Soumaya is een jonge vrouw van 22. Ze is advocaat. Aventoe een beetje verlegen maar, ze staat stevig in haar schoenen. Maar wat als je vader opeens dood gaat? En je iemand ontmoet bij het graf...
Nada omhelsde Soumaya lachend. Ik keek naar de grond. "Kifesh je doet blij!" Riep Soumaya. "Wil je de baby niet houden?" Vroeg Nada. Ik zuchtte. Deze ezel.
"Ben je vergeten dat ze verkracht is a izan?!" Riep ik.
Nada keek naar de grond. "Sorry, ik was het vergeten." Zei ze. Soumaya bleef stil. "Dna test kan als je 9 weken bent." Zei Nada. "Ga je het zo lang verbergen voor Adil?" Vroeg ik.
Soumaya schudde haar hoofd. "Jullie moeten weg." Zei ze. "Ga!" Riep ze. Ik liep met Laila naar beneden. Jayden kwam naar de gang. "Wat is er?" Vroeg hij.
"Niks, Soumaya voelt zich niet lekker ik ga naar huis." Zei ik. Hij knikte. "Moet ik je een lift geven?" Vroeg hij terwijl zijn mooie witten tanden te voor schijn kwamen.
"Nee hoeft niet." Zei ik en liep naar buiten. "Mag ik misschien je nummer dan? We kunnen iets leuks doen. Gewoon als vrienden." Zei hij.
Ik lachte en knikte. Wat kan het kwaad? Ik gaf mijn nummer en liep de deur uit.
"Wollah gedraag je Laila, een donkere vriend? Je weet dat je ouders en je broer leip gaan worden." Zei Nada. Ik zuchtte. "Kifesh? Ik ben niks van hem toch." Zei ik terwijl ik de auto instapte.
Ik denk weer aan Soumaya, ik snap haar wel. Ze moet even alleen zijn nu. Inshallah komt alles goed.
Soumaya:
Dit verklaart wel alles. De misselijkheid en de moodswings.
Wat als ik zwanger ben van de verkrachter? Wat moet ik doen? Wat moet ik doen? Wat moet ik doen!
Ik liep naar mijn vaders foto aan de muur en begon hard te huilen. "Papa help mij. Help mij!" Riep ik en begon nog harder te huilen.
Adil kwam de kamer binnen en deed de deur achter zich dicht. "Baby wat is er? Waarom huil je zo?" Vroeg Adil terwijl hij naast me kwam zitten op de grond. Ik ga het hem vertellen, maar nog niet nu.
"Ik mis m'n papa." Zei ik.
Jayden:
"Een foto maar." Zei ik tegen mijn zusje. Ze rolde met haar ogen en nam een foto. "Mooi?" Vroeg ik.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Je weet dat je lelijk bent, dus vraag me niks." Zei mijn zusje Alycia. Ik rolde met mijn ogen en zag mijn moeder binnen komen.
"Hola hijo, por favor se amable con tu hermana." Zei mijn moeder gestressed terwijl ze de boodschappen neerlegde. (Hoi zoon, wees alsjeblieft lief tegen je zusje) Ik nam de tassen over en lag ze op het aanrecht.
Ik knikte en gaf haar een kusje. "Siempre." Zei ik. Mijn moeder glimlachte en liep de woonkamer uit.
Laila (19:53) :Heb je iets te doen?
Ik lachte en belde haar.
Adil:
Ik schudde mijn hoofd. "Ik wil zijn bloed in mijn handen hebben, hoor je me?!" Riep ik tegen de huurmoordenaar. Redouan keek hem vies aan. "Waar wacht je op?" Vroeg Kevin.
Hij schoot drie keer in zijn borst. Hij is dood. Beter. Niemand komt aan mijn vrouw. Ik gaf de jongen €800,- en ik Redouan en Kevin liepen de steeg uit.
Ik stapte de auto in en reed naar huis. "Waar was je?" Vroeg Soumaya huilend. "Wat is er schatje?" Vroeg ik terwijl ik haar in m'n armen nam.
"Adil ik ben zwanger." Zei ze en zakte naar de grond. Een vreemd gevoel overspoelde me. Word ik vader? Of niet? "Kom hier." Zei ik en nam haar in een knuffel.
"Soumaya ik beloof je dat als dat mijn kindje niet is het niks gaat veranderen. Ik blijf hem of haar opvoeden. Ik hou van jou." Zei ik.
Soumaya:
"Soumaya ik meen het. Ik steun jou hoe dan ook." Zei hij en tilde mijn kin op met zijn duim. Hij gaf me een knuffel en ging langs mijn buik met zijn hand. Ik glimlachte zachtjes terwijl ik mijn tranen weg veegde.
Alsnog heb ik hier een raar gevoel bij, ik ben nerveus. Straks heb ik een kind die zijn vader niet kent.
