედნიერი და ყველაფერი კარგად იქნება.
უცებ გვერდძე ამოვუჯექი ქეის და მაგრად მოვეხვიე.
- შენი იმედი სულ მექნება ქეი!
- ხო აბა რა! თუ გამოაგდო დედაშენმა სახლიდან შენთან ადგილი გარანტირებული გაქვს! ორივეს სიცილი აგვიტყდა.
-მიხარია რომ ჯონქუქი ვიპოვე! და მიხარია რომ მოვეწონე მას..
- ნუ ფილოსოფოსობ აარჩიე ტანსაცმელი თორემ ვეღარ მოასწრებ ფეხების გაპარსვას!
მართლაც ტანსაცნელი მალევე ავარჩიე რაღაც მომწვანო ლამაზი კაბა ჩავიცვი მაღალ თეთრ კეტზე.
და ხო ფეხები გავიპარსე ასევე დამარბილებელი წავისვი..
და კიდევ ბევრი რამ რაც მე მომიხდებოდა.
და ჩემი დუხი შევისხი რომელიც სიარულისას ჩემს სურნელს დაატარებს.