Eternally Yours

CHAPTER 02-PART 01; Ang mapait na pagsintang-purorot.

"Uy, girl. Okay ka lang ba? Huwag kang iiyak. Sasampalin kita."

Masama ang tingin na ipinukol ni Chastity sa kaibigan at kababata niyang si Empress. Kasalukuyan silang nasa reception ng kasal ni Joem at pinapanood ang pagsasayaw ng bagong kasal. Silang tatlo ang magkakasama magmula pa noong mga bata pa sila. Si Empress lang din ang nakakaalam ng kanyang lihim na pagsinta kay Joem.

"Siraulo ka rin, 'no? Bakit naman ako iiyak?" sikmat niya rito.

"Sure ka hindi na masakit? Totoo na okay ka na?" pangungulit pa nito.

"Kapag hindi ka pa tumigil ikaw ang sasaktan ko," banta niya sa kaibigan. Sumimangot naman ito sa tinuran niyang iyon. Mayamaya pa ay naghikab siya ng sunod-sunod.

"Kanina ka pa hikab ng hikab diyan. Bakit ba antok na antok ka?" usisa ni Empress sa kanya habang kumakain ng fruit salad.

"Late na kasi akong nakauwi," sagot niya.

"Sabi ko naman kasi sayo maghanap ka na lang ng ibang trabaho, eh. Aba, kung lagi kang magtatrabaho ng higit sa sampung oras baka ikaw na ang maging pasyente sa ospital na pinapasukan mo," mahabang litanya nito.

"Gaga, may hinatid lang ako kagabi."

Nagsalubong ang kilay nito at napahinto po sa akmang pagsubo. "Sino naman?"

"Juan Oliver ang pangalan niya pero hindi ko siya kilala. Nakita ko lang siya sa rooftop ng St. Catherine, eh."

"Ayan na naman tayo. Ikaw na yata ang papalit kay Mama Mary sa next life mo." Hindi na lang niya pinatulan ang sinabi na iyon ni Empress. Isa kasi ito sa madalas na magsabi sa kanya na sakit na raw niya ang pagtulong sa mga tao. "Feeling Wonder Woman ka na naman. Pero tunog gwapo ang pangalan niya, gwapo ba?"

At dahil sa tanong nito na iyon ay muli niyang naalala ang mala-anghel na mukha ng binata. Ang mga mata nito na napakalamlam na kayang patuyuin ang kanyang lalamunan at ang amoy nito na hanggang ngayon ay hindi pa rin niya makalimutan. Katulad na lang kaninang umaga pagkagising niya ay ito ang unang naging laman ng kanyang isipan. Hindi niya alam kung bakit sa dinami-rami ng mga tao na nakasalamuha na niya, si Uno lamang ang naging malimit na laman ng isip niya.

Kung siya lang ang tatanungin ay gusto sana niya itong makita muli. Iyong nasa tama na itong huwisyo at hindi na lasing. Ni hindi man lang niya narinig ang boses nito kagabi dahil wala itong kibo at wala man lang naging komento sa lahat ng pinagsasabi niya. Hindi kagaya ng kuya nito na siyang naghatid sa kanya na panay ang tanong tungkol sa buhay niya. Para siyang na-interview sa dami ng naging tanong nito.

"Hoy, kinakausap pa kita. 'Di mo ba ako narinig? Nabingi ka na, girl?" pukaw ni Empress sa pananahimik niya.

"Uhm, oo. Gwapo kaya lang mukhang broken hearted."

"Paano mo naman nasabi?"

"Lasing, eh. Tapos, ewan. Basta mukha siyang malungkot," magulo niyang sagot.

"Bakit ikaw?"

Siya naman ang napakunot-noo sa sinabi nitong iyon. "Anong ako? Napano ako?"

"'Di ka naman uminom ng alak noong na-broken hearted ka?" Ngumisi pa ang kanyang butihin na kaibigan nang mas lalong lumalim ang gatla niya sa noo.

"Kapag ikaw naman ang nasawi sa pag-ibig, magpapa-party ako," ganti niya rito.

"Grabe ka sa akin. Wala pa nga akong lovelife sinusumpa mo na."

Ngiting-aso lang ang naging reaksyon nya sa sinabi nitong iyon. Nagtatawanan pa sila nang lumapit sa kanila si Joem at ang asawa nito na si Kath. Hindi naman lingid sa kaalaman nila na pinagseselosan siya nito kahit noong magkasintahan pa lang ang dalawa. Ramdam niya ang disgusto nito sa kanya sapagkat mas malapit siya kay Joem kaysa kay Empress.