MATALIK NA KAIBIGAN
by: @kendrangdalita
"H-hello sa i-inyo", kinakabahang bati ko sa mga bago kong kaklase. Kinakabahan talaga ako dahil unang araw ko dito sa baho kong school. Mukhang masaya naman dito ang kaso parang di ako belong, masyadong magaganda ang pumapasok dito samantalang ako ay sakto lang pero cute. " I-I'm Ken-ndra.....", bago ko matapos ang sasabihin ko ay mag nasalita na kaagad.
"Hello kendra ako si Vria", sabay ngiti niya ng malaki sa akin. Nakakatuwa naman siya. Sinuklian ko siya ng ngiti kahit pa nakikita ko na nagbubulungan ang iba naming mga kaklase.
"Okey kendra, Ms. Morissey is here to help you may now take your seat."
Mabilis akong kumilis papunta sa likod pero agad din akong tinawag ni Vria. "Kendra dito ka na sa tabi ko", sabay ngiti ng malapad. Nakakahiya naman kung tatanggihan ko siya kung kaya't pumayag nadin ako tutal wala namang mawawala sakin kapag tumabi ako sa kaniya, baka natutuwa lang siya dahil may bagong mukha siyang nakikita. Baka tulad din siya ng mga dati kong kaibigan, na matapos akong huthutan ay iiwan din naman pala ako. Isang mapait na ngiti na lang ang aking nagawa sabay lapit at tabi sa kaniya.
Lumipas ang mga araw at napapansin kong masayahin talaga si Vria at natutuwa ako sa kaniya, mukhang magiging masaya ako sa bago kin paaralan.
Halos araw araw na kaming nagkakausap ni Vria at masasabi kong magaan ang loob ko sa kaniya di ko alam kung bakit, basta natutuwa ako kapag nandyan siya.
-----------------------------------------------------------------------
"I'm home, Mom, Dad!!!", malakas kong sigaw para marinig nila ako.
"Oww kendra sweetheart nandyan ka na pala", bati sa akin ni Mommy
"Yes po by the way where's dad mom?", takang tanong ko sanay kasi aoo na kapag uuwi ako parehas silang sumasalubong sa akin.
"He's busy sweetheart kaya tayo na lang muna, ok?", masayang sabi ni Mommy pero alam kong may iba, iba ang kinikilos ng mommy ko. Hindi ko na lang pinansin yun dahil baka nga wala lang yun.
-----------------------------------------------------------------------
Naging pare-parehas ang routine ko papasok sa school, sasama kay Vria at uuwi sa bahay. Hanggangbisang araw niyaya ako ni Vria.
"Uyyy kambalogs sumama kana sakin sige na!", pagmamaktol niya, gusto niya kasing bumali kami ng ice cream sa ice cream shop sa may mall.
" Ihhh ikaw na lang kambalogs, alam mo namang wala aking hilig sa ice cream diba?", natatawang sabi ko.
"Sig3 na kasi kambalogs ito naman oh! Sige na", kasabay nun ay ang pagkurap-kurap ng mata niya sensyales na nagpapapaawa siya sa akin. "Sige ako na lang pupunta dun, alam ko namang busy ka tas..."
"Aish oo na"
"..... sasamahan mo ko hahahahaha", natatawang dugtong niya,"told you, you can't resist my charm kambalogs, tara na WUHOOOO", masayang turan ni Vria. Nakakatuwa talaga siya, masaya ako kapag kasama siya.
Sa mismong tapat ng mall habang papasok kami ni Vria nakita ko si Daddy, tatawagin ko sana siya pero nakita kong may kasama siyang iba. Isang babae, kaedadan ni Mommy. Napansin siguro ni Vria ang paghinto ko kaya tumingin din siya sa tinitingnan ko.
"Kambalogs ok ka lang?", tanong niya
"Ahmm yeah of course, ano nga yun? Ahh.. tara na sa loon", hinila o na siya papasok mall para pumunta sa ice cream shop.
-----------------------------------------------------------------------
HABANG nakaupo kami sa loob ng ice cream shop ay di ko mapigilang mapaisip, sino ang kasama ni daddy? Ang gulo naman!!
"Kambalogs may ikukuwento ako sayo", biglang sabi ni Vria tiningnan ko lang siya dahil natutuwa ako sa itsura niya hahaha, para siyang bata kung kumain ng ice cream.
"Ano yun kambalogs?!" tanong ko
"Nung unang panahon may isang prinsesa," paguumpisa niya, "mahilig siya sa ice cream dahil lagi siyang dinadalhan ng mahal niyang ama nito, araw-araw walang palya", dagdag niya pa. "Isang araw nagtaka ang prinsesa kung bakit ang kaniyang mahal na ama ay hindi na nagdadala ng ice cream kaya lumabas siya ng silid at nakita niya ang kaniyang ama na kasamang... " huminto siya sabay tumitig sakin. Nakita ko sa mata niya ang kakaibang lungkot. Malayo sa Vria na kilala ko. Sobrang lungkot ng mata niya.
"Alam ko kung sino ang tinitingnan mo kanina kambalogs", paguumpisa niya, nagulat ako " Katulad na katulad mo ako noon, ganyang ganyan ako nung nakita si Dad na may kasamang iba", naiiyak niyang sabi. " Magtiwala ka sa Daddy mo dahil alam kong may dahilan siya, wag kang gumaya sakin, nasa sobrang tigas ng puso ko di ko napatawad ang tatay ko hanggang sa mawala siya. Nagulat ako sa mga sinabi niya
"Ang totoo nan sayo ko lang sinabi ito", nakangiti niyang sabi sa akin habang may mga hilan na luha sa kaniyang mga mata.
"Bakit? Bakit sakin lang?" takang tanong ko.
"Dahil kaibigan kita at nagtitiwala ako sayo".
-----------------------------------------------------------------------
Yaan ang mga eksaktong salita na binanggit sa akin ng aking kambalogs nasi Vria.
Kahit pa malayo ako sa kaniya ngayon alam kong totoo paring siyang kaibigan sakin. Nag abroad kasi siya at dun nag aral samantalang ako ay nandito sa Pilipinas at pinagpapatuloy ang pag aaral ko.
Sa mundo bibihira ang makakita ng totoong kaibigan kung kaya't dapat sila ay ating pahalagahan.
YOU ARE READING
YAPAK NI DALITA (One Shots Stories)
RandomMga pinagsama-sama katha upang makabuo ng isang obra. Ito ay mula sa halu-halong imahinasyon ni dalita. Pasukun nating sabay sabay ang mahiwagang isip ni dalitapangarap. Nilalaman nito ang kaniyang mga kathang kwento.
